Miðal
5
km /
1t
30m
42
km /
16t
12
km /
6t
Bygdagøtur
Link Copied!
Fakta
Tíð
longd
Hægsta stað
Hæddarmetrar
-
Her kanst tú savna íblástur, greinar, tiltøk og støð, sum tú hevur áhuga fyri.
Trýst á ikonið á síðurnar, so koma tær fram her.
Bygdagøtur
Tiltøk
Støð
Bygdagøtur
Skráset
Tiltøk
Støð
Bygdagøtur
Skráset
Komin niðan frá Langasandi verður fyrst gingið suður eftir Ryssheiðum og Slættanum, eitt vakurt, slætt og hugnaligt øki beint oman fyri Langasand. Haðani gongur leiðinniðan gjøgnum Stígarnar. Hetta er eitt sindur tungt, men her er gott og vallað at ganga. Restin av túrinum er løtt.Í Langasandshaganum verður fyrst gingið tvørtur um ta vøkru Norðaru Gjánagjógvará, síðan ein góðan kilometur eftir slættanum, til komið verður niðan á Streymnesháls. Haðani verður gingið oman í Saksunardal, meginpartin av teininum verður gingið fram við tí hugnaligu Streymnesánni og tí hugtakandi bratta økinum við Streymnesfossum.Tá ið komið er oman á slætt, skal ein tvørtur um ta vøkru Dalánna fyri at koma til høvuðsvegin. Um summarið, tá ið turt er, er hampiligt at koma tvørtur um ánna í vanligum fjallaskóm, tó kann hellan í ánni vera hál at ganga eftir. Um tað hevur regnað, er áin munandi størri, og tá er kanska neyðugt at vassa yvirum. Eisini ber til at ganga niðan til brúnna um Dalá, 800 m longri uppi.Fá fólk ganga hendan túrin, so her er sera friðarligt. Útsýnið yvir Sundini, Saksunardal og øll fjøllini rundanum er vakurt og fjøltáttað.Tvørtur um Dalánna skal verða leitað eftir besta staðnum at ganga tvørturum. Um veðrið loyvir tí, ber til at ganga frá snippinum av tunguni millum Dalá og Streymnesánna, fyrst nakrar metrar omaneftir og síðan beint tvørturum – sum gpx-fílan eisini vísir.
Les meiraTúrurin byrjar við Leynavatn, har koyrt kann verða inn gjøgnum Drangaósa og víðari inn gjøgnum Oyrarnar, so langt sum til ber, uttan at fara tvørtur um nakra djúpa á. Bilurin kann so setast á eini sandoyru, haðan farið verður til gongu inn í dalin, fram við Dalá. Komin nakað inn um Koks matstovuna við Gjónna verður gingið eftir løgasteinunum yvir um ánna. Haðan skrátt niðan undir Navurtunguna, har farið verður tvørtur um ta breiðu og vøkru Ærgisá. Við vakra útsýninum yvir dalin verður síðan gingið niðan við ánni, yvir um Gotursháls og oman í Heygadal.Komin niðan á fyrstu høvdina sæst fyrsti varðin. Haðan standa teir tætt allan vegin oman til ánna í Heygadali. Uppiá eru varðarnir tættir og stórir, so tað er lætt at finna vegin. Men á sjálvum Goturshálsi krossar hendan bygdagøtan eina aðra bygdagøtu, nevniliga ta millum Kvívík og Hvalvík. Her skal ansast eftir ikki at fara skeivur av varðunum.Uppi á Goturshálsi verður gingið gjøgnum Ognarhagan, sum er størsti hagi í Føroyum við 500 áseyðum. Hetta er eisini størsti matrikul í Føroyum, nevniliga umleið 15 km2.Í Vestmanna verður gingið oman í Heygadal gjøgnum Tvørbrekkuna. Har verður farið tvørtur um breiðu ánna og haðan fram við ánni oman á vegin, sum gongur oman til Vestmanna. Hendan áin setur sín vakra dám á dalin.Tað er lætt at ganga tvørtur um stóru áirnar á hásumri. Munandi torførari er tað hinar árstíðirnar, har tað ikki altíð ber til.
Les meiraBygdagøtan millum Oyndarfjørð og Hellurnar er væl uppmerkt, tó at tað ikki er frámerkt, hvar gøtan byrjar frá høvuðsvegnum.Oyndarfjarðarmegin byrjar gøtan inni á Høvdanum, har sum nýggja gøtan oman á sandin er. Hetta er 800 m innan fyri bygdarrulluportrið. Prestar eru settir niður í vøllin, sum vísa á gøtuna allan vegin yvir um Laksá, har brúgv er yvirum.Haðani ganga tvær gøtur yvir á Hellurnar. Onnur gongur fram við sjóvarmálanum, og hin er eftir gomlu gøtuni, sum sæst á gamla føroyakortinum frá 1900, og liggur nakað inn frá sjóvarmálanum.Gøtan eftir helluni fram við sjóvarmálanum er vakrara leiðin. Her var nógv gongd fyrr, tá ið skip løgdu at inni á Bergi og løgdu fisk upp á land. Fólk tóku ímóti fiskinum her og løgdu hann út á helluna at turka. Tað er ivaleyst haðan, at navnið Hellurnar stavar. Gamla atløgubryggjan sæst framvegis her. Fyri stuttum (2019) eru gomlu handlistarnir útskiftir, og eisini eru nýggir handlistar uppsettir fyri at gera leiðina tryggari at ganga.Hellumegin byrjar onnur gøtan, hin gamla, beint innan fyri kirkjugarðin, og gøtan fram við sjóvarmálanum byrjar eftir helluni millum Rættarveg nr. 8 og 12. Gøturnar eru báðar merktar, og prestarnir síggjast frá høvuðsvegnum.Gøtan kann gangast báðar vegir.
Les meiraÚr Skálabotni er rættiliga bratt og tungt at koma niðan á slættan. Oman fyri Ennistígar og heilt suður Millum Fjalla er ein serliga stórur slætti, við hellu, tjarnum og mýrilendi. Her er friðarligt og vakurt at ganga ímillum allan heiðafuglin. Á Selatrað er vallað og gott at ganga. Útsýnið oman yvir hesa vøkru bygd er heilt serligt, og bátahylurin, kirkjan, viðarlundin og urtagarðar við stórum trøum seta sín dám á bygdina.Serliga úr Skálabotni og suður Millum Fjalla eru varðarnir stórir og hugtakandi at síggja.Úr Skálabotni ber ikki til at ganga niðan við Ennisá, tí hvørjumegin ánna eru innhegnað privat gerði. Mælt verður tí til at ganga niðan millum Vákará og Skipá, har sum gamla rulluportrið var. Gingið verður niðan sunnan fyri gamla vatnbrunnin, niðan í hornið á hegninum, har til ber at sleppa ígjøgnum eitt hol í hegninum.Á Selatrað er best at ganga frá Missiónshúsinum niðan eftir gomlu neytagøtuni fram við Mittúnsánni á norðara áarbakka, til komið verður til grótgarðin og ígjøgnum jarnportrið. Komin ígjøgnum portrið verður hildið fram niðan við Mittúnsánni á syðra áarbakka, til tú rakar eitt hegn, ið neyðugt er at klíva upp um, har tað er høgligast. Síðani heldur tú leiðina fram eftir bygdagøtuni.
Les meiraTað er vakurt at ganga ímillum Saksun og Haldórsvík. Kanska er vakrari at ganga úr Haldórsvík ímóti Saksun. Tá hevur tú gott útsýni niðan í gjónna undir Vesturheyggi, og tað er altíð serstakliga vakurt at ganga oman ímóti Saksun, ið eisini er ein góð endastøð, har tú m.a. kanst enda túrin við at spáka oman á Lónna.<br>Gøtan er ikki sjónlig allan vegin, so her er neyðugt at ganga eftir varðunum. Eftir at tú snarar av gøtuni, ið fer til Tjørnuvíkar, er tó ongin varði at síggja fyrstu 700 metrarnar, so her er lætt at ivast, hvussu tú skalt ganga. Rætta leiðin er at ganga eitt sindur niðanfrá, niðan í líðina, so at tú ikki kemur út í Gjótustíggj.<br>Tá ið tú so kemur inn í Skipádal, eru varðar allan vegin niðan á Víkarskarð. Komin tvørtur um skarðið skalt tú taka seg til vinstru, har tú beinanvegin sært ein varða. Haðan eru tættir varðar allan vegin oman í Haldórsvík. Teinurin frá Víkarskarði oman í Haldórsvík kann tykjast eitt sindur drúgvur at ganga.Um gingið verður úr Haldórsvík, skalt tú eftir at vera komin um Víkarskarð ganga 100 m til vinstru í ein sunnan, áðrenn gingið verður oman eftir varðunum í Skipádali.
Les meiraTúrurin ímillum Funning og Svínáir er ein krevjandi og vakur túrur, har gingið verður niðan í hæddirnar. Túrurin varir góðar 3 tímar.Bygdagøtan kann vera torfør at finna, tí ongi serstøk frámerki eru um gøtuna, og hon sæst ikki meginpartin av túrinum. Tí er týdningarmikið at hava GPS-fíluna við.Lendið er vallað og gott, men eitt sindur grýtut ígjøgnum Kvíandal. Portur eru ikki sett upp á leiðini, og tí er neyðugt at gleiva (varliga) um trý hegn á leiðini.Fleiri varðar eru á leiðini, men eru í støðum nærum ósjónligir, tí teir eru so gamlir og rapaðir.Gøtan kann verða gingin báðar vegir, so veðurforsøgn og flutningsmøguleikar kunnu avgera tað.Bygdagøtan kann vera torfør at finna, tí ongi serstøk frámerki eru um gøtuna, og gøtan sæst ikki meginpartin av túrinum. Tíer týdningarmikið at hava GPX-fíluna við á túrinum.
Les meiraBygdagøtan ímillum Rituvík og Lamba er ein lættur túrur, sum tekur undir tveir tímar. Á leiðini er útsýni yvir Skálafjørðin og vøkru náttúruna har um leiðir, og nógvar leivdir síggjast eftir elligamlar torvheiðar.Gangast kann eftir varðunum ein part av túrinum, men gøtan og varðarnir hvørva á teininum frá Nónskletti ígjøgnum Torvstíggj og niðan á Hædd. Tí er betri at brúka gps-ara á túrinum.Fyrstu varðarnir í Lamba síggjast ikki frá vegnum, men prestar eru settir út til fyrsta varðan.Lendið er vallað og gott stóran part av leiðini, men í støðum er mýrilendi, sum tú kanst smokka í. So har ræður um at vera varin.Fyrsti paturin av teininum úr Rituvík er vallaður. Búseting í Rituvík stavar frá seinni helvt av 1800-talinum og bygdin er ímillum tær yngstu í landinum. Standmynd av fyrstu niðursetufólkunum er reist við kirkjuna í Rituvík. Omanfyri Rituvík er útsýnið yvir Nólsoynna, vindmyllurnar á Eystnesi og Svangaskarð. Yviri á Streymoynni sæst munnin á Kaldbaksfirði.Komin niðan á er vítt útsýnið yvir Lambavík, har Norska Løva fór á land nýggjársaftan í 1707. Danska skipið var á veg til Eystur-India, men kom í illveður vestanfyri Hebridurnar og rak síðani til Føroya. 14 fólk sjólótust og á leið 100 vórðu bjargað. Ongi spor síggjast eftir hendingina, men nakrir lutir eru varðveittir. Skipsklokkan hongur í Havnar kirkju saman við einum einum modellið av skipinum, ið ein av manningin gjørdi.Dvøl við tankarnar um hesa ógvusligu hending ímeðan gingið verður seinasta strekkið oman til Lamba.Lamba er fyrstu ferð nevnd í Hundabrævinum frá á leið 1350, men óivað er búsetingin uppaftur eldri. Njót útsýnið yvir søguligu bygdina, harHúsini liggja spjødd framvið vegnum í smæla grøna dalinum, har Dalá smýgur sær gjøgnum bøin og út á sjógv.Gøtan kann gangast báðar vegir, so veðurforsøgn og flutningsmøguleikar kunnu avgera tað.Gøtan hvørvur á leiðini frá Nónskletti ígjøgnum Torvstíggj og niðan á Hædd. Tí er neyðugt at hava gpx-fíluna við á hesum túri.
Les meiraTúrurin eftir varðagøtuni ímillum Æðuvík og Nes tekur á leið ein tíma. Lendið er vallað og gott at ganga, og tískil er hetta ein hóskandi túrur fyri tey, sum ikki orka so væl at ganga.Suðureftir er útsýnið yvir Nólsoynna og Havnina, og fyri norðan síggjast Skálafjørðurin og Sundini. Gøtan er uppmerkt við varðum, men tað er neyðugt at hyggja seg væl um, tí í støðum er langt ímillum varðarnar. Hjá tí, sum ikki er kendur á leiðini, er hent at hava GPX-fíluna við sær á túrinum.Borð og bonkur eru sett upp, har sum gøtan krossar vegin út á Eystnes. Her er gott at steðga á og njóta ein góðan matpakka.Eitt gott hugskot er at leggja leiðina niðan á Vørðuna (160 m), haðani útsýnið breiðir seg yvir Nólsoynna, Sandoynna, Streymoynna, Kaldbaksfjørð, Kollafjørð, Skálafjørð og Sundalagið. Tað tekur á leið hálvan tíma eyka at ganga niðan á Vørðuna.Gøtan kann gangast báðar vegir og er væl frámerkt í báðum endum. Stór skelti vísa á, hvar hon byrjar, og útgreina rutuna við tekning og frágreiðing.Gøtan er uppmerkt við varðum, men tað er neyðugt at hyggja seg væl um, tí summastaðni er langt ímillum varðarnar. Um tú ikki ert kendur á leiðini, er hent at hava GPX-fíluna við sær á túrinum.
Les meiraÚr Vìkarbyrgi byrjar gongutúrurin heilt niðri við brúnna um Víkará. Gingið verður út gjøgnum haldið (lítlu rættina) og so niðan fram við ánni til hegnið, ið gleivað verður upp um.Haðani verður gingið beina leið niðan á fyrstu høvdina, har fyrsti varðin stendur. Frá varðanum er sera gott útsýni yvir Víkarbyrgi, sum, áðrenn svartideyði herjaði í 1349, var av størstu bygdum. Hetta økið niðan til fossin undir Krílheyggi, við laðaðum garði fram við breiðu ánni, er sera hugnaligt.Síðani gongur tú niðan gjøgnum Moldstíggj og so beina leið niðan á Oyrnaskarð. Á leiðini niðaneftir seta tær hvítu urðarnar, sum mestsum klæða alla fjallasíðuna eystur móti Horninum, sín serliga dám á landslagið. Hesar hvítu urðarnar eru rættiliga serstakar á eystursíðuni sunnast á Suðuroynni. Og longri suðuri, í Blæing, eru tær tiltiknar. Blæing er gamalt fyri grót, og hesin hvíti vøksturin á grótinum er kork.Komin suður um Oyrnaskarð er vallað og gott at ganga tvørtur um dalin, ella Bótina, sum tað kallast. Eisini her verður gingið gjøgnum fleiri av hesum hvítu urðunum. Beint oman fyri gøtuna síggja vit eyðkenda Trøllhúsið, sum er ein kneysi, sum serliga í mjørka líkist einum veruligum trøllhúsi. Tað er heldur ikki heilt sørt, at økið sum heild kann tykjast eitt sindur gandakent.Á vegnum gjøgnum dalin mugu vit gleiva upp um eitt lágt hegn. Komin suður á røðina, undir Akslarenda, verður gingið eftir varðunum, beint oman á Sumbiarvegin.Tað er møguligt at ganga túrin úr báðum endum. Tað er tó vakrari og munandi lættari at ganga ímóti Víkarbyrgi, tí tá verður túrurin vanliga byrjaður í 290 m hædd (t.e. um bilurin verður settur á landsvegnum oman fyri Sumbiar bygd).
Les meiraUm farið verður úr Funningi, verður gingið frá ovastu húsunum í bygdini (Svørvisvegur 8) og beina leið niðaneftir á landsvegin oman fyri bygdina. Fyrstu varðarnir síggjast ikki frá vegnum, og ikki fyrr enn komið verður rættiliga langt niðan (niðan í Grønubrekku), í 250 m hædd, er fyrsti varðin at síggja.Ein smalur geiri er matrikuleraður til bygdagøtuna niðaneftir úr Funningi, og gingið verður fram við áarbakkum á leiðini. Komin niðan á vegin verður gingið á skák niðan til portrið í bøgarðinum – kalla Eiðisportrið.Arnasteinur, stóri steinurin vestan fyri Funning, beint áðrenn komið verður niðan á niðasta vegin, sigst hava fingið nevnið eftir Arna, sum lá frystur har, eftir at hann og nakrir aðrir komu frá eini skipsvanlukku, har skipið rendi á land. Hinumegin er Hórissteinur, ið ikki kom eins langt og Arni.Tað er lættari at ganga túrin av Eiði, har gøtan eisini sæst munandi betur. Byrjað verður við vatnbrunnin og gingið niðan eftir rygginum við Króksgil. Har kemur tú rættiliga skjótt til fyrsta varðan, og síðan eru varðar heilt niðan á Eiðisskarð, tó at heldur langt kann vera millum varðarnar í støðum.Tað er møguligt at ganga túrin úr báðum endum.Tó eru betri umstøður at seta bilin á Eiði.
Les meira<strong>SANDVÍK – HVALBA</strong>Túrurin byrjar við endan á vegnum við Mýrarnar í dalinum vestan fyri Sandvík. Eitt skelti á staðnum vísir á gomlu bygdagøtuna til Hvalbiar. Fylg varðunum niðan brekkuna.Sandvík er millum elstu bygdir í Føroyum. Søgnin sigur, at víkingahøvdingin Sigmundur Brestisson svam úr Skúvoy til Sandvíkar einaferð fyrst í 11. øld, eftir at fíggindi hansara Tróndur í Gøtu og menn hansara lupu á hann. Tað mesta av teininum svam Sigmundur við tveimum monnum á bakinum. Útlúgvaður kom hann upp á turt á sandinum í Sandvík, men har drópu bóndin Torgrímur Illa og synir hansara Sigmund.Í erva er fitt av sløttum lendi, áðrenn undanbrekkan gongur oman til Hvalbiar. Á síðsta strekkinum á veg til bygdina gongur leiðin ígjøgnum ein geira við laðaðum garði høgrumegin og einum hegni vinstrumegin. Far ígjøgnum bygdina fram við sandinum og síðan til vinstru ímóti Nesi.<strong>HVALBA – TRONGISVÁGUR</strong>Á vegnum út í Nes síggjast kolanámini uppi í dalinum, har kolanámsvinnan blómaði í mong ár. Suðuroy, og serliga hetta økið, er einasta stað í Føroyum við umstøðum fyri kolanámsvinnu.Nakrar hundrað metrar framman fyri býlingin Nes, vinstrumegin gøtuna, liggja Turkagravirnar. Hvalba var, eins og øll Suðuroyggin, illa plágað av sjórænarum fyrr í tíðini. Sagt verður frá einum øgiligum álopi á Hvalba í 1629, tá ið algeriskir sjórænarar rændu nógv bygdarfólk. Sambært frásagnunum strandaði eitt av skipunum, og líkini av sjórænarunum skolaðu upp á land. Søgnin sigur, at tey eru grivin her.Túrurin byrjar við Fitjarnar beint vestan fyri Nes. Fylg hegninum millum bø og haga niðan á Lítla Hamar. Uppi á kneysanum er ein tilgrógvin steingøta. Hon verður kallað Prestgøta, helst tí at hon er so breið, at prestinum ikki tørvaði at stíga av hestinum. Gøtan heldur fram upp í Káragjógv, har presturin Kári sigst at vera dottin oman. Niðan gjøgnum gjónna er gøtan brøtt í støðum, men hon er ikki illgongd. Ver tó varin, tí steinarnir kunnu vera hálir, tá ið tað er vátt.Fylgir tú varðunum, er fyrsti heyggjur á vegnum Lítli Íslendingur, og beint vestanfyri liggja Sigmundarsteinar: Sigmundur, Tórir og Einar. Gakk ikki ímillum teir. Tá skalt tú við eitt verða gamal/gomul, ella doyggja áðrenn árið er liðið. So sigur søgnin. Tað sigst, at Sigmundur Brestisson bar steinarnar higar.Hiðani er frálíkt útsýni. Bæði Lítla Dímun og Stóra Dímun síggjast eins og Skúvoy og Sandoy eystanfyri. Vestanfyri sæst partur av Hvalbiarbygd.Komin hálva leið millum Hvalba og Mannagjógv er eisini framúr útsýni yvir Vatnsdal og Vatndalsvatn, har nógvur fuglur heldur til.Við Mannagjógv býtir varðagøtan seg sundur. Far eftir gøtuni høgrumegin. Gakk oman gjøgnum dalin í Trongisvági til viðarlundina. Har eru borð og benkur, og so statt liggur væl fyri at fáa sær ein kaffi- ella matarsteðg, áðrenn túrurin heldur fram.<strong>TRONGISVÁGUR – ØRÐAVÍK</strong>Far út úr viðarlundini, yvir um brúnna og niðan á vegin. Umleið 40 metrar longri yviri á vegnum stendur eitt skelti við áskriftini Gl. Fámjinsgøtan. Fylg gøtuni og varðunum niðan í Hvammabotn og víðari niðan í Oyrnaskarð. Í Hvammabotni er sermerkt landslag við nógvum gróti. Vestanfyri eru Gluggarnir, sum er hægsta fjall í Suðuroy. Uppi yvir tær er Oyrnafjall. Á nýggjárinum er siðvenja at ganga niðan á Oyrnafjall at brenna bál.Úr Oyrnaskarði sæst Ørðavíkarbygd. Gakk oman ímóti bygdini og yvir um ánna. Snara av við fyrstu sneiðing, áðrenn vegurin fer niðaneftir aftur. Halt fram umleið 1,3 km eftir vegnum oman ímóti húsunum. Við fyrsta húsið er vegur høgrumegin. Fylg vegnum einar 200 metrar niðan til hagaportrið. Hiðani sæst Mannaskarð, og haðani heldur túrurin fram.<strong>ØRÐAVÍK – VÁGUR</strong>Gøtan fylgir Tinggili Uppi Millum Stovur, sum var tingstaður í Suðuroy. Landslagið er sermerkt við gjáum og herðum við hvøssum kombum eftir síðunum. Tingborðið sæst eisini her. Sambært søgnini varð húskallurin Snæbjørn úr Hvalba dømdur her til fýra ára revsiarbeiði á Bremarhólmi fyri at hava keypt turriklæði frá ólógligum handilsskipi. Ikki óvæntað var Snæbjørn ónøgdur við dómin og royndi at drepa dómaran, men ístaðin rakti hann sýslumannin so meint, at hann doyði. Snæbjørn flýddi av tingstaðnum og livdi mong ár útlagin í fjøllunum í Suðuroy. Vegurin niðan á Mannaskarð er stríggin. Á síðsta teininum er sera grýtut. Ansa eftir ikki at loysa grótið.Uppi á Mannaskarði er gott útsýni yvir dalin við Vatnsnesi og Bessavatni. Í 1960’unum bygdi SEV eina vatnorkubyrging, og tunnil varð boraður úr Vatnsnesi oman í Botn. Síðan kemur Vágsskarð, sum henda gøtan eisini fer framvið, og Hvannafelli. Høgrumegin sæst Borgarknappur við tindinum, ið ikki sørt minnir um eina miðaldarborg.Gøtan fylgir Vatnaryggi millum vøtnini. Her er nógvur fuglur at síggja. Tað sigst, at óvanliga nógv huldufólk eisini eru her. Vinstrumegin gøtuna á Vatnaryggi liggur Ærgidalur. Her hava fornfrøðingar hjá Tjóðsavninum funnið húsatoftir. Í víkingatíðini varð dalurin nýttur til beiti. Tá í tíðini var tað vanligt hjá fólki at búgva í haganum um summarið og ansa kríatúrunum. Aftan á Vágsskarð er líðandi undanbrekka oman í Hvannadal. Haðan er heldur bratt. Varðarnir vísa vegin oman til Hvannadalsá. Far yvir um ánna, tá ið tú nærkast gjónni, og gakk síðan oman í Vágsbygd vestan fyri viðarlundina.<strong>VÁGUR – AKRABERG</strong>Gakk oman til vágna og fylg vegnum til Lopra. Gamla bygdagøtan var her á leið. Ansa eftir bilunum, tí her er eingin gongubreyt. Hiðani sæst tað víðagitna Beinisvørð og keyluskapaða fjallið, Kirvi. Sneið av vegnum og niðan í hagan høgrumegin, nakað áðrenn tú røkkur Sumbiartunlinum. Her er gøtan heldur torfør at síggj, men miða teg eftir SEV-pelunum og lítlu grótbrúnni tað fyrsta strekkið. Nýt stóru mastrina á Hestinum sum ýti.Av Hestinum kanst tú ganga eftir vegnum allan vegin til Akraberg. Tað verður viðmælt, um mjørki er í økinum. Annars kanst tú fara eftir gomlu gøtuni oman til Sumbiar og haðani halda fram til Akraberg. Gøtan liggur høgrumegin vegin beint eftir rulluportrið. Sumba er millum elstu bygdir í Føroyum. Bygdin er tiltikin dansibygd og ikki minni gitin fyri sín vakurleika við tí stórfingna Sumbiarhólmi beint uttan fyri bygdina. Sumba var eisini heimbygd hjá víðagitna skaldinum Poul F. Joensen, ið var kendur fyri sínar speisku og atfinningarsomu yrkingar um føroyska samfelagið. Tó yrkti hann eisini meistarliga um djúpan kæleika og móðurlandsalsk.Gøtan gongur oman til fótbóltsvøllin. Far haðani eftir vegnum og sneið til vinstru við skeltið við áskriftini Akraberg. Vegurin til Akraberg er umleið tveir kilometrar eftir asfalteraðum vegi.
Les meiraBygdagøtanbyrjar á Oyrargjógv, har ein tekur seg beint niðan í líðina og haðan eftir Sundsgøtuni vestur til Sørvágs.Varðar eru allan vegin, so gøtan er løtt at fylgja. Tá ið tungi teinurin niðan frá Oyrargjógv er undantikin, er rættiliga slætt og lætt at ganga túrin. Á vegnum ganga vit tvørtur um onkrar áir, t.d. Kvígandalsá og Sjatlá, men tær eru lættar at koma tvørtur um.Søgnin sigur, at tað var eystan fyri Fjallavatn, at huldukonan í Húsagjógv tók at renna eftir seyðamanninum á Sondum, tí hann hevði tikið stakkin frá henni. Huldukonan rann aftan á honum til Vatnsoyrar og haðan niðan Vatnsbrekkuna og líka til Sandavágs. Huldukonan fekk seyðamannin aftur, men hann fekk tveitt seg inn um kirkjugarðin í Sandavági og fekk ermuna við sær. Erman sigst vera messuakul í kirkjuni.Tað er møguligt at ganga túrin úr báðum endum.
Les meiraÍ Húsavík er lætt at finna gøtuna. Tú gongur niðan eftir ovasta vegi á norðaru síðu í Húsavík. Har sum asfaltið endar, er portur, ið leiðir teg út á gøtuna. Fyrsti varði sæst ikki frá portrinum, men komin eitt sindur niðanfrá sæst fyrsti varðin, og síðani eru góðir og sjónligir varðar.Í Skálavík er ikki eins lætt at finna leiðina, tí onki portur er har, sum gøtan kemur oman móti bøgarðinum. Tú skalt ganga uml. 350 m í ein eystan til eina rætt, har portur er at fara ígjøgnum. Fyrsti varði sæst ikki frá portrinum.Gøtan kann gangast báðar vegir, so veður, ætt, sól og ferðslumøguleikar kunnu gera av, hvønn veg valt verður at ganga rutuna.Leiðin er ikki sjónlig, men stórir varðar vísa vegin meginpartin av túrinum.
Les meiraElduvík liggur út ímóti sjónum við munnan á longum, grønum dali, ið er girdur av høgum og brøttum fjøllum.Túrurin gongur niðan gjøgnum henda djúpa dalin, ið sýnist so mildur og blíður við Stórá makliga rennandi eftir slættanum.Á veg oman ímóti Funningsfirði er vakurt at ganga fram við stóru áunum.Tað er gott at ganga allan vegin millum Elduvík og Funningsfjørð. Í Funningsfirði er tó rættiliga bratt omanav.Náttúruvakurt er í Funningsfirði, sum liggur í øðrum endanum á dalinum millum báðar teir stóru firðirnar í Eysturoynni. Bygdin er og hevur verið savningarstaður fyri ferðsluna í økinum, og vegirnir til nærmastu bygdirnar eru eyðmerktir sum Sóljuleiðir, ið eru serliga náttúruvakrir vegateinar.Til ber at ganga túrin úr báðum endum.Gøtan sæst ikki allan vegin, og varðar eru ikki allan vegin, so GPX fíla er neyðug.
Les meiraTúrurin byrjar beint eystan fyri Norðtoftaveg 10, har gingið verður stutta teinin niðan til rættina og haðan einar 150 m beint niðan, tvørtur um hegnið og út á bygdagøtuna, sum leiðir niðan í Toftadal, og haðan niðan í Toftaskarð.Tá ið gingið verður niðan í Toftaskarð, skal ein halda seg í eystaru síðu, beint eystan fyri stóru urðina (grótið), sum liggur oman gjøgnum alt skarðið. Har er vallað niðan um Sjøt og heilt niðan undir hamaran. Komin heilt niðan undir hamaran skal gangast tætt undir hamrinum heilt niðan á Toftaskarð.Toftaskarð er fylt við gróti í øllum støddum, so har er tungt at ganga niðan, og væl má ansast eftir ikki at rulla grót á onnur.Frá Toftaskarði verður gingið beint yvir móti Køtlum, oman gjøgnum skarðið “Uppi á Gjógv”. Tað var í hesum skarði, at fyrsti postmaður í Norðoyggjum, kallaður Jakke í Vági, 24. nov. 1887 datt oman og doyði. Hann gleið 350 m oman brekkuna, harav 19 m út av einum hamri (<a href="https://www.stamps.fo/media/2119/posta-stamps-nr-43-fo.pdf">https://www.stamps.fo/media/2119/posta-stamps-nr-43-fo.pdf</a>).Í Køtlum møttust menn til tings (várting). Har er slætt og stór hella rundan um stóra Tingsteinin. Her er slætt og nógv hella, og nógvir steinar liggja ymsastaðni rundan um stóra Tingsteinin. Tað er lætt at ímynda sær, at hesir steinar hava verið brúktir.<br>Á s. 70 í bókini hjá Hanus Poulsen, “Árnafjørður Staðarnøvn”, er ein strikumynd, ið vísir, hvussu tingstaðurin í Køtlum møguliga kann hava verið skipaður í farnum øldum, við løgmanni, fúta, skrivara, sýslumanni, brotsmanni, frásøgumanni o.s.fr.Frá Køtlum verður gleivað upp um hegnið og gingið beina leið niðan á Áarskarð. Frá Áarskarði verður gingið oman gjøgnum ovasta partin av Ánagjógv og haðan suðuryvir, fram við húsunum hjá Archibald Black til Klaksvíkar, har komið verður oman til bøgarðsportrið beint oman fyri Undir Kráarbrekku 21, eisini kallað Rynkeby.Tað er møguligt at ganga túrin úr báðum endum.
Les meiraFjøllini í Norðoyggjum eru kend fyri at vera høg og grýtut, men eisini serstakliga stórsligin. Brúgvarnar eru breiðar og brattar, og í erva er lítið og onki vallað øki. Partur av túrinum gongur ígjøgnum hetta økið, og túrurin er tí rættiliga knortlutur – serliga oman gjøgnum Toftaskarð.Leiðin byrjar niðri í Árnafirði og gongur niðan gjøgnum nýggju geilina, líka heimanvert (vestan fyri) húsini hjá Theodor Askham Olsen, Viðurbyrgi 23 (sí ‘Byrjunarstaður’ niðanfyri).Gøtan er sjónlig í fyrstuni, men tá ið komið verður longri niðan í Svartadal, er hon eitt sindur torfør at síggja. Tó eru nakrir varðar allan vegin niðan. Tað er lætt og sera friðarligt at ganga niðan undir Tólvmarkarknúk, niðan gjøgnum niðasta-, mið- og ovastastíggj og at enda niðan á Toftaskarð.Skarðið er alt, sum tað er, fylt við gróti, so leiðin oman til Norðtoftir er heldur torfør og ikki heilt vandaleys. Her skal ein halda seg á eystaru síðu á skarðinum, líka til komið verður oman úr grótinum og meira yvir í vallað lendi. Haðan kann verða hildið beint omaneftir eystan fyri Sjøt og síðan heim gjøgnum gøtuna í Kleiv til Norðtoftir.Ongi portur eru út um bøgarðarnar, so neyðugt er at finna hóskandi stað at klíva upp um hegn. Ráðiligt er at hava gpx-fíluna við sær, so at gingið verður rætta leið út um bøgarðarnar.Tað er møguligt at ganga túrin úr báðum endum.<br>Partur av gøtuni kann gangast niðan á Toftaskarð, har góða útsýnið kann njótast, og haðan omanaftur eftir gøtuni til Klaksvíkar umvegis Katlarnar. Har er møguligt at ganga oman aftur til tunnilsmunnarnar eftir gøtuni frá Áarskarði.
Les meiraRutan byrjar í Havnardali við bóndagarðin og høvuðsvegin oman fyri Velbastað, 390 m norðan fyri vegin til Velbastaðar, har ein lítil frákoyring er. Bilurin kann setast við parkeringsplássið beint við ánna.Talan er um ein sera lættan túr, ið nærum øll kunnu ganga. Gøtan er ikki sjónlig allan vegin, so her má gangast eftir varðunum, ið eru í góðum standi. Hetta er serliga, eftir at komið er niðan á slætt úr Havn, har sum ruturnar til Velbastaðar og Kirkjubøar skiljast. Tískil er GPX-fíla næstan eitt krav fyri at vera vísur í ikki at villast, um mjørki kemur á.Av tí at ikki er so nógv at síggja á sjálvari rutuni, kann tað vera eitt gott hugskot at gera eitt rend niðan á Reynsmúlalág, har talarastólurin frá fólkafundunum, sum vóru heilt fram til seint í 60-unum, framvegis sæst.Rutan kann gangast báðar vegir, so ætt, sól og ferðslumøguleikar kunnu avgera, hvønn vegin tú gongur rutuna.Rutan er løtt at finna í báðum endum.
Les meiraBygdagøtan millum Hvalvík og Kvívík er áhugaverd. Gingið verður fram við vatnbyrgingini á Mýrunum eystan fyri Vestmanna. Á leiðini sæst, hvussu størri og smærri byrgingar eru grivnar til at savna regnvatn í hesum stóra øki, og gingið verður fram við einum vatntunli.Byrjar túrurin í Hvalvík, verður gingið frá Missiónshúsinum. Gingið verður eftir nýggju gøtuni niðan til bøgarðsportrið. Komin gjøgnum portrið fert tú til vinstru, móti hoyggjhúsinum, haðani gingið verður á skák niðaneftir norðan fyri Myllá (høgrumegin). Teir fyrstu varðarnir standa uppi á fyrstu høvdini, í 150 m hædd, og síggjast ikki, fyrr enn komið er niðaná. Komin niðan á høvdina gongur tú fram við Myllá og fram við Hvalvíksgjógv, har varðar eru allan vegin til Kvívíkar.Byrjar túrurin í Kvívík, verður gingið frá stóra parkeringsplássinum á landsvegnum oman fyri bygdina. Haðan verður gingið 70 m eystureftir, har gøta er niðan til fyrsta portrið. Haðan eru varðar allan vegin niðan.Gøtan kann gangast báðar vegir, so veðurforsøgn og ferðslumøguleikar eru avgerandi. Kanska er vakrari at ganga úr Hvalvík.
Les meiraTúrurin byrjar í Hvalvík við Missiónshúsið (Hvalvíksvegur 77), har gingið verður eftir nýggju gøtuni niðan til bøgarðsportrið. Haðani verður gingið niðan gjøgnum sera hugnaliga økið millum Laðagerðini.Gingið verður víðari niðan eftir Rossaryggi, á norðaru síðu á Myllá. Eitt sindur tungt er at ganga niðan, og var tað tí vanligt at hvíla uppi við endan av Rossaryggi, har fyrsti varðin stendur, í 160m. hædd. Her er eitt hav, sum ein 14 ára gamal skal hava lyft.Komin niðan í 250m. hædd verður gingið fram við vøkru Hvalvíksgjónni. Tá vestmenningar komu við grindaboðum, róptu teir fyrstu ferð við Hvalvíksgjógv, og aðru ferð niðri við niðasta varðan.Tá komið er niðan á endan av Krossbrekku, við Kelduna, var sigur, at fáa sær upp í munnin av góða kelduvatninum. Navnið á Krossbrekku sipar til, at tá ein kemur vestanífrá, tá sást krossurin á kirkjuni á hesum stað. Kláraði seyðatjóvur at renna undan til Krossbrekku, har teir sóu krossin á kirkjuni, blivu teir náðaðir.Í dag er gøtan ikki so sjónlig alla staðni, og onkustaðni gongur gøtan í ánni. Fyrr bleiv hon nógv brúkt bæði til Vestmanna og til Kvívík, har tað eisini bleiv riði dúgliga.Men nú verður hon aftur brúkt meira, serliga til árligu bátastevnuna í Vestmanna, har vanligt er, at fólk úr øllum heraðshornum, samlast í flokki í Hvalvík, har tey so ganga gomlu bygdagøtuna til Vestmanna.Við fyrsta varðan vestanfyri Kellingarstein, deilir gøtan seg til Vestmanna og Kvívík. Her taka vit leiðina vestur um Hvalvíksskarð og haðani yvir á Hvalvíksbrekkuna, har útsýnið á leiðini er sera gott. Her síggja vit norður gjøgnum víða Saksunardal, sum er longsti dalur í Føroyum, meðan vit eystureftir síggja allar Eysturoyartindarnar, sum tættir daga upp móti himmalinum, t.d. Reyðafelstind, Halgafelstind, Múlatind, Svarbakstind og longst norðuri, hægsta fjall í Føroyum, Slættaratind. Meðan vit ganga Hvalvíksbrekkuna síggja vit víðu fløturnar og vatnbyrgingina við Mýrarnar, við Sneis og Loysingafjalli hvørjumegin við, og Skælingsfjalli í baksýninum. Sera hugnaligt og vakurt.Her er so slætt, at í uml. 1950 koyrdi ein gravkúgv frá Hvalvík til Vestmanna umvegis Bjerndalsskarð, og heimaftur umvegis Hvalvíksskarð.Haðani verður gingið oman í Bjarnadal har eisini ein vatnbyrging er. Hesin dalurin er heilt serstakur, við tað at hann er so langur og smalur. Eisini her er hugnaligt, vakurt og friðsælt at ganga, meðan heiðafuglurin setur sín dám á.Ein kann síggja oman gjøgnum vøkru Bjerndalsgjónna við at ganga oman á sjálva vatnbyrgingina.Eftir vatnbyrgingini ganga vit víðari eftir gøtuni, fram við Bjerndalsgjónni, til vit eru komin um sýnuna, har vit síðan spakuliga taka okkum oman móti vatnbyrgingini í Fonsdali, sum vit síðan ganga tvørtur um.Haðani ganga vit niðan eftir Lómundoyrarryggi, tvørtur um hálsin og oman gjøgnum Rodlasagil, tvørtur um Gjógvará, og haðani oman eftir gøtuni bøgarðsportrið við vatntangarnar í Miðalsbrekku. Eisini her er lætt og hugnaligt at ganga eftir víðu fløtunum við góða útsýninum vestureftir til Vágarnar og norður eftir, har vit m.a. síggja 626m. høgu Postulakirkju.Tað er møguligt at ganga túrin úr báðum endum. Men tað er munandi lættari at ganga túrin úr Vestmanna, har hæddarmetrarnir eru 408 í mun til 534 úr Hvalvík. Tað er eisini tyngri at ganga niðan úr Hvalvik
Les meiraNiðan úr miðjum Saksunardali verður gingið um ta vøkru Klovsá, har restirnar av gomlu brúnni síggjast. Haðan verður gingið undir Ørvisfelli, næsthægsta fjalli á Streymoynni, tvørtur um Oksagilsháls. Komin um hálsin verður gingið oman eftir Skammbrekkuni tvørtur um Fossá við útsýni oman á vatnbyrgingarnar hjá SEV. Restin av túrinum eri ein langur, men lættur teinur suður eftir tí sokallaða Saksunarvegnum, ið liggur vestan fyri ovara SEV-demningin “Frammi á vatni”. Síðan verður gingið eftir Leitinum og haðan oman ímóti Gjógvará og omaneftir vestan fyri ánna til vatnbrunnarnar í Vestmanna.Eitt sindur tungt er at ganga niðan úr Saksunardali, men síðan er teinurin lættur at ganga gjøgnum víðu og mjáu hagarnar norðan fyri Vestmanna. Fá ganga hesa leiðina, sum er langt frá alfaravegi, so tað er ein sera friðarligur túrur.Útsýnið ovarlaga í Oksagilsbrekkuni oman yvir Saksunardal og suður í Sundini er sera vakurt.Eisini síggjast nógvir fjallatoppar í Eysturoynni og í Norðuroyggjum hiðan. Útsýnið frá Rossastígum vestureftir, har m.a. sæst yvir á Slættanestanga og Vágabjørgini, er serstakliga vakurt.Tað er neyðugt at hava GPX-fíluna við sær, um mjørki fellur á, av tí at partur av leiðini er illa uppmerktur.
Les meiraGamla bygdagøtan í líðini, beint sum tú ert komin úr Elduvík, er vøkur og góð at ganga á, hóast har er rættiliga bratt. Gøtan er væl hildin, og seinast, bøtt varð um gøtuna, var í 2019, tá ið Elduvíkslíð var partur av Closed for Maintenance-verkætlanini. Eisini vórðu steyrar settir niður oyndarfjarðarmegin, so gøtan er væl uppmerkt allan vegin.Nógvar forvitnisligar frásagnir finnast á leiðini. Áðrenn kirkjan í Elduvík varð bygd í 1952, var siður, at yngsti gubbin skuldi renna heim til Elduvíkar við barninum, beint eftir at tað var doypt, so barnið kundi verða kvikt og orka væl at ganga. Í 1906, tá ið ein ungur drongur skuldi gera eftir hesum siði og renna úr Oyndarfirði við lítlu gentuni, ið júst var doypt Jana, mundi endað galið. Drongurin fór á glið við Skarðgil, ið er á brattasta strekkinum í Elduvíkslíð. Hann gleið og mundi farið á sjógv, men steðgaði lukkutíð niðast á tromini, beint áðrenn bæði fóru útav, og ongin skaði hendi. Hetta staðið hevur síðani fingið navnið Janusaryggur.Tað nógvir møguleikar eru at njóta ein steðg, eitt nú við Kelduna Vígdu, beint sum komið verður úr líðini og inn í skarðið. Tað var har, í Vaktarhúsi, tey fyrr sótu og hugdu eftir sjórænaraskipum. Her er gott útsýni oman á helluna, yvir á Kalsoynna við Nestindum, yvir í Funningslíð og vøkru helluna frá Kolbeinagjógv út móti Fjalltanga.Serliga hugtakandi er at lata eyguni hvíla við flata Borgaran og spíska og tinduta Nestind á Kalsoynni. Tað var júst undir Nestindi at Páll Fangi fjaldi seg fyri myndugleikunum í 1600-talinum. Páll Fangi var bóndasonur úr Mikladali. Søgnin sigur at hann av órøttum varð ákærdur fyri morðið á faðirin. Hann var tikin til fanga og førdur til Havnar, men megnaði at flýggja heili 3 ferðir. Ta einu ferðina fjaldi hann seg í eitt heilt ár undir Nestindum.Halt leiðina fram og fylg steyrunum oman til hagaportrið. Túrurin endar við vegin uppiyvir Oyndarfirði.Til ber at ganga túrin úr báðum endum. Kanska er vakrari at ganga ímóti Elduvík og njóta góða útsýnið og friðin í lítlu bygdini, tá ið tú kemur fram.
Les meiraÚr Funningi er best at ganga inn millum gomlu dansistovuna, Uppi í Túni 18, og húsini beint omanfyri, í Túni 16. Haðani gongur ein niðan vinstrumegin (vestan fyri) ánna.Upprunaliga var gøtan steinsett, men í dag er tað ikki so sjónligt. Gøtan leiðir niðan til portrið í bøgarðinum, kallað Gjáarportrið. Haðani verður gingið niðaneftir skamt eystan fyri Skarðánna.Við Gjógv eitur bygdagøtan Mannagøtan. Gjógv er brimpláss, og var ikki farandi sjóvegis, so var Mannagøtan einasta farleið av bygdini. Tað var sera tætt samband millum Gjógv og Funning í gomlum døgum. Kirkja kom ikki til Gjáar fyrr enn í 1929, so Funnings kirkja var eisini “Gjáar kirkja”. Tá ið gjáarfólk fóru í kirkju í Funningi, vóru tað ikki øll, sum gingu allan vegin oman til Funnings. Tey elstu, sum ikki orkaðu brøttu brekkuna í Funningi, settust við Kirkjustein, í 215 m hædd.Gjáarfólk vórðu eisini jarðað í Funningi, og var ikki bátsveður, vórðu líkini borin eftir Mannagøtuni. Á Gjáarskarði er Líksteinur, sum ber navn sítt av, at her hvíldu teir við líkinum, meðan kistan stóð á Líksteini. Á hesari leiðini livir eisini ein søgn. Hetta var, áðrenn nakar búsettist við Gjógv. Eitt skip fórst í fjøruni í stormi og kavaroki, og nakrir menn bjargaðu sær í land og fóru til gongu hendan vegin undan veðrinum heim í gjøgnum Dalin ímóti Funningi. Eingin bar boð í bý, og teir liggja grivnir við nakrar stórar steinar á hesi leiðini. Steinarnir bera nøvn eftir monnunum: Brúnisteinur, Antarsteinur, Hóristeinur, Tassisteinur, Mann og Árnasteinur.Ongir varðar eru, fyrr enn komið verður niðan á slætt, í 240 m hædd. Haðani eru varðar niðan til hegnið á skarðinum. Síðani eru ikki varðar at síggja aftur fyrr enn rættiliga langt niðri í , og teir eru fáir í tali.Við Gjógv byrjar gøtan á brúnni og tú fylgir landsvegnum, til tú kemur til rulluportrið niðri í bygdini. Haðani verður gingið fram við hegninum, so langt tað røkkur, og síðani fram í beinari leið niðan á skarðið.Tað er møguligt at ganga túrin úr báðum endum. Tó eru betri umstøður at seta bilin í Funningi.
Les meiraÍ Økrum finnur tú bygdagøtuna við at ganga út gjøgnum rættina uttast í bygdini. Komin út um rættina er neyðugt at fara upp um okkurt hegn og so ganga beint niðan vinstrumegin (eystan fyri) hegnið.Tá ið tú kemur niðan á fyrstu høvdina, gongur tú beint niðaneftir fram við Ærgisá, eystarumegin gilið. Haðani eru varðar allan vegin, heilt oman í Víkarbyrgi.Uppi á Brunni er gott útsýnið, og har er hugnaligt at sita og njóta løtuna við útsýninum norð á Porkerisnes og eystur á Baglhólm, har tað so týðiliga sæst, hvussu landslagið er sokkið niður eystureftir.Komin oman í Víkarbyrgi ber til at ganga yvir á høvuðsvegin heldur enn at fylgja gøtuni heilt oman í bygdina. Á henda hátt slepst undan at klúgva upp um hegnið, ið gongur tvørtur um bygdagøtuna longri niðri við bygdina.Møguligt er at ganga túrin úr báðum endum. Tað er eitt sindur brattari at ganga niðan úr Økrum
Les meira<strong>Øravík - Fámjin</strong><span style="color:#222222;">Byrjað verður við bøgarðsportrið í Øravík, sum er merkt við gøtuni “Øravík – Vágur”. Gøtan til Fámjins byrjar eisini við hetta portrið. Tak ikki feil av hesum báðum gøtunum. Frá portrinum síggjast tíverri bert varðarnir móti Vági. Gakk tískil beint niðan ímóti har, sum landsvegurin fer tvørtur um Øraskarð.</span><span style="color:#222222;">Smáar 400 metrar longur uppi, við Svartáfoss, verður gingið tætt fram við einum horni á bygdargarðinum. Halt fram niðan um landsvegin á norðaru síðu á Fámjinsklovningi. Hetta serliga heyggja- ella dysjarlandslag, sum gingið verður niðan gjøgnum, sæst eisini aðrastaðni í Føroyum, t.d. eystan fyri fjallið Endan á Trøðum á Sandoynni og á eystaru síðu á Stiðjafjalli oman fyri Kaldbaksbotn. Tað er lætt at ímynda sær huldufólk og dysjardólgar í hesum dysjarlandslagi. Gingið verður seinasta stutta strekkið niðan á Øraskarð eftir bratta skráanum, sum bert lutvíst er vallaður.</span><span style="color:#222222;">Leiðin frá Øraskarði til rættina við Kirkjuvatn er ein líðandi brekka. Varðar standa tætt allan vegin, so her er onki at fara skeivur av. Komin ígjøgnum rættina verður gingið oman til niðasta varðan, sum er áraka kirkjutornið. Gøtan seinasta strekkið oman gjøgnum geilina er eitt sindur ótýðilig, men gongur uml. 30 metrar suðureftir, áðrenn hon aftur vendir norður móti ánni, har gingið verður tvørtur um brúnna og síðan oman til kirkjuna.</span><span style="color:#222222;">Hesin avbera góði og róligi túrur oman gjøgnum Fámjinsdal gevur eina góða kenslu av vælveru. Meðan gingið verður oman gjøgnum tann vakra Fámjinsdal, kann ein njóta stórbæru náttúruna í og rundan um dalin. T.d. vakra útsýnið yvir á Borgarknapp, Borgina og stabbagrótið í Glopprókini – og seinni, tá ið vit nærkast Kirkjuvatni við tí stórbæra Mjóstíggi og Ridali omanfyri, og tá ið so verður komið oman til rættina, og vit síggja inn á Valdaskarð, sum er leiðin til Trongisvág. Tá ið vit eru komin gjøgnum rættina og ganga móti kirkjutorninum, eru vit brádliga niðri í vøkru bygdini. Stórbært!</span><span style="color:#222222;">Tað er møguligt at ganga túrin úr báðum endum. Kanska er vakrari at ganga úr Porkeri til Fámjins, har ein kann njóta løtuna við at spáka sær ein túr út á støðna. Av tí at tvær bygdagøtur ganga niðan frá sama stað í Øravík og í Fámjin, skal ansast eftir, at røtt gøta verður vald. Tískil kann tað vera gott at hava GPX-fíluna at ganga eftir.</span>
Les meira<strong>Hov - Øravík</strong>Túrurin byrjar miðskeiðis á Hovsvegnum niðan á Hovsegg, í 180 metra hædd, áraka bátahylin í Hovi. 70 hæddarmetrar omanfyri er eyðkendi Tindurin, sum gangast skal niðan gjøgnum. Fyrsti sjónligi varðin stendur ovast í stígginum niðan gjøgnum Tindin.<br>Hetta sær bratt og avbjóðandi út, men ein góðan summardag hevur hetta onki upp á seg uttan kanska hjá tí, sum hevur hæddarræðslu.<br>Tíverri er gøtan undir Tindinum ikki hildin. Hetta sæst eisini á einum varða undir Tindinum, sum hálvur er farin í einari skriðu, umframt at alt ov nógv leyst grót og tilfar liggur á leiðini. So her er bara um at geva sær góða tíð og finna sær eitt gott vallað stað at ganga niðan gjøgnum.<br>Komin niðan á Tindin er lættari at ganga, og stutt er niðan á Skarðið í Kambi – bert 30 hæddarmetrar.<br>Útsýnið her uppi er avbera gott yvir Hov, Hovsfjørð og inn í Hovsdal.<br>Haðani er ein stutt og lítil mótbrekka niðan eystan fyri Hovstúgvu (Túgvuna í Halgafelli).<br>Eftir at komið er um sýnina, byrjar ein long og lagalig undanbrekka allan vegin oman til Øravíkar. Meðan vit ganga oman fram við tøttu varðunum, njóta vit góða, vakra útsýnið inn gjøgnum Trongisvágsfjørð.<br>Tíverri er hegnað við innkomuna til Øravíkar við ikki minni enn tveimum hegnum, annað við píkatráði. Gongufólk mugu tí finna eitt trygt stað at fara uppum hegnið, til avvarðandi partar hava tryggja eina góða og lætta farleið eftir bygdagøtuni.
Les meiraLeiðin byrjar við parkeringsplássið undir Dúvugørðum í ein landnyrðing úr stóru gjónni í Saksun. Dúvugarðar er fleiri hundrað ára gamal bóndagarður, sum nú er gjørdur til forminnissavn.Gakk einar 50 metrar og snara til høgru, tá ið tú ert komin um brúnna um Skipá og gongur um 2-300 metrar niðaná gjøgnum bøin fram við ánni.Tá ið tú ert komin út í hagan, far niðan tann fyrsta bakkan – um 30 loddrættar metrar, í somu hædd har ið fossurin fer útav. Hiðan skalt tú hyggja á skák niðan í ein landnyrðing. Á heygnum úti í sjónarringinum sært tú ein varða um ein kilometur burtur. Hav hann sum ýti. Teir fyrstu 200 metrarnar gongur tú í á leið somu hædd og kemur á gøtuna, ið gongur niðan á varðan.Høgu fjøllini rundan um Saksun geva bygdini ein duldan dám og ikki minni ein ófatiligan vakurleika. Pollurin var góð náttúruhavn, men eftir eitt ódnarveður í 1600-talinum fyltist havnin við sandi.Á leiðini niðan á varðan er gøtan onkustaðni burtur, men tá ið tú ert komin niðan á varðan, er varðagøta allan teinin til Tjørnuvíkar. Varðarnir føra teg longur eysturá ímóti økinum Frammi í Dal, har ið Gellingará fer lykkjuskotin oman ígjøgnum dalin. Her er ein serlig kvirra, sum tryggjar tær sinnisrógv.Nú kemur tú á Tjørnuvíksskarð, og gøtan heldur fram niðan brekkuna. Á Tjørnuvíksskarði er vakurt útsýni til Norðureysturoy. Haðan sært tú sermerktu drangarnar Risan og Kellingina. Søgan um tey bæði er, at tey vórðu send til Føroya at toga oyggjarnar til Íslands. Risin varð standandi í sjónum, men kellingin kleiv niðan á Eiðiskoll at binda oyggjarnar saman, so risin kundi fara við teimum. Síðan setti hon so harðliga av, at Kollurin støkk sundur. fyrireikanin var drúgvari enn væntað, og tá ið tey vóru búgvin at fara til Íslands, reis sólin úr kavi, og tey vórðu til stein. Hiðan sært tú eisini Slættaratind og Gráfelli, sum – við sínum 880 og 856 metrum – eru hægstu fjøll í Føroyum.Fylg varðunum allan vegin oman til Tjørnuvíkar. Henda tættbygda bygdin er ógviliga vakur og sjarmerandi partur av Føroyum. Tjørnuvík er kend fyri sín serliga sálmasong, Kingo-sangin, sum er elligomul sálmasiðvenja, sum stavar frá danska sálmaskaldinum Thomas Kingo. Bygdin hevur eitt kór, ið syngur Kingo sálmar. Tjørnuvík hevur eisini ein góðan sand og lógv, sum brýtur, og tað dregur nógv vitjandi.Túrurin er vakur at ganga báðar vegir.
Les meiraTúrurin byrjar við Missiónshúsið í Hvalvík.Her er nýggja gøtan, sum leiðir niðan í gilið til eitt portur.Komin gjøgnum portrið, fert tú til vinstru móti hoyggjhúsinum. Halt fram niðaneftir, til tú kemur áraka ovasta grótgarðin. Far síðan suðurum Myllá og gakk haðani skrátt niðaneftir í ein beinan sunnan, har tú sært fyrsta varðan í 145 metra hædd.<strong>Halt leiðina fram ímóti Leynavatni</strong>Tað er ein góður og friðsælur túrur at ganga bygdagøtuna millum Hvalvík og Leynavatn. Langi túrurin í friðarliga umhvørvinum, har bara heiðafuglur hoyrist, er smyrsl fyri sálina. Spennandi og eitt sindur krevjandi er at ganga niðan gjøgnum gjónna og niðan á Húsadalsskarð. Eftir at hava gingið gjøgnum brattan niðan á skarðið er stórbært at koma niðan á víða, opna dalin, sum leiðin síðani gongur oman ígjøgnum.Dalá, leynamegin, er stór, breið og sera vøkur. Beint oman fyri Djúpagil liggur vakurt stabbagrót.<strong>Halt leiðina fram ímóti Goturshálsi</strong>Tá vit nærkast dyrkaða økinum uppi yvir Leynavatni, fara vit framvið eini stórari rætt við Ærgisá. Hinumegin Dalá, sært tú tvey-stjørnaðu Michelin matstovuna, Koks. Her venda vit niðan aftur, har farið verður tvørtur um breiðu og vøkru Ærgisá.Við vakra útsýninum yvir dalin, verður síðan gingið niðan við ánni og seinni eftir varðunum, sum standa tætt allan vegin niðan á Gotursháls. Á sjálvum Goturshálsi krossast hendan bygdagøtan við eina aðra bygdagøtu, nevniliga ta millum Kvívík og Hvalvík.Her skal ansast eftir ikki at fara skeivur av varðunum. Rætta leiðin er norðureftir eftir varðunum ímóti Hvalvík. Halt teg til høgru, tá ið gingið verður eystaru megin stóru vatnbyrgingina, og fylg varðunum oman til Hvalvíksskarð. Ovast á Hvalvíksskarði sært tú yvir á Mýrarnar og eina av byrgingunum, ið SEV bygdi fyrst í 1960-árunum. Eisini er ein lítil privat vindmyllulund har.Vestaru megin byrgingina stendur Loysingarfjall. Ein søga er um eina gentu úr Vestmanna, sum hvarv úr bygdini og var ongastani at finna. Dagin eftir fann ein seyðamaður hana uppi á Loysingafjalli. Hon segði, at ein maður í hvítum klæðum hevði leitt hana niðan hagar, og hevði givið henni at eta. Eingin kendi mannin.Á leiðini oman Hvalvíksskarð kemur tú til ein varða, laðaður á stórum kletti og kallaður Kellingarsteinur. Beint áðrenn Kellingarstein kemur gøtan úr Vestmanna saman við gøtuni til Hvalvíkar. Ansast má eftir ikki at fara skeivur av varðunum. Halt leiðina fram somu megin fjallið, framvið Kellingarsteini og omaneftir Hvalvíksgjógv, fyri síðani at fara oman norðaru megin Myllá, oman framvið lítla hoyggjhúsinum og gjøgnum portrið, sum leiðir teg aftur til byrjunarstaðið.
Les meiraByrjað verður við Norðskála við stóra parkeringsplássið oman fyri Skálagjógv. Gingið verður niðan við hugnaligu Tippisánni, og Uppi í Dali verður gingið niðan gjøgnum gomlu torvheiðarnar, har mongu torvkráirnar framvegis síggjast.Fyri at koma niðan um ovara vegin verður gingið á vinstru síðu undir brúnni. Har er eitt hegn, sum má loysast, meðan gingið verður um tað. Omanfyri er tann djúpa og spennandi Fossagjógvin. Við góða útsýninum yvir Sundini, Streymnes og fjøllini omanfyri gongur leiðin niðan fram við Tippisánni, tvørtur um Skálaskarð. Neyðugt er at gleiva um hegnið á skarðinum, tí portrið er typt (aug. 2020). Leiðin oman til Funningsfirðar gongur fyrst fram við tí 170 m langa Hagavatni og haðani í beinari linju oman til seyðahúsið við Funningsvegin áraka bygdina. Vallaðu brekkurnar seinasta strekkið oman til Funningsfirðar eru eitt sindur brattar, so her má verða ansað eftir ikki at glíða. Um ikki ein vinarstigi er komin, so skal eisini verða gleivað um eitt hegn á veg oman til Funningsfirðar.Møguligt er at ganga túrin báðar vegir. Tað er væl tyngri at ganga niðan úr Funningsfirði.
Les meira<strong>SANDAVÁGUR (Á HÁLSI) - SLÆTTANES</strong>Túrurin byrjar á parkeringsøkinum á Hálsi, beint áðrenn tú røkkur Sandavági (eisini nevnt Sandavágshálsur). Gakk á skák til vinstru ímóti gjónni, sum eitur Ravnagjógv, og fylg gøtuni niðan brekkuna. Her finnur tú fyrsta varðan á varðagøtuni. Hetta er ein gomul gøta, ið var sambandið millum bygdirnar Sandavág og Slættanes. Øll ferðsla millum bygdirnar gekk eftir hesi gøtu.Eftir ein-tveir kilometrar gerst lendið slættari, og haðan er gott útsýni yvir stóran part av Streymoynni, Skælingsbygd, Leynum og Kvívík eins og av fjøllunum fyri sunnan, Skælingi og Sátuni. Eitt vet longur frammi kemur vakra Vestmanna undan hinumegin fjørðin. Í mong ár var Vestmanna miðdepil fyri alla ferðslu til Vágar og flogvøllin. Ein ferja sigldi millum Vestmanna og Oyrargjógv, men hon varð avloyst av undirsjóvartunlinum í 2002, sum var fyrsti av sínum slag í Føroyum.Eftir umleið fimm kilometrar gongur ein onnur varðagøta tvørtur um hesa gøtuna. Tað er gøtan millum Sørvág og Oyrargjógv. Verð verandi á fyrru gøtuni. Tað kann vera trupult at síggja gøtuna og at finna næsta varðan, men gev tær góða tíð, so finnur tú. Við Fótamørsklett, við síðuna av hegninum, liggur ein steinur við skapi nakað sum ein ferhyrningur. Hetta verður kallað eitt hav. Í gomlum døgum plagdu menn at kappast um at lyfta steinin fyri at vita, hvør sterkastur var. Ansa eftir rygginum, um tú freistast at máta styrki tína við kapparnar í gomlum døgum.Komin fram við Tungufellinum Lítla býtir gøtan seg sundur. Fylg tí niðara varðanum. Hin vísir á rossarás, ið gongur niðan í fjøllini. <span style="color:#222222;">Fylg varðunum tvørtur um Suðansbrekku og haðani oman gjøgnum Fossabrýrnar; tá er stuttur vegur eftir til Slættanes.</span>Nøkur fá hús eru á Slættanesi, men tey standa tóm fyri tað mesta, tí bygdin er avtoftað. Á Slættanesi búð fólk bert í umleið 100 ár. Ein familja flutti hagar í 1835, og fyrstu fimm árini var hon einsamøll í oyðini. Síðan løgdust onnur aftrat, og í 1940 búðu 75 fólk á Slættanesi. Tíðum vóru uppaftur fleiri. Í 1964 fluttu síðstu fólkini haðan.<strong>SLÆTTANES – FJALLAVATN</strong>Av Slættanesi gongur leiðin niðan á Skoradalsháls. Gøtan byrjar við endan á vegnum oman fyri bygdina. Fylg varðunum niðan brekkuna til Skoradalsháls.Á Skoradalshálsi er framúrskarandi útsýni norðureftir yvir á Streymoynna, harímillum tey víða gitnu Vestmannabjørgini og Snubbarnar, sum – við sínum hárhvassa og bratta lendi – er millum vakrastu fjøll í Føroyum. Tú stendur nú á gáttini til fagrastu støð í Vágum.Fylg gøtuni oman í Reipsá, sum rennur úr norðrara enda av Fjallavatni. Fjallavatn er næststørsta vatn í Føroyum. Størst er Leitisvatn (eisini nevnt Sørvágsvatn ella bara Vatnið), sum eisini er í Vágum.Av Skoradalshálsi kanst tú ganga frítt av gøtuni oman í Reipsá. Tú kanst ganga ímóti fjøllunum norðanfyri (høgrumegin), fylg rygginum vestureftir og kom síðan aftur á gøtuna við Reipsá. Har er vakurt útsýni yvir grønar heyggjar og blátt hav. Ver tó varin, tí lendið er bratt við gjáum í støðum, og teinurin oman til Reipsá er grýtutur og óslættur.<strong>FJALLAVATN – GÁSADALUR</strong>Tað kann vera trupult at sleppa turrur yvir um Reipsá, men royn og finn eitt stað, har áin rennur møk. Far yvir um Gullringsá, sum rennur oman vinstrumegin.Áðrenn tú fert niðan, mást tú minnast til at hyggja yvir á Víkar, sum eisini er avtoftað bygd. Hon varð grundløgd í 1833 og avtoftað í 1932. Bygdin er sanniliga fjarskotin; tað tekur tveir tímar at ganga haðan til nærmastu bygd, og tað í illgongdum lendi. Umráðið er ómetaliga vakurt við sandtanganum og grøna grasslættanum ið <span style="color:#222222;">liggur undir Eysturtindi.</span>Fylg gøtuni á skák niðan í brekkuna inn undir fjallveggin. Vegurin kann vera ørkymlandi, tí tíðum kann tað tykjast, eins og fleiri gøtur eru. Men tá ið tú kemur longri niðan og vestureftir, gerst gøtan niðan gjøgnum Kálvarók týðiligari. Ansa eftir hálum steinum á vegnum niðan. Fylg varðunum ígjøgnum Jøkladal og Kjógvadal. Síðan kann gøtan verða ring at síggja. Nú kemur tú <span style="color:#222222;">niðan gjøgnum Bustina og haðani yvir í Bustardal</span>.<span style="color:#222222;">Komin niðan um Bustina í 595m. hædd, og haðani yvir í Bustardal, er frítt útsýni yvir vakra Árnafjall</span>, ið er hægsta fjall í Vágum. Beint uppi yvir tær er Eysturtindur – næsthægsta fjall í oynni. Her liggur væl fyri at fáa sær ein kaffisteðg og at njóta vøkru litirnar frá kvøldsólini, har hon skyggir á fjøllini.
Les meira<p class="" data-placeholder="Description (faroese)">Bygdagøtan byrjar beint oman fyri viðalundina í Trongisvági. Fyrst verður gingið tvørtur um Stórá og síðan niðaneftir í Hvammhaga. Her síggja vit niðan í sermerkta Hvammabotn við sínum jøvnu og stóru víddum, sum eru umgirdar av brøttum líðum, og innast í botninum er Herðablaðið við Herðablaðsgjáunum báðumegin við. Høgrumegin Herðablaðið eru Gluggarnir, sum við sínum 610m er hægsta fjall í Suðuroy. Á leiðini niðaneftir er gott útsýni oman yvir Trongisvág og leiðina yvir í Hvannhaga við lítlu og stóru Dímun í baksýninum.<br data-cke-filler="true"><p class="">Komin tvørtur um Oyrnaskarð er stutt yvir á Valdaskarð, har gingið verður oman gjøgnum Harðgreips hamrar. Meðan gingið verður, sæst suður í Øravíkshagan.<p class=""><br data-cke-filler="true"><p class="">Tað er sera vakurt at ganga um Valdaskarð, meðan Kirkjuvatn og Fámjin daga meira og meira undan. Tá ið so gingið verður oman til Kirkjuvatn, síggjast flottu hamrarnir til báðar síður. Høgrumegin, kallað Undir Homrum, verður gingið tætt undir tí niðasta hamrinum, sum er rættiliga høgur hamari úr vøkrum stabbagróti.<p class=""><br data-cke-filler="true"><p class="">Haðan verður gingið fram við Kirkjuvatni, og síðan sunnanvert ánna gjøgnum rættina oman til Fámjin.<p class=""><br data-cke-filler="true"><p class="">Farleiðin er væl merkt við varðum allan vegin frá parkeringsplássinum í Trongisvági til Fámjin.<p class=""><br data-cke-filler="true"><p class="">Til ber at ganga túrin báðumegin frá. Túrurin er eitt sindur lættari at ganga úr Trongisvági
Les meira<span style="color:#222222;">Í Fuglafirði byrjar farleiðin innast á Innandalsvegi, har gingið verður beint niðan gjøgnum portrið til rættina uppi við bøgarðin. Hetta er beint oman fyri økið Vesturi í Dal, har kommunan hevur fríðkað um við fleiri gongugøtum. Haðani gongur leiðin uttangarðs fram við bøgarðinum, til komið verður undir Heyggin Mikla, har gøtan áraka SEV-linjuna tekur seg niðan í Mýrarbotn. Uppi í Mýrarbotni gongur tú fyri teg sjálvan í friðarliga, slætta mýrilendinum undir Blábjørgum. Við brøttu rókunum á báðum síðum er ódrúgt at ganga fram við ánni niðan á 521 m høga Jøklaskarð, har stóru Samgongusteinar standa.</span><span style="color:#222222;">Bert einstakir varðar síggjast úr Fuglafirði niðan á Jøklaskarð. Um tú ivast, hvussu tú skalt ganga, ber til at fylgja SEV-linjunum.</span><span style="color:#222222;">Frá Jøklaskarði verður gingið oman á Oyndarfjarðarvegin, har leiðin í støðum er rættiliga brøtt. Á leiðini eru tríggir hamrar at ganga oman ígjøgnum, har varðar vísa á góðar stíggjar at ganga ígjøgnum, harav tann niðasti, Skeljastíggjur, er beint sunnan fyri ánna. Varðar eru allan vegin.</span><span style="color:#222222;">Frá Oyndfjarðarvegnum gongur tú beina leið vestureftir, hagar Funningsfjarðarvegurin (Gerðisvegur) kemur inn á vegin millum Fjarða. Okkurt hegn er á farleiðini, ið tú mást klíva upp um, tí ongir vinarstigar eru.</span><span style="color:#222222;">Fyrsti partur av gøtuni frá vegnum Millum Fjarða, niðan undir Vesturdal, er rættiliga serstøk, við ójøvnum lendi, heyggjum og nógvum áum, ið tó oftast eru nærum turrlagdar til elorku. Fyrsti varði á hesum partinum stendur uppi við SEV-byrgingina á Reiðgøtuni.</span><span style="color:#222222;">Komin niðan á Reiðgøtu gerst lendið alt meira eitt stórt mýrulendi, sum røkkur heilt niðan undir skarðið undir Nøvini. Tað er sera vakurt at ganga hesa leiðina, har útsýnið er gott, bæði norður gjøgnum Funningsfjørð og suður Millum Fjarðar, og høgu røkurnar við stóru urðini undir Nøvini hevja seg omanfyri. Varðar eru allan hendan vegin niðan á skarðið.</span><span style="color:#222222;">Av skarðinum verður gingið vestureftir høgrumegin hegnið. Eingin vinarstigi er, so gleivast má um hegnið fyri at halda fram eftir leiðini.</span><span style="color:#222222;">Stutt og vallað er oman til tunnilsmunnan. Eisini her er eitt hegn, har gleivast skal upp um, so at gingið verður oman sunnanvert hegnið. Varðar eru allan vegin oman, tó at tann niðasti er niðurfallin (í 2020).</span><span style="color:#222222;">Um ikki verður steðgað á við tunnilsmunnan, ber til at ganga oman eftir bygdagøtuni til stóra parkeringsplássið á niðara landsvegi, haðani gingið kann verða víðari, t.d. til busssteðgiplássið hjá SSL á Oyrarbakka.</span>
Les meira<strong>Hov - Fámjin</strong><span style="color:#222222;">Byrjað verður í Hovi. Um ein vil ganga alla bygdagøtuna, verður byrjað við vatntangan og vatnverkið, sum liggur beint uttan fyri rulluportrið á vegnum niðan til vatnbyrgingina í Hovsdali (sí P1 á myndunum). Haðani verður gingið niðan til fyrsta varðan, sum sæst 145 metrar beint niðan frá rulluportrinum.</span><span style="color:#222222;">Sambært hovbingum er tað vanligt at koyra heilt niðan til parkeringsplássið, sum liggur 175 metrar frá vegendanum við vatnbyrgingina (sí P2 á myndunum), og ganga haðani niðan eftir bygdagøtuni úr Porkeri, til hon møtist við bygdagøtuna millum Hov og Fámjin.</span><span style="color:#222222;">Leiðin niðan á Mannaskarð fram við varðunum er vallað, men eitt sindur brøtt. Komin niðan á Mannaskarð er sera vakurt at hyggja út yvir stóra Hovsdalin við sínum vøtnum, ryggjum og rivum. Fjallarøðin rundan um dalin møtist frá báðum síðum uppi í tí tignarliga Borgarknappi, sum við sínum 574 metrum er hægsta fjall í økinum. Haðani heldur fjallaketan fram vestureftir á syðru síðu á Fámjinsdali.</span><span style="color:#222222;">Í Ærgidali, sunnan fyri ánna millum stóru vøtnini Bessavatn og Vatnsnes, hava fornfrøðingar grivið eina húsatoft út sum tekin um, at her hildu víkingar til, tá ið teir um summarið ansaðu neytunum í haganum.</span><span style="color:#222222;">Tá ið gingið verður um Mannaskarð, er útsýnið sera gott oman yvir Øravík og yvir á Froðba og Tvøroyri. Um veðrið er gott, síggjast Skælingsfjall og Sornfelli við sínum báðum hvítu radarakuplum.</span><span style="color:#222222;">Gøtan yvir á Fámjinsskarð sæst ikki. Har er tó hampiliga gott at ganga teir 400 metrarnar eftir beinu leiðini gjøgnum smágrótið.</span><span style="color:#222222;">Á Fámjinsskarði kann ein njóta vakra útsýnið yvir hesa náttúruperluna – Fámjinsdal. Her síggjast á syðru síðu Borgarknappur, Borgin og Glopprókin við sínum stabbagróti.</span><span style="color:#222222;">Á norðaru síðu sæst Kirkjuvatn akkurát koma undan.</span><span style="color:#222222;">Leiðin oman til Fámjins er ein long undanbrekka fram við varðunum, sum tætt er ímillum. Til seinast verður gingið oman av Mosavøllum, oman gjøgnum Traðarhamar og haðani inn gjøgnum portrið í seyðarættini. Frá rættini er gøta oman á vegin.</span>
Les meiraBygdagøtan millum Skálabotn og Oyri er spennandi, friðarlig og hugnalig at ganga. Kanska ein undirmettur túrur. Her sært tú rátt grótlendi, grótbóltar og Eysturoyarsyllina og hevur gott útsýni yvir á allar tindarnar eysturoyar- og streymoyarmegin.Í Skálabotni er lætt at ganga eftir gøtuni. Frá rættini norðan fyri Kelduna verður gingið eftir stóru brúnni tvørtur um ánna, og haðani kanst tú fylgja prestunum við gulum toppi (GG: summir teirra kunnu liggja niðri).Tá ið komið verður niðan í 350 m hædd skálafjarðarmegin, ber til at fylgja gomlu varðunum, ið týðiliga vísa røttu leiðina allan vegin til Oyrar.Á Oyri verður gingið niðan gjøgnum Tungugøtu til fyrsta svingið. Síðani gongur leiðin tætt niðan við ánni, beint eftir svingið og út gjøgnum portrið, har fyrsti presturin er at síggja. Fyrsti varðin á Oyri sæst frá portrinum, og prestar leiða teg niðan hagar.Gøtan sæst næstan ongastaðni, so her er at fylgja prestunum og varðunum allan vegin.Gøtan kann gangast báðar vegir, so veðurforsøgn og transport møguleikar kunnu avgera hetta.
Les meiraBygdagøtan byrjarovastíhugnaligu og vøkru Dalagjógv í Norðradali.Meðan gingið verður oman gjøgnum gjønna, fram við rættum og tvørtur um brúgvar, gerst útsýnið oman gjøgnum gjønna – heilt oman á sjógv, alsamt betri og vakrari.Komin nakað oman í gjónna fylgja vit gøtuni gjøgnum hamaran, niðan á sunnaru síðu á gjónni.Haðaniverður gingið eftir gøtuni til syðra býlingin, har nýggj bøgarðsportur eru uppsett og skelta er við gøtuni. Gingið verður suður gjøgnum líðina undir Tunglíðfjalli. Um Tungulíðgjógv verður fariðnakað niðan, uml.í 108 m hædd. Annars liggur gøtan fyri tað mesta í 75–80m hædd.Gøtan er ikki hildin, og onkustaðni hava skriður brotið gøtuna av. Men pelar vísa leiðina. Beint sunnan fyri Tunguliðgjógv eru fleiri stór gil, har tað er serliga vakurt og hugnaligt. Her er gott at seta seg við einum kaffikoppi og njóta løtuna – serliga í vesturskininum.Her er vakurt at ganga suður gjøgnum líðina. Niðanfyri okkum síggja vit oman á tangarnar har heilt fitt av brimi kann verða, og út fyri okkum hava vit Koltur við sínum eyðkenda skapi.Syðri partur av Tungulíð kann tykjast heldur avbjóðandi, tí ein kemur so tætt at tromini niðri á bakkanum. Men hetta er bert eitt stutt strekkið áðrenn gingið verður inn í dalin. Um hetta er ein trupulleiki, kann ein bara taka seg eitt sindur niðan í brekkuna.
Les meiraÁ Skælingi verður gingið frá høvuðsvegnum suður eftir uppdyrkingarvegnum út ígjøgnum portrið og síðani fram eftir gøtuni. Onki frámerki er um gøtuna, men tað er lætt at finna uppdyrkingarvegin og gøtuna.<br>Sera hugnaligt og vakurt er innast í Gjáarbotni, har gamla rættin í gjónni ger túrin til nakað heilt serligt. Gamla rættin, sum nýliga er laðað av nýggjum, varð upprunaliga laðað onkuntíð í 19. øld.<br>Í Norðradali er gøtan flutt í mun til upprunaligu gøtuna. Her hevur bóndin sett skelti á bæði síni portur vestureftir, har hann vísir á, at portrið í neðra skal brúkast. Frá portrinum og niðan tætt undir stíggin í hamaran (Áarstíggjur) sæst gøtan ikki.Hav GPX-fíluna við á túrinum. Varðar og gøta eru ikki sjónlig allan vegin.Gøtan kann gangast báðar vegir, so veður, ætt, sól og ferðamøguleikar kunnu avgera, hvønn veg gingið verður. Onkrar tungar brekkur eru á leiðini, men tær eru báðar vegir.
Les meiraBygdagøtan ímillum Miðvág og Vatnsoyrar er ein vælegnaður túrur til teirra, ið vilja hava eina vakra og fjølbroytta náttúruuppliving, ið er lætt atkomilig og løtt at ganga.Túrurin varir á leið ein tíma, og útsýnið á leiðini strekkir segyvir Koltur, Hest, Trælanípuna, Leitis-/Sørvágsvatn, flogvøllin og Mykines.Gøtan er sjónlig, og varðar eru allan vegin, men tað kann vera torført at finna, hvar gøtan byrjar. Í Vatnsoyrum er lætt at finna hagaportrið, og haðani sæst fyrsti varðin týðiliga, so tað kann vera gott at byrja her hjá tí, sum ikki er staðkendur.Lendið er vallað og gott at ganga mestsum allan vegin, men í støðum er eitt sindur vátt. Við Vatnsoyrar er nakað av leysum gróti á gøtuni, og onkustaðni er nakað bratt.GPX-fílan er hent fyri at finna røttu leiðina niðan gjøgnum geilina í Miðvági.
Les meiraÍ Hósvík verður gingið niðan við tí mjáu og breiðu Lágá. Fleiri stórar áir møtast beint uttan fyri bøgarðin í hesa ánna. Við øllum hesum áum og tungum teirra millum, er sera hugnaligt og vakurt at ganga niðan. Tá ið gingið er niðan við Smørdalsá, verður komið í Smørdal. Uppi í Smørdali er friðsælt, bara heiðafuglur hoyrist og tutlið frá ánni, sum makliga rennur gjøgnum dalin. Hetta er sum at koma í aðra verð, og leivdirnar frá torvheiðunum minna um farnar tíðir.Úr Smørdali verður gingið brøttu brekkuna niðan við tí stórfingnu Hósvíksgjógv og niðan á Lírahjalla. Hetta er allarhelst tyngsta og torførasta strekkið á leiðini. Men haðani er gott at ganga allan vegin niðan á Hósvíksskarð, millum Bøllufjall og Gívrufjall.Oman móti Leynavatni er gott at ganga – eitt sindur bratt er seinasta strekkið oman ímóti vatninum.Her verður gingið eftir einum ryggi millum tveir dalar, við vøkrum útsýni yvir Mjáuvøtn, Kollfjarðardal, Vestmannasund og Vágar, alt meðan harurnar renna um beinini á tær.Tað er møguligt at ganga túrin úr báðum endum. Tað veldst um veður og ætt, hvør farleiðin er er tann betra.
Les meira<strong>Øravík - Vágur</strong><span style="color:#222222;">Sjálvt um bygdagøtan eitur Øravík – Vágur, so kann hon eisini býtast sundur í tvey við at koyra niðan í Hovsdal og byrja túrin út eftir bygdagøtuni til Porkeris. Hendan bygdagøtan gongur niðan undir Mannaskarð, har hon kemur saman við bygdagøtuna Øravík - Vágur. Har kann ein so velja at ganga antin til Øravíkar gjøgnum Mannaskarð ella til Vágs gjøgnum Vágsskarð. Her ber eisini til at at ganga niðan á Mannaskarð at njóta vakra útsýnið har og síðan at ganga til Vágs gjøgnum Vágsskarð. GPS-fílur eru gjørdar til allar hesar tríggjar túrarnar, t.v.s. antin fulla túrin ella teir báðar hálvu túrarnar.</span><span style="color:#222222;">Gøtan byrjar í Øravík. Hon fylgir Tinggili Uppi Millum Stovur, sum var tingstaður í Suðuroy. Landslagið er sermerkt við gjáum og herðum við hvøssum kombum eftir síðunum. Tingborðið sæst eisini her. Sambært søgnini varð húskallurin Snæbjørn úr Hvalba dømdur her til fýra ára revsiarbeiði á Bremarhólmi fyri at hava keypt turriklæði frá ólógligum handilsskipi. Ikki óvæntað var Snæbjørn ónøgdur við dómin og royndi at drepa dómaran, men ístaðin rakti hann sýslumannin so meint, at hann doyði. Snæbjørn flýddi av tingstaðnum og livdi mong ár útlagin í fjøllunum í Suðuroy. Vegurin niðan á Mannaskarð er stríggin. Á síðsta teininum er sera grýtut. Ansa eftir ikki at loysa grótið.</span><span style="color:#222222;">Uppi á Mannaskarði er gott útsýni yvir dalin við Vatnsnesi og Bessavatni. Í 1960’unum bygdi SEV eina vatnorkubyrging, og tunnil varð boraður úr Vatnsnesi oman í Botn. Síðan kemur Vágsskarð, sum henda gøtan eisini fer fram við, og Hvannafelli. Høgrumegin sæst Borgarknappur við tindinum, ið ikki sørt minnir um eina miðaldarborg.</span><span style="color:#222222;">Gøtan fylgir Vatnaryggi millum vøtnini. Her er nógvur fuglur at síggja. Tað sigst, at óvanliga nógv huldufólk eru her. Vinstrumegin gøtuna á Vatnaryggi liggur Ærgidalur. Her hava fornfrøðingar hjá Tjóðsavninum funnið húsatoftir. Í víkingatíðini varð dalurin nýttur til beiti. Tá í tíðini var tað vanligt hjá fólki at búgva í haganum um summarið og ansa kríatúrunum.</span><span style="color:#222222;">Aftan á Vágsskarð er líðandi undanbrekka oman í Hvannadal. Haðan er heldur bratt. Varðarnir vísa vegin oman til Hvanndalsá, har farið verður yvirum og síðani oman millum viðarlundina og Hvanndalsá. Fylg stólpunum oman áraka hálva viðalundina, har gøtan fer inn í viðarlundina. Viðarlundin er hugnalig at ganga í – ikki minst eftir at sjálvboðin í sambandi við Closed for Maintenance – Føroyar á vári 2021 arbeiddu við at fríðka um í</span><span style="color:#050505;">viðarlundini.</span><span style="color:#222222;">Har er eitt borð við</span><span style="color:black;">beinkjum,</span><span style="color:#222222;"> har til ber at seta seg niður at rinda møðina og samstundis njóta góða útsýnið.</span>
Les meiraTúrurin byrjar við stóra parkeringsplássið 800 m norðan fyri Sundsháls. Fylg vegnum niðan móti tjørnini á Sundshálsi og haðani beina leið niðan á Reiðskarð, eisini kallað Norðaraskarð í Syðradali.Gøtan er løtt at ganga og havnarfólk brúka hana nógv, so hon sæst væl – eisini tí at so nógvir varðar eru laðaðir fram við gøtuni. Lendið er sera slætt og útsýnið gott yvir á Eysturoynna og suðureftir móti Havnini. Tað er vakurt at koma niðaná og síggja tjørnina við Koltri í baksýninum.Gingið verður oman til nýggja uppdyrkingarvegin, sum syðradalsbóndin hevur gjørt niðan í Niðara botn. Haðani verður gingið oman til portrið, sum leiðir tvørtur um Breiðá, uml. 100 m frá høvuðsvegnum. Komin tvørtur um ánna gongur leiðin til endan á uppdyrkingarvegnum og síðani eftir reyðu pelunum allan vegin til Norðradals. Ongir varðar eru á leiðini, men pelarnir standa tætt, so tað er lætt at ganga eftir teimum. Tá ið vit koma út í líðina í Tungulið, kann fyrsti partur vera eitt sindur avbjóðandi, tí at komið verður so tætt at tromini niðri á bakkanum.<br>Her er vakurt at ganga norður gjøgnum líðina í Tungulið. Niðan fyri okkum síggja vit oman á tangarnar, har heilt fitt av brimi kann vera, og út fyri okkum hava vit Koltur við sínum eyðkenda skapi.<br>Tá ið vit koma hálva leið norður gjøgnum Tungulið, áraka Hellisgil, koma vit til fleiri stór og djúp gil, har tað er serliga vakurt og hugnaligt.<br>Um Tungulíðgjógv verður gingið nakað niðan, uml. í 108 m hædd, har lættari er at ganga, og har eitt portur er at ganga ígjøgnum. Haðani verður gingið beina leið til bøgarðsportrið í Norðradali.<br>Við bøgarðsportrið kanst tú velja beinanvegin at ganga longur niðan í Sunnara botn, ella fyrst ein túr eftir bygdagøtuni yvir í vøkru og hugnaligu Dalagjógv, sum vit viðmæla. Í gjónni verður gingið oman í hana gjøgnum eitt rókarlag.Gingið verður yvir aftur og út gjøgnum bøgarðsportrið. Fylg pelunum vinstrumegin niðaneftir móti Sunnaraskarði. Tað er hampiliga bratt at ganga niðan í Sunnara botn, men her er kortini vallað og gott at ganga allan vegin. Úr botninum verður hildið fram niðan norðarumegin ánna, gjøgnum bratta Rossarygg, sum er uml. 70 m høgur – niðan í lítla dalin beint omanfyri. Við fyrsta varðan beint oman fyri Rossarygg er vakurt at hvíla eina løtu við góðum útsýni yvir allan Norðradal og heilt vestur til Vágafjøllini. Hinumegin ánna, undir rókunum á Tungulíðfjalli, síggja vit hina gøtuna niðan gjøgnum Sunnara botn, kallað niðan gjøgnum Hellissvað. Tann gøtan bleiv vanliga brúkt, tá ið ross vóru við – og tískil kallað Rossagøtan.<br>Ein søgn er um hetta plássið oman fyri Rossarygg. Søgnin sigur frá einum presti, sum var á veg úr Havn til Norðradals at prædika kristnu trúnna í teirri tíðini, tá ið partur av føroyingum framvegis var ásatrúgvandi. Norðradalsmenn, sum vóru í Havn, komu í fylgi við henda prest, men teimum dámdi onki hansara ørindi í Norðradali. Teir avtalaðu tí sínámillum, at tá ið teir komu oman gjøgnum skarðið, skuldu teir stoyta hann oman. Presturin, sum var ókunnigur og einki ilt vardi, bleiv skumpaður útav her uppi á Rossaryggi og steðgaði ikki fyrr enn niðri á sløttum, og tá hevði hann brotið hálsin og var deyður. Skarðið verður í dag eisini kallað Lýðarssonarskarð ella Lýsnaskarð – allarhelst eftir prestinum.Síðani verður gingið stutta teinin niðan í dalin omanfyri og haðani niðan á Sunnara skarð, har vit njóta góða útsýnið oman yvir Kaldbaksfjørð og yvir á Eysturoynna. Haðani er slætt og gott at ganga oman gjøgnum reynið, til Sundsháls.<br>
Les meiraHenda bygdagøtan er vælegnað til ein stuttan hugnaligan túr gjøgnum tættasta heiðalyngin í Føroyum, Húshagan millum Svangaskarð og Runavík, eins og hon eisini er sera væl egnað sum endin á 9,5 km langa rundtúrinum Runavík–Rituvík–Toftir–Runavík, sum tú eisini finnur á heimasíðuni.Byrjað verður á Svangaskarði, har góð parkeringsviðurskifti eru. Gingið verður gjøgnum bøgarðsportrið við rættina og haðani í beinari linju gjøgnum Húshagan, oman til bøgarðsportrið niðri við Skúlan við Løkin.Tað er lagaligt, friðarligt og sera vakurt at ganga oman eftir gøtuni, sum smýgur sær gjøgnum tætta reyð-grøna hagalyngin, sum er so síður, at varðarnir mestsum eru fjaldir í honum. Her er tiltikið vakurt í september, tá ið bláreyði berjalyngurin stendur í fagrasta blóma, og jarðroykur hongur uppi yvir honum.At gøtan ikki sæst stóran part av leiðini bendir eisini á, at her verður ikki nógv gingið. Onkur spennandi gil og áir eru á vegnum, m.a. við Skrivarakeldu, Kollingsklett og eisini tættari bøgarðsportrinum í Runavík.Meðan gingið verður omaneftir, er gott útsýni oman yvir Toftavatn, sum er kent fyri sítt ríka fuglalív.Gingið verður ígjøgnum bøgarðsportrið beint áraka skúlan við Løkin. Haðani gongur leiðin gjøgnum eitt annað portur heilt úti við Rókarvegin, sum leiðir inn til parkeringsplássið framman fyri skúlan.
Les meiraTúrurin byrjar beint niðan fyri Skótadepilin á Selatrað við eitt av mongu parkeringsplássunum, sum har eru.<br>Selatrað er eitt av elstu niðursetingarplássum í Føroyum og stavar helst frá, tá ið Tórður, sum búði í Strond í Noregi, flýddi til Føroya undan Haraldi Hárfagra um ár 900.<br>Selatrað var fyrsti tingstaður fyri alla Eysturoynna. Uppi á eini høvd niðan fyri Skótadepilin stendur, Tingsteinur og niðri í fjøruni við Gálga er Gálgasteinur, har tað sigst, at brotsmenn vórðu hongdir.Gingið verður 1 km vestur eftir høvuðsvegnum til seyðahúsið við endan á vegnum.<br>Sjálvt um tað fyrr var skyldskapur millum Selatrað og Oyri, so hevur gøtan allarhelst ikki verið so nógv brúkt – men tó eitt sindur. T.d. kundu oyra- og norðskálafólk, sum arbeiddu á Strondum, ganga norður at halda vikuskifti.Við Seyðahúsið við vegendan verður gingið gjøgnum portrið, oman um húsið og haðani eftir bakkanum og síðan skrátt niðan við hegninum, til komið verður á gøtuna. Úti á Veðranesi er neyðugt at klíva upp um eitt hegn. Beint norðan fyri Veðranes, í Skriðugili, er gøtan riðin. Neyðugt er tískil at ganga einar 4-5 metrar oman fyri at koman norðurum og síðan niðan aftur á gøtuna.Júst her er er eitt sindur bratt, og tí ætlaðu hósvíkingar einaferð at gera sær dælt av. Teir høvdu havt vitjan av einum fríggjara úr Eysturoynni – kanska einum elduvíkingi, og høvdu arbeitt eitt sindur upp á hann. Og nú skuldu teir so seta hann yvir aftur á Eysturoynna. Teir gjørdu ikki mætari enn at seta hann av á ein klett í tí bratta beint norðan fyri Veðranes. Teir væntaðu ikki, at hann fór at klára niðan frá steininum – men tað kláraði hann. Komin niðaná loysti hann buksurnar niðurum og klappaði aftur í endan eftir bátsmonnunum og fór so til gongu. Eftir hetta bleiv kletturin kallaður Fríggjaraklettur. Hann sæst ikki frá gøtuni.Komin eitt sindur longur norður gongur leiðin skrátt oman til oyrina undir Hagagjógv, har ein kai er og leivdirnar frá einum gomlum alibrúki, sum fór av knóranum í 1990’unum. Oman fyri okkum hava vit djúpu gjónna Hagagjógv. Ovarlaga síggja vit stórt stabbagrót liggja tvørturum í gjónni. Onkur søga er um, at hetta skuldi vera slíðrin hjá einum risa, sum hann misti, tá ið hann leyp tvørtur um gjónna.Longuri norðuri koma vit til seyðahúsið beint sunnanvert Breiðá. Eingin vegur er til henda hagapart, kallaður Norður í Haga. Tí hava teir gjørt eitt skapilsi av eini kai fyri betur at kunna røkta hagapartin og skipa flutningin.<br>Beint norðan fyri seyðahúsið er stóra marknaráin Breiðá. Fyrr var ein brúgv tvørtur um ánna, tí hon verður stór, tá ið nógv regn er. Her plagdi at vera ein stór sandstrond fram við landinum, sum staðarnøvnini Breiðásandur, Sandaleiti og longur norðuri Fílasandur eisini bera boð um. Summar av hesum sandoyrum rukku so mikið langt út, at oyrarmenn plagdu at siga, at ein byrsa ikki bar út á endan. T.v.s. at tær hava verið minst einar 40-50 metrar út frá landi.<br>Her hevur tískil verið lagaligt at koma at við báti. Tá ið Páll Fangi í seinnu helvt av 1600-talinum á triðja sinni breyt út úr fongslinum í Havn og tók ein bát í Hósvík, róði hann yvirum og dró bátin á Sandaleiti. Haðan tók hann leiðina til Leirvíkar, har hann aftur tók sær ein bát og róði út í Kalsoynna, har hann flýddi út í eina holu, kallað Pálsloft, í Nesskorum (skorarnar vestan fyri Trøllanes).Eisini kollfirðingar plagdu at draga bátin her, tá ið teir fyrr í tíðini skóru torv uppi á Eysturoyarsyllini, kallað uppi á Kollfjarðarheiðunum. Beint omanfyri síggja vit Breiðástíggj og sunnanfyri Torvstíggj, har tey hava borið torvið oman til bátarnar.<br>Í 1960’unum og -70’unum tóku sandbátarnir stóran part av hesum sandi til tey mongu húsini, sum tá blivu stoypt, og nú er ongin sandur eftir.<br>Tað er sera friðsælt við Breiðá. Ymisk áhugaverd skap eru í ánni umframt ein lítil hylur. Hetta er eitt gott stað at stuttleika sær og annars bara njóta løtuna við einum kaffimunni.<br>Gingið verður síðani norðureftir, har vit ganga tætt fram við fleiri seyðabólum.Tá ið komið er norður móti stóra seyðahúsinum við grótbrotið beint sunnan fyri Oyri, taka vit okkum niðan við hegninum, til vit koma til portrið, sum í hædd er áraka húsið. Komin inn um hetta portrið ganga vit beint móti húsinum, gjøgnum rættina, og síðan niðan fyri húsið, til vit koma á uppdyrkingarvegin, sum gongur norður til Oyri.
Les meiraHenda bygdagøtan er vælegnað til ein stuttan hugnaligan túr niðan á Innaraháls ella yvir til Rituvíkar, eins og hon eisini er sera væl egnað sum byrjanin av 9,5 km langa rundtúrinum Runavík–Rituvík–Toftir–Runavík, sum tú eisini finnur á bygdagøtur.foByrjað verður niðri við Skúlan við Løkin í Runavík, har góð parkeringsviðurskifti eru. Gingið verður eftir sniðgøtum niðan gjøgnum býin til sambýlið á Blikagøtu 75. Beint omanfyri er portrið, sum leiðir út á bygdagøtuna til Rituvíkar.Tað er lagaligt og hugnaligt at ganga niðan eftir gøtuni, sum smýgur sær gjøgnum tætta lyngin. Varðarnir, sum standa tættir niðan á syðru síðu á gilinum, daga ein og ein undan, so hvørt ein gongur beinu leiðina tvørtur um Innaraháls. Ávegis niðan á hálsin er ein grøn fløta, sum kallast Hvílingarfløtan. Við hesa fløtu, sum ber orð fyri altíð at vera grøn, plagdu tey at seta leypin frá sær og hvíldu eina løtu. Tá ið menninir í Rituvík komu aftur av útróðri, plagdu kvinnurnar at taka fiskin frá teimum og bera hann eftir bygdagøtuni til Runavíkar. Heim aftur høvdu tær so aðrar matvørur.Uppi á Hálsinum er ein kelda, sum sigst renna báðar vegir omanav, t.v.s. helvt um helvt til Runavíkar og Rituvíkar. Beint sunnanvert hálsin eru eisini tvey smá vøtn.Útsýnið er gott her uppi í opna slætta landslagnum. Ein sær m.a. oman yvir Toftavatn, fjøllini á eystaru síðu á Skálafjørðinum og á Streymoynni.Tá ið komið er eystur um hálsin, verður skift yvirum til at ganga á norðaru síðu fram við gilinum. Í Grøv gerst gilið lutfalsliga djúpt og serstakt. Her var eisini heilt vanligt at ganga niðri í gilinum. Oman til Rituvíkar er lendið sera heyggjut við nógvum lyngi. Tað kann vera eitt sindur trupult at síggja varðarnar, sum ikki allir eru so stórir. Men teir eru har – tað er bara at hyggja væl.Tá ið komið verður oman til bøgarðin, verður gingið tætt oman við Stórá, har bøgarðsportrið er.<br>
Les meiraHenda bygdagøtan er vælegnað sum ein stuttur, vakur túrur t.d. við familjuni frá syðra enda á Toftavatni til Toftir, eins og hon eisini er sera væl egnað sum partur av 9,5 km langa rundtúrinum Runavík–Rituvík–Toftir–Runavík.Byrjað verður við seyðahúsið á uppdyrkingarvegnum við syðra enda á Toftavatni. Beint oman fyri seyðahúsið verður gingið teir 150 m oman til rættina. Vinstrumegin rættina eru pelar at traðka á fyri at koma upp um hegnið. Haðani verður gingið eftir varðunum í ein beinan útsynning niðan á Neytakonuskarð.Um tað er klárt í veðrinum, er útsýnið norður yvir Toftavatn og víðari norður gjøgnum Skálafjørðin einastandandi vakurt – serliga um tað er so stilt, at spegilsmynd og ríka fuglalívið sæst á vatninum.Niðanfyri, sunnast í víkini á Toftavatni, er Sandurin lítli. Tað var her, at Nykurin sambært søgnini, í hami av einum kolsvørtum hundi við halasnippi, sum glitraði eins og gullið, var í ferð við at draga mestsum alt bygdarfólkið á Toftum við sær til botns á Toftavatni. Í royndini at hjálpa hvør øðrum høvdu tey øll nomið við halan, og tá var onki at gera – tey hingu føst. Leigustovubóndin var á útróðri hendan dagin, men hevði varhugan av, at alt ikki ruggaði rætt heima, so hann bað um at verða settur á land við Kráagil undir Rituvíkshálsi (Ytrihálsur). Tá ið hann kemur til Toftavatn og sær standin, skilir hann, at hetta er Nykurin.<br>Hann rennur alt tað, hann er mentur, yvir til Sandin Lítla, har Nykurin er í ferð við at fara útí. Bóndin skræddi ein moldbøkk leysan, risti kross á hann, ripaði hann eftir nykinum og rakti hann á halan. Tá losnaðu fólkini frá halanum á nykinum, sum hvarv út í vatnið.Komin niðan á Neytakonuskarð fer gøtan sundur. Onnur gøtan fer sunnan fyri Kornvatn til Nes, og hin fer til høgru, norðan fyri Kornvatn, til Toftir. Her verður farið til høgru og gingið eystureftir millum Kornvatn og Hamravatn og haðani oman á Gaddavegin á Toftum. Gingið verður gjøgnum jarnportrið, sum leiðir oman millum Gaddaveg 44 og 46. Hóast ein gøta manglar frá jarnportrinum og oman á vegin, er hampiligt at ganga her.
Les meiraGingið verður niðan frá busssteðgiplássinum beint uttan fyri norðara munnan á Kaldbakstunlinum. Gingið verður út gjøgnum portrið beint omanfyri og haðani beint niðan eftir brøttu líðini. Hetta er ein tann brattasta bygdagøtan í Føroyum. Men av tí at gøtan sneiðir niðaneftir, so er hetta ikki so tungt.Í støðum sæst gøtan ikki, og heldur langt er millum varðarnar. Tað kann tískil vera torført at ganga rætt, um ein ikki hevur GPS’ara. Her kann vera heldur nógvur larmur frá ferðsluni. Men í 230 m hædd verður komið niðan á fyrsta slættan beint niðan fyri Lágarstíggj, og tá verður friðarligt og friðsælt.Gingið verður yvir um Skeiðsá og niðan um Oyggjarvegin. Síðani verður gingið suðureftir, um vegin niðan á Sornfelli og haðani oman til stóra varðan við Mjóstíggj. Her er vakurt at ganga við góða útsýninum yvir á Núgvuna, Mjørkadal og út eftir Kaldbaksfjørðinum. Eisini sæst oman yvir Mannafelsdal, har bardagin millum sunnan- og norðanmenn skal hava staðið í uml. 1307. Við Mjóstíggj hevur eitt omanlop tíverri tikið gøtuna við sær, og tað ger tað eitt sindur avbjóðandi at koma tvørturum. Haðani gongur leiðin oman til støðina í Mjørkadali, har vit koma oman á sjálvan Oyggjarvegin.Frá Mjørkadali eru 2 km til Neytaskarð, og leiðin gongur niðan á skarðið, tvørtur um Norðradalsvegin og haðani niðan eftir røðini, niðan á slættan í 400 m hædd. Beint omanfyri eru serstøku Dysjarnar.Hiðani og teir umleið 8 km til Havnar er góð gøta allan vegin. Útsýnið er gott og fjølbroytt, sum ein nærkast Havnini. Í góðveðri síggjast sannlíkt fleiri og fleiri fólk, reiðfólk og súkklarar, sum leita sær út á tær mongu gøturnar uttan fyri Havnina. Túrurin endar á parkeringsplássinum beint oman fyri grótbrotið við Oyggjarvegin.<br>
Les meiraUm byrjað verður í Leynum, er lutfalsliga lætt at ganga niðaneftir. Tað er vakurt at koma niðan undir Múlan við góða útsýninum suður eftir vestursíðuni á Streymoynni, við Skælingsfjalli, Skælingsbygd, skorunum longur suðuri umframt Koltri í baksýninum. Inni í dalinum vestanfyri sæst sjáldsama Stórareyn, sum er partur av Streymoyarsyllini. Gingið verður inn gjøgnum dalin, tvørtur um hugnaliga Marknagil og haðani niðan undir Regnsendan, tætt undir sjáldsama stabbagrótinum.Komin vestur um Regnsendan verður gingið suður undir Stórareyni, niðan gjøgnum grýtuta lendið við Regnini og haðani niðan undir Skælingsskarð. Her gongur leiðin niðan í 415 metra hædd fyri á tann hátt at koma niðan um stóra grótbrotið hjá Landsverki. Ver varin! Ikki ganga ov tætt at grótbrotinum, tí tilfarið fram við kantinum er leyst. Gingið verður suður eftir vegnum oman fyri grótbrotið, og í syðra enda á grótbrotinum verður aftur farið út á bygdagøtuna. Við bygdagøtuna stendur ein stórur flatur steinur, nevndur Brynjumannaborð. Søgnin sigur, at steinurin hevur fingið navnið, eftir at norðanmenninir hildu sigursveitslu her, tá ið sunnanmenninir flýddu eftir bardagan í Mannafelsdali. Oman á hesum steininum liggur ein steinur, sum norðanmenninir høvdu til hav, og hann, ið ikki var mentur at hevja steinin upp frá undirlagnum, slapp ikki við hinum í bardagan. Hetta hav má viga uml. 225 kg. Vanligt er, at reiðfólk sunnanífrá, eitt nú á veg til kappríðing við Leynavatn, steðga á og hvíla við steinin.Gingið verður suður um sýnina til Hórisgøtu. Síðani verður gingið suðureftir um vegin niðan á Sornfelli og haðani oman til stóra varðan við Mjóstíggj. Her er vakurt at ganga við útsýninum yvir á Núgvuna og Mjørkadal og út eftir Kaldbaksfjørðinum. Við Mjóstíggj hevur eitt omanlop tíverri tikið gøtuna við sær, og tað ger tað eitt sindur avbjóðandi at koma tvørturum. Í góðveðri er hetta ikki trupult hjá fólki, sum er væl fyri. Haðani verður gingið oman til støðina í Mjørkadali við Oyggjarvegin.Frá Mjørkadali ganga vit eftir Oyggjarvegnum. Beint sunnan fyri Neytaskarð taka vit okkum niðan á skarðið, tvørtur um Norðradalsvegin og haðani víðari suðureftir, niðan eftir røðini, niðan á slættan í 400 m hædd eystantil undir Stiðjafjalli. Beint omanfyri eru serstøku Dysjarnar. Hesir heyggjar og grótbunkar hava sín uppruna frá einum serligum náttúrufyribrigdi orsakað av ístrýstinum fyri 10.000 árum síðani. Líknandi Dysjar eru eisini í Sandoynni og Suðuroynni.Hiðani, og teir umleið 8 km til Havnar er góð gøta allan vegin. Útsýnið er gott og fjølbroytt. Túrurin endar á parkeringsplássinum beint oman fyri grótbrotið við Oyggjarvegin (har brandstøðin heldur til).
Les meiraAt ganga bygdagøtuna millum Hattarvík og Kirkju er eitt sindur øðrvísi, tí her ber til at sigla til aðra bygdina og heim aftur úr hini bygdini í oynni. Hetta er tó bert, um veðrið loyvir tí, og mælt verður til at kanna, hvussu siglt verður, áðrenn farið verður avstað. Til ber at ringja til umsjónarmannin hjá SSL (Strandfaraskipum Landsins) íFugloynni á tlf. 293058 og spyrja nærri, hvussu siglt verður ávísan dag.Frá Hattarvík er bygdagøtan løtt at finna. Gingið verður suður eftir vegnum gjøgnum eitt portur. Haðani verður gingið niðan til bøgarðsportrið, fram við Dirhamari, Gullheyggi og Kyrjarheyggi og beina leið niðan á Kross – tað er har, sum vegurin fer tvørtur um røðina. Gøtan verður ikki nógv gingin, so hon sæst ikki. Men varðar eru allan vegin, so tað er lætt at finna røttu leiðina.Komin niðan á røðina við Kross verður gingið tætt niðan fyri el-steyrarnar oman til Kirkju.<br>Í báðum bygdunum er áhugavert at spáka sær ein túr runt í bygdini. Á Kirkju ber til at ganga oman til kirkjuna og haðani oman til gomlu lendingina Niðri á Gjógv.
Les meira<span style="color:#222222;">Túrurin byrjar í Gásadali, har gingið verður eftir Slættanesgøtuni inn í dalin og haðani niðan á røðina millum Árnafjall og Eysturtind. Í sera grýtuta lendinum uppi á røðini, við varðan 150 m sunnan fyri Lambagjógv, skilir gøtan seg. Her verður farið eystureftir, omanav til Víkar. Á røðini, í 519 m hædd, er avbera vakurt útsýni yvir Vága-, Vestmanna- og Saksunarbjørgini umframt fjøllini norðast á Streymoynni. Á stóra slættanum beint undir okkum hava vit avtoftaðu bygdina Víkar.</span><span style="color:#222222;">grundin varð løgd undr bygdina í 1833, men av tí at trupult var at koma til og frá, so varð hon frágingin í 1914. Í 1855, tá ið fólkatalið var av tí mesta, búðu 16 fólk á Víkum í trimum húsum. Tey høvdu 6-8 mjólkkýr og seinni eisini oksar. Í fuglabjørgunum tætt hjá fleygaðu tey serliga nógvan lunda, sum tey onkuntíð eisini seldu.</span><span style="color:#222222;">Frá røðini sneiðir gøtan seg mestsum beint omaneftir, í ein landnyrðing. So við og við, sum vit ganga omaneftir, nærkast vit gjónni. Í uml. 300 m hædd koma vit oman í vallaða lendið, har gøtan fer at ganga javnari oman við gjónni.</span><span style="color:#222222;">Komin oman síggjast tvey gil, sum ganga oman sunnan fyri gjónna og møtast niðri á slættanum. Gakk oman millum hesi gilini. Beint omanfyri har sum gilini møtast, verður gingið eystur um tey og beinari oman til Víkar. Gøtan sæst ikki uppi í grýtuta lendinum, men tá ið komið er oman í vallaða lendið, fer hon at síggjast sneiða seg oman eftir rygginum millum gilini, uml. 60-80 m sunnanvert Lambagjógv.</span><span style="color:#222222;">Ansast skal eftir ikki at koma ov tætt Lambagjógv, tí har loypur árliga undan bakkanum. Ein stór riva er í lendinum millum niðasta part av Lambagjógv og ytra gilið, sum týðuliga vísir, at hetta kann rapla oman nær sum helst. Tískil má ikki ikki verða farið út um tað ytra gilið.</span><span style="color:#222222;">Ein góðan og turran dag á hásumri er øll gøtan oman til Víkar góð at ganga. Men av tí at tað er so grýtut í erva og hampiliga bratt allan vegin, er tað ikki egnað til smábørn og fólk, sum ikki eru von at ganga í sovorðnum lendi. Um tað gerst ov bratt og illgongt, ert tú allarhelst farin ov langt eystur frá Lambagjógv.</span><span style="color:#222222;">Eins og aðrastaðni er eisini á hesi leið eitt stað, teir kundu seta kistuna frá sær fyri at hvíla, tá ið lík varð borið millum Vík og Gásadal. Hetta er miðskeiðis í brøttu brekkuni, í 370 m hædd, uppi á einum stórum kneysa, kallaður á Kistu.</span><span style="color:#222222;">Komin oman á slættan verður gingið oman til búsetingina við Stórá. Húsini, sum nú standa har, eru ikki upprunahús, men hús hjá teimum, sum dagliga virka og hava seyð á Víkum og har um leiðir. Men gomlu toftirnar og velti bøurin sæst har, og meðan gingið verður runt í økinum, ber til at ímynda sær, hvussu tað man hava verið at búleikast her.</span><span style="color:#222222;">Líka so vakurt og friðsælt her er ein góðan summardag, líka so einsligt og harðbalið kann tað tykjast at hava verið kørgu vetrardagarnar. Tað er ikki sørt, at ein hevur hug at undrast á, hvat fekk fólk til at búseta seg á Víkum. Og við tungu og avbjóðandi farleiðini til nærmastu grannabygd Gásadals, og uppaftur tyngri til Bíggjar, hagar tey gingu til handils, er tað kanska ikki at undrast á, at fólkið fækkaðist. Seinasta húsið, sum bleiv reist á Víkum, bleiv niðurtikið, flutt og endurreist í Gásadali.</span><span style="color:#222222;">Ein góðveðurs summardag, har ongin uppgangur er, kann viðmælast at ganga ein túr oman móti Nevtanga, sum liggur niðan fyri høga, steyrrætta hamaran niðri á bakkanum. Her er útsýnið sera gott. Gangandi er oman um hamaran í vestara enda, við Nevið, har tvær neystagrundir standa. Tveir bátar vóru á Víkum, tá ið fólk búðu har. Undir hamaranum liggur henda ótrúliga stóra og langa, slætta hellan á Nevtanga. Á helluni liggja bert nakrir fáir stórir steinar inni undir hamaranum og ovast uppi undir vestara enda. Restin av helluni er ruddað fyri alt leyst tilfar.</span><span style="color:#222222;">Niðast á helluni síggjast nógvir størri og smærri hyljar, sum við sínum litríka grøntara mynda eitt vakurt framsýni til bjørgini undir Ritunøvu hinumegin vágna og norðurendan á Streymoynni. Bátarnir blivu drignir eftir allari hesi longu hellu. Manningin á Víkum var ikki stór, so tað var ein ógvuliga tungur dráttur.</span><span style="color:#222222;">Úr Víkum ganga vit aftur til Gásadals sama veg, sum vit komu.</span>
Les meiraMælt verður til at byrja túrin í Mikladali, har tað er eitt sindur lættari at ganga niðanfrá. Gingið verður beint niðaneftir frá samkomuhúsinum Malta, og portur eru allan vegin niðan, tó at eitt lágt stik er millum uppdyrkingarvegin og bøgarðin. Gingið verður fyrst niðan til Vørðuna, har ein sera sjónligur 3 m høgur peli við eini reyðari boyu vísir, hvar gøtan inn í røkurnar (brattlendið) gongur.Prestar eru allan vegin niðan úr Mikladali, so tað er lætt at síggja, hvar gingið skal verða. Tað er gott at ganga norður móti Djúpadali. Men teir fyrstu 500 metrarnar inn í Djúpadal, gjøgnum røkurnar oman fyri Ovarurók, er tað torførasta. Her verður gingið gjøgnum eina hampiliga smala og bratta rók, og bratt er niðurfyri (sí myndir). Í turrveðri um summarið ber væl til at ganga her. Tað, at gingið verður so ytst á rókini, har tað er sera bratt niður, ger, at hetta als ikki er fyri tey, ið hava hæddarræðslu. Her ræður um at savna seg um at ganga rætt, hyggja væl og ganga spakuliga fót fyri fót og at vera klárur at taka fyri seg, um tað krevst. Ansa eisini eftir, at lissurnar á skónum eru bundnar væl og tætt, so at onki hongur leyst, sum ger, at skógvarnir kunnu gerast fastir, so tú snávar.Grøni og vallaði Djúpidalur er sera vakur, við Djúpadalsgjónni niðast og Nestindum ovast og breiðum rókum har ímillum. Í dalinum er sera nógvur seyður, og í gomlum døgum høvdu tey eisini neyt gangandi her. Av Trøllanesi leiddu tey neytini eftir bygdagøtuni, men tey í Mikladali máttu leiða neytini tvørtur um fjallið og inn í dalin gjøgnum Neytagøtuna. Eftir at tunnil er komin til Djúpadals, er alt vorðið munandi lættari, og seyðurin verður tikin úr dalinum um veturin.Gøtan úr Djúpadali til Trøllanes gongur oman fyri Djúpadalsgjónna, norður gjøgnum Norðaruskorð og haðan heim til Vørðu. Eisini her er ein sera sjónligur 2 m høgur peli við eini reyðari boyu, sum vísir, hvar gøtan inn í røkurnar byrjar. Gøtan millum vørðurnar báðar, gjøgnum Djúpadal, sæst sera væl allan vegin.Leiðin oman á Trøllanes gongur nøkulunda beina leið frá boyuni og oman í bygdina. Prestar vísa á, hvar leiðin gongur. Tá ið komið verður inn um bøgarðsportrið, verður fyrstu 30 metrarnar gingið skrátt vestureftir oman til pelan. Síðani vendir tú 90 stig til høgru og so oman við prestunum til vegendan eystast í bygdini.Tað verður strangliga mælt frá at ganga hendan túrin í hálku og kava, og tá ið vátligt er, ella tá ið tað hevur regnað dagarnar frammanundan. Sum skelti á Trøllanesi vísa á, so er ikki loyvt at fara av gøtuni, og tað er eisini av trygdarávum.Tað er møguligt at ganga túrin úr báðum endum. Men bratta brekkan niðan av Trøllanesi ger, at fólki á staðnum dámar betur, at gingið verður niðan úr Mikladali.
Les meira<span style="color:#373737;">Túrurin byrjar á krossinum, har Landavegur og Velbastaðvegur skarast. Haðan fylgir tú gøtuni oman til Sandá og bóndagarðin, har gøtan til Kirkjubøar byrjar. Far haðan niðan í brekkuna. Tá ið tú ert komin niðaná, vend tær so á og hygg oman yvir Havnina og út á Nólsoynna. Tá ið tú heldur fram, gakk um hamarsskortin Reynsmúla til Reynsmúlalág. Her eru tvey vøtn, har rytur eru um summarið.</span><span style="color:#373737;">Gakk eftir varðunum, og tú sært á ein bergklett. Kletturin varð brúktur til uttandura fólkafundir frá 19. øld og upp í 1960-árini. Á hesum fundum vórðu røður hildnar, fosturlandssangir (skrivaðir til høvið) vórðu sungnir, og flaggað varð við Merkinum. Tað er lætt at ímynda sær, hvussu mannamúgvur hava sitið í brekkunum framman fyri hetta hásætið og lurtað eftir fólkum sum Jóannesi Patursson (1866-1946), undangongumanninum í føroysku tjóðskaparrørsluni. Siðvenjan við fólkafundum er framvegis livandi ikki minst í Havn ólavsøkudag.</span><span style="color:#373737;"></span><span style="color:#373737;">Eftir Reynsmúlalág gongur gøtan suðureftir. Meðan gingið verður, njót stórbæra útsýnið yvir Sandoy, Hest, Koltur og Vágar. Sambært søgn helt ein ungur maður í Koltri, nevndur Magnus, saman við eini gentu úr Hesti. Pápi gentuna visti einki um hetta sambandið. Tá ið tað rak suður, svam Magnus frá Koltri yvir í Hest at eiga eina løtu saman við gentu síni, og tá ið rákið skifti, svam hann aftur til Kolturs. Pápi gentuna varnaðist hesar ástarfundir. Og ein dagin, Magnus kemur upp á land, stendur faðir gentuna fyri honum við øks í hendi og hóttir við at drepa hann. Magnus varð tvingaður útí aftur og varð ongantíð sæddur aftur. Rákið tók hann við sær til havs. Søgnin sigur, at í hevnisøku tók íðan, sum verður nevnd Grísarnir, seg upp stutt eftir tað í Koltursundi, og har leikar hon í tann dag í dag. </span><span style="color:#373737;">Tá ið tú nærkast Kirkjubø, sæst Kirkjubøhólmur, sum var fastur í oynni og bygdini. Toftirnar eftir gomul hús síggjast framvegis á hólminum. Haðan gongur gøtan oman í bygdina og endar við eitt liða einar 50 metrar úr næstu húsum.</span><span style="color:#373737;">Kirkjubøur er vøkur og hugnalig bygd, og flestu húsini eru bygd í gomlum sniði. Í bygdini er nógv, sum vert er at síggja, ikki um at tala Kirkjubømúrurin, toftirnar av gomlu dómkirkjuni, sum hildið verður varð bygd um ár 1300, Stokkastovurnar, gamli bóndagarðurin frá um leið 1350, bygdur á toftirnar av gamla biskupasætinum, og Ólavkirkjan, sum er elsta kirkja í landinum, sum enn verður brúkt. Hon varð bygd í 13.øld.</span><span style="color:#373737;">Túrurin kann verða gingin báðumegin frá. Tað er heldur lættari at ganga til Kirkjubøar.</span>
Les meiraGøtan byrjar niðan við telefon mastrina millum Børkugøtu 65 og 69, har skelti vísir á leiðina niðan á Trælavatn. Leiðin niðan er væl merkt við varðum og pelum.<br>Fyrst gongur tú um gomlu torvheiðarnar, sum hoyrdu til Fuglafjørð. Á Skarðsbrúgv kemur tú til gjónna. Gakk ímóti gjáarmunnanum har gongt er niðan á Skarðsbrúgv. Haðan hevur tú frálíkt útsýn yvir Fuglafjørð og øll fjøllini rundan um bygdina.<br><br>Norðanfyri sæst yvir á Kalsoynna við tí hvassa Nestindi, sum við sínum 788 metrum stingur seg upp í loft, og víðari yvir á stórbæru Kunoynna. Eystanfyri er Ritafjall (eisini kallað Leirvíksfjall), og hyggur tú omanyvir, sært tú Leirvíksvegin.<br><br>Nú kemur tú til Trælavatn, har eitt stórt fiskimásabøli er um summarið. Har eru tjøldur, gæs og aðrir fuglar. Tú mást halda teg vestanfyri vatnið, har tú kemur til eina gamla gøtu. Gøtan er sløtt, men lendið er túgvut og grýtut. Har eru nakrir varðar hinu megin vatnið, sum ganga undir eystaru síðu á Trælavatnaskarði og sum vísa á eina aðra gøtu, nevniliga hana oman til Ánir Ansa eftir ikki at ganga skeivan veg!<br><br>Tá ið tú sært langa fjørðin suður ímóti Toftavatni við Nólsoynni í baksýninum, snarar varðagøtan líðandi til høgru. Reyðafelstindur er framman fyri teg. Ansa eftir, tá ið tú fert oman Rossastígar, tí har er bratt í støðum. Tað kann vera ringt at fáa eyga á varðarnar. Varðarnir eru longri niðri á slættanum. Gakk ímóti teimum.<br><br><br><br>Søgn sigur, at einaferð vóru fýra menn úr Hattarvík á Fugloynni, nevndir floksmenninir, sum ætlaðu at taka allar Føroyar. Teir vórðu tiknir og dømdir at verða stoyttir oman av brattasta partinum av Valaknúkum. Dómurin varð framdur, og teir vórðu grivnir við Tingstein undir Valaknúkum. Gakk oman á høvuðsvegin við seyðahúsið. <br>
Les meiraGøtan byrjar niðan við telefonmastrini millum Børkugøtu 65 og 69, har skelti vísir á leiðina niðan á Trælavatn. Fyrst gongur tú um gomlu torvheiðarnar, sum hoyrdu til Fuglafjørð. Leiðin niðan undir Skarðsbrúgv er væl merkt við varðum og pelum. Uppi undir Skarðsbrúgv skilir gøtan seg, har tann eystara, til vinstru, fer til Ánir, og hin fer til Skálafjarðar. Tann til Ánir er ikki merkt, so her mást tú ansa eftir at halda eitt sindur til vinstru, niðan á slættan undir Skarðsbrúgv, tvørtur um gjónna og haðani beina leið niðan til munnan á Trælavatni.<br>Tað er vakurt at koma niðan og síggja út yvir vatnið. Her er hugnaligt at seta seg eina løtu og njóta frálíka útsýnið yvir Fuglafjørð og øll fjøllini rundan um bygdina. Er sýnið gott, sæst eisini væl yvir á Kalsoynna og stórbæru Kunoynna. Gakk eystan fyri vatnið og fylg varðunum. Blanda ikki við vestaru varðarnar, sum leiða oman til Skálafjarðar.<br>Legg merki til ríka fuglalívið. Um summarið er eitt stórt fiskimásabøli her. Har eru tjøldur, villgæs og annar heiðafuglur á leiðini – og kanska sært tú eitt lómapar, sum plagar at halda til har.<br>Halt fram tvørtur um Trælavatnaskarð og haðani beina leið oman gjøgnum Vátakopparnar, har útsýnið er sera gott suður gjøgnum Skálafjørðin – heilt suður á Nólsoynna. Oman gjøgnum Ánadal, oman til Ánir, eru flestu varðarnir niðurdotnir og síggjast tískil ikki so væl longur. Við Ánadalshamaran er eitt sindur bratt, men har er vallað og gangandi beint omanav.<br>Niðri í Ánadali var í gomlu døgum nógvur torvskurður, og tað sæst eisini í lendinum saman við nógvu torvkráunum hjá søldfirðingum og teimum á Skipanesi og í Syðrugøtu. Ein rennistrongur var frá niðasta hamaranum, kallaður Hvíthjalli, í uml. 100 m hædd, oman í fjøruna. Tað er umleið sama stað, har sum gøtan til Syðrugøtu byrjar. Henda rennistrong brúktu tey til at flyta torvið oman í bátarnar.<br>Tað er væl hugsandi, at fuglfirðingar brúktu hesa gøtuna, tá ið teir blivu skjútsaðir úr Havn ella sunnanvert á eystara armi á Skálafjørðinum. Men eftir at vegurin kom í 1922, hevur henda gøtan ikki verið brúkt.
Les meiraTil ber at seta bilin av við gamla skúlan í bygdini. Túrurin byrjar við gøtuni, har bøgarðsportur og gongutúraskelti eru uppsett. Fylg reyðu pelunum til vinstru niðaneftir og tak ikki feil av teimum sum fara til Syðradals.<br>Tað er hampiliga bratt at ganga niðan í Sunnara botn, men kortini er vallað og gott at ganga allan vegin. Komin niðan í slætt í Sunnara botni, gerst alt so serstakliga friðsælt, hugnaligt og vakurt, serliga í vesturskini. Ikki sørt, at her eisini er eitt ríkt fuglalív.<br>Úr botningum verður gingið norðaru megin ánna, niðan gjøgnum bratta Rossaryggi, sum er uml. 70m. høgur – niðan í lítla dalin beint omanfyri. Við fyrsta varðan beint omanfyri Rossarygg er vakurt at hvíla eina løtu við einum góðum kaffimunni, við góðum útsýni yvir allan Norðradal og heilt vestur til Vágafjøllini. Hinu megin ánna, undir røkrunum á Tungulíðfjalli, síggja vit hina gøtuna niðan gjøgnum Sunnara botn, kallað niðan gjøgnum Hellissvað. Tann gøtan bleiv vanliga brúkt, tá ross vóru við – og tískil kallað Rossagøtan.<br>Ein søgn er um hetta plássið omanfyri Rossarygg. Søgnin sigur frá einum presti, sum var ávegis úr Havn til Norðradals at prædika fyri fólkinum, fyri at broyta teirra trúgv. Norðradalsmenn, sum vóru í Havnini, komu í fylgiskap við hendan prest, men teimum dámdu onki hansara ørindi í Norðradali. Teir avtalaðu tí sínámillum at tá teir komu oman gjøgnum skarðið, skuldu teir stoyta hann oman. Presturin, sum var ókunnigur og einki ilt vardi, bleiv skumpaður útav her uppi á Rossaryggi og steðgaði ikki fyrr enn niðri á sløttum, men tá hevði hann brotið hálsin og var deyður. Skarðið verður í dag eisini kallað Lýðarssonarskarð ella Lýsnaskarð – allarhelst eftir prestinum.<br><br>Víðari verður gingið stutta teinin niðan í dalin omanfyri og haðani víðari niðan á Sunnara skarð, har vit njóta góða útsýnið oman yvir Kallbaksfjørð og eystur á Eysturoynna. Haðani er slætt og gott at ganga oman gjøgnum reynið, til Sundsháls, og haðani eftir Havnardalsbrúnni yvir á Bøllureyn, og síðan umvegis Kleynsvarða og Keldurnar uppi á Varða, oman til Brandstøðina í Tórshavn.<br><br>Hetta økið eystanfyri Sunnara skarð, er rættuliga slætt og verður nógv brúkt av havnafólki til fjallarenning og ríðitúrar.
Les meiraTúrurin byrjar við ánna miðskeiðis í bygdini, har gamla vatnmyllan stendur. Myllan, sum er friðað, varð í gomlum døgum nýtt til at mala korn. Tveir vegir eru. Far eftir tí ovara, og brátt kemur tú út á varðagøtuna, sum gongur á skák niðan suðureftir.Njót sjóðið av aldunum, sum skola inn móti helluni stutt niðan fyri gøtuna. Her sært tú beint yvir á Skúvoy, har Sigmundur Brestisson búði og liggur grivin. Sigmundur Brestisson var høvdingi, ið er kendur úr Føroyingasøgu, og sum við svørði í hond kristnaði Føroyar uml. ár 1000.Suðureftir eru Stóra Dímun og Lítla Dímun, og hiðani sæst eisini norðurendin á Suðuroynni, m.a. Borgin við Sandvík.<strong>Rekapláss</strong><br>Skarvanes hevur altíð verið lítil bygd, og staðið var millum bestu kornpláss í landinum. Møguleikarnir fyri útróðri hava verið smáir, tí Skarvanes er brimpláss, men er hinvegin gott rekapláss við tiltiknu Sugguni, sum hevur drigið mangan reka til sín.Her búði Díðrikur á Skarvanesi (1802-1865), eisini nevndur Díðrikur í Kárastovu, sum verður roknaður sum Føroya fyrsti listamálari. Nakrar av hansara serligu fuglamyndum eru varðveittar og kunnu síggjast á Listasavni Føroya.Tá ið tú hevur gingið umleið 700 metrar, fert tú upp gjøgnum Dalsrók, har eitt sindur bratt er niðurfyri, men um gingið verður við varsemi, er gott at ganga.<strong>Vøtn og víddir</strong><br>Gøtan gongur so líðandi niðaná suðureftir og er væl merkt við steyrum og varðum. Tá ið tú hevur gingið góðan kilometur, kemur tú niðan í Gjófelli, sum hevur ein heilt serligan vakurleika við víðum fløtum og hugnaligum tjarnum og vøtnum.Tú gongur niðan móti Handastavarða, og nú tú ert komin næstan í helvt, er slætt at ganga. Hiðani sæst heilt vestur til Mykines og Mykineshólm í góðum veðri.Her uppi eru vakrar víddir. Hagin í økinum er góður, serliga feitilendið Skorin, ið er syðst á oynni. Orsøkin til góða feitilendið er nógvi lundin, sum gevur góðan gróður og harvið eisini góðan seyð.<strong>Avskorin bygd</strong><br>Tá ið tú hevur gingið góðar tríggjar kilometrar, fer bygdin í Dali so smátt at daga undan. Dalur er syðsta bygdin í Sandoynni. Bygdin hevur ligið rættiliga avskorin og fekk ikki vegasamband fyrr enn í 1963. Tískil hevði sambandið við varðagøtunum til grannabygdirnar Húsavík og Skarvanes, stóran týdning.Vegurin millum Dal og Húsavík gongur gjøgnum eina bratta líð, har grót og skriðulop javnan koma oman á vegin. Í 2020 varð fyrsta skotið loyst til tunnil millum bygdirnar báðar.Eftir seinasta varðan á gøtuni gongur tú eftir vegnum oman í bygdina. Hetta er gamli torvvegurin, sum varð gjørdur í 1930’unum. Dalbingar skóru torv á hæddini úti ímóti Skorini og brúktu ross at flyta torvið heim eftir torvvegnum. Í dag verður hesin vegurin mest brúktur í sambandi við seyð og rakstur.<strong>Vakurt grót</strong><br>Komin oman á slætt kanst tú líta niðan brekkurnar, har vøkru grótgarðarnir standa kring bygdina.Dalur er kendur fyri føroyska dansin, og nógvir góðir kvøðarar eru úr bygdini. Kirkjan í Dali varð vígd í 1957 og er sostatt millum nýggjaru kirkjurnar í Føroyum. Áðrenn kirkjan kom, gingu dalbingar til Húsavíkar í kirkju.Niðri í mølini er vakurt og serstakt malargrót, sum dunar í briminum. Tað er ikki loyvt at taka malargrót úr mølini, tí grótið verjir bygdina móti brimi um veturin.
Les meiraGøtan millum Argir og Krikjubø er onnur farleiðin, ið knýtir Havnina og Kirkjubø saman. Hetta er farleið, ið ikki er eins nógv brúkt og hin gøtan, ið byrjar í Havnardali, og sum var vanliga farleiðin, tá ið farið varð millum Kirkjubø og Havnina. Bygdagøtan, ið knýtir Argir og Kirkjubø saman, varð m.a. brúkt, tá ið kirkjubøfólk skuldu á sjúkrahúsið í gomlum døgum.<br>Stórur partur av leiðini er grýtut lendi, ið ger tað torført at síggja nakra sjónliga leið. Tí er tað avgerandi at hava gpx-fílu, sum tryggjar, at tú finnur røttu leiðina. Varðar eru á leiðini, men tað ber ikki til at dúva á teir, tí í summum førum eru teir “falskir” varðar, ið liggja nakað burtur frá upprunaligu bygdagøtuni.Hetta er ein vøkur og heldur sjáldsom farleið við grýtutum lendi, nógvum klettum og summastaðni næstan mánakendum umhvørvi. Eisini verður gingið fram við vakra Porkerisvatni, har tað er upplagt at steðga á eina løtu at njóta umhvørvi. Tað sigst, at William Heinesen, kendi føroyski rithøvundurin og listamaðurin, hevur fingið nógvan íblástur til sínar tekningar frá sínum gongutúrum her á Kirkjubøreyni. Kendu tekningarnar av trøllum sigast m.a. hava íblástur hiðani.
Les meiraTúrurin byrjar í fyrndargomlu bygdini Múla, sum liggur norðast á eystursíðuni á Borðoynni. Tað er vakurt og friðarligt at koma til Múla – eitt sindur sjáldsamt. Guttormur í Múla, sum skuldi duga meira enn at mata seg, búði einaferð her. Kanska er tað tí, at tað tykist eitt sindur gandakent. Ongin býr fast har í dag.Gingið verður gjøgnum bygdina norður á endan á vallaða vegnum, har sum nakrir runnar standa framvið. Umleið 100 m longur norður, til eitt hegn, sum førir niðan til bøgarðsportrið. Vit ganga niðan norðan fyri hegnið, gjøgnum bøgarðsportrið og haðani 30 m longur niðan, til hornið á hegninum, sum stendur uppi á sløttum á Hagabrúgv. Haðani ganga vit norður eftir slættanum móti einum seyðabóli 200 m norðanfyri. Gøtan sæst ikki í fyrstuni, men tá ið vit ganga fram við seyðabólinum og eini kornkrógv beint aftaná, sæst gøtan væl. Skjótt koma vit í brattlendið á norðaru síðu. Legg til merkis, at gøtan býtir seg sundur tvær ferðir, og í báðum førum skalt tú velja ta ovaru leiðina.<br>Meðan vit ganga vestureftir, fer Kunoyggin at koma undan. Í umleið 100 m hædd fylgja vit gøtuni allan vegin rundan um Múlan. Eftir at vit hava runda Múlan fara vit at ganga suðureftir. Her, oman fyri Fugltúvuna, koma vit til tað brattasta strekkið á túrinum. Ein góðan summardag er hetta gott at ganga hjá fólki, sum ikki hevur hæddarræðslu, men um veturin hevur tað neyvan altíð verið stuttligt. Sjógvur er beint undir, so hjá onkrum er hetta møguliga ov nógv.Á leiðini suður til Ørmansdal ganga vit gjøgnum Múlagjógv og fleiri onnur djúp gil, har útsýnið niðan í røkurnar er sera gott. Frá Ørmansdali og suðureftir er ikki bratt.Ein góðan kilometur sunnan fyri Ørmansdal er Ásugjógv. Her kundu bátar seta upp, um teir á leiðini komu í neyð av t.d. óveðri. Bátur kundi dragast niðan á sandin í gjónni, men ikki slapst upp úr gjónni, so her svóvu teir onkuntíð. Seinni bleiv tað tó gjørligt, við hjálp frá Heina-Jógvani, ið eisini gjørdi arbeiðið við gøtuna til Árnafjarðar. Í dag stendur bert ein illa farin rustaður kongur eftir, so her er ikki longur ráðiligt at ganga.Komin um sýnina stutt sunnan fyri Ásugjógv koma Skálatoftir umsíðir undan. Grøni bøurin við øllum teimum veltu teigunum og húsatoftunum. Sum vit nærkast, kann ein ímynda sær, hvussu hetta samfelagið hevur búleikast. Her vóru samanlagt eini seks hús, harav eitt heilt har suðuri við bøgarðsendan. Í 1880 búðu 23 fólk á Skálatoftum í fýra húsum, og at tað mundi vera tað mesta, sum hevur verið.Trý av hesum húsum vóru bygd tætt saman sum ein samanhangandi long lon. Hetta vóru Kongsstovan og Innistovan í hvør sínum enda við Roykstovuni ímillum.<br>Oman frá norðastu húsunum ganga vit trappurnar oman til lendingina, Kleivina, har ein neystagrund stendur. Tað er áhugavert, at hesi trapputrin oman gjøgnum bøin framvegis eru góð at ganga eftir hóast heilt tilvaksin av grasi.Vit ganga niðan aftur til húsini og haðani heim eftir vallaðu gøtuni. Tá ið vit koma heim um bøgarðin, ganga vit víðari eftir bygdagøtuni, sum fyrsta strekkið í støðum er steinsett.<br>Nógv er at hyggja at hinumegin fjørðin, har fleiri av hægstu fjøllunum í Føroyum eru umframt eisini størsta gjógv í Føroyum, Skarðsgjógv. So áðrenn vit vita av, eru vit komin suður til Strond, við byrgingina um Haraldssund.<br>
Les meiraVakur og friðarligur túrur, sum er serliga áhugaverdur frá skarðinum og á leið ein kilometur oman til Skála ígjøgnum Trongmannagjógv.Nógvar torvkráir eru at síggja við Tvørá tætt við Selatrað. Vallað og gott lendi allan vegin. Eitt sindur grýtut nakað vestan fyri skarðið.Gangast skal um tvey hegn, har stigi er. Gleivast skal um eitt hegn við bøgarðin á Selatrað.Tað er lættast at finna gøtuna, tá ið gingið verður av Skála. Á Skála verður gingið niðan gjøgnum portrið við Gjógvará og síðan suður til gjónna, har eitt op er í hegninum, niðan til fyrsta varðan, sum sæst haðani. Góðir varðar eru allan vegin uttan seinasta strekkið oman til Selatraðar, har ongir eru.Neyðugt er at hava GPX-fíluna við á túrinum, tí lætt er at fara skeivur av gøtuni og enda í Skálabotni heldur enn á Skála. Hetta kemst av, at niðasta strekkið við Selatrað – frá Breiðá og omaneftir – er sama gøta sum til Skálabotns.
Les meiraÁ Langasandi er best at seta bilin við rættina, har Rættargøta endar, og haðani ganga út gjøgnum rættina. Tá ið komið er út gjøgnum portrini í rættini, eru 60 m til eitt op í hegninum. Haðan verður gingið beina leið niðaneftir, til komið verður á gøtuna, sum ikki sæst av Langasandi. Mælt verður til at brúka GPS fyri at ganga røttu leið.Í Saksun er heldur ikki sjónlig gøta til Langasands, tí tað eru so fá, ið ganga hesa leiðina. 4 varðar eru á gøtuni, og teir eru allir á tí seinasta strekkinum frá Langasandi niðan undir Knúk, frá 373 m hædd niðan í 505 m hædd.Í Saksun ber til at seta bilin við stóra parkeringsplássið beint norðan fyri brúnna um Saksunarvatn.Gøtan kann gangast báðar vegir, so veðurforsøgn og ferðslumøguleikar eru avgerandi. Túrurin er tó vakrari er at ganga til Saksunar.
Les meiraVerður farið úr Kvívík, ber til at seta bilin niðri í bygdini og ganga allan vegin. Høgligast er tó at seta bilin við igloirnar oman fyri landsvegin. Gangast kann eisini frá stóra seyðahúsinum, niðri við landsvegin, sum liggur 100 m. vestanfyri bygdagøtuna, men har eru fleiri hegn beint omanfyri, sum tú mást klintra upp um, so tað vilja vit ikki viðmæla.Frá Iglounum gongur tú 175 m. niðan til svingið á vegnum. Haðani gongur tú beina leið niðan móti varðunum uppi í brekkuni sum eitur Havnargøtan. Hendan 500 m. teinin niðan til Havnargøtan, eru ongir varðar og gøtan sæst ikki. Annars eru góðir og týðiligir varðar allan vegin til Válin, við undantak av niðastu 300 metrunum á Válinum, har gøtan er umløgd til at ganga ígjøgnum eitt nýtt portur longur eysturi.Við góða útsýninum suður gjøgnum Vestmannasund og vestur á Vágoynna, gongur tú norður gjøgnum Junkarahagan. Komin niðaná, kallað Úti á Sløttum, er eisini gott útsýnið norður gjøgnum Vestmannasund og partar av vestmannahaganum, har tú eisini kanst hóma tvær av SEV vatnbyrgingunum – tann ovasta nevnd Frammi á Vatni. Ávegis oman móti Váli, kemur tú til Grindaboðvarðan, har grindaboð blivu rópt oman til vestmenningar. Her uppi er avbera vakurt og friðsælt!Komin oman um Djúpahjalla, skalt tú halda til høgru eystur móti Breiðá, fyri at koma á portrið á hegninum. Haðani gongur tú beina leið oman gjøgnum brøttu líðina, til stóra seyðahúsið.<br>Í staðin fyri at ganga niðan við hetta seyðahúsið á Váli, ber eisini til at ganga niðan gjøgnum Kráargil, 500 m. longur vesturi á landsvegnum, har tað eisini ber til at parkera bilin.<br>Gøtan kann gangast báðar vegir, so veðurforsøgn og ferðslumøguleikar kunnu verða avgerandi.
Les meiraFrom the sheepfold north of the church Keldan, take the large bridge crossing the river, and from there continue up to the hill Stórheyggur, on top of which you spot a cairn. From there, head straight up to the upper end of the gorge, from where you have a beautiful view down the gorge with the fiord Skálafjørður in the background. But be careful, it is steep and a long way down.<br>As soon as you are above the upper end of the gorge, it is as if you step into a different world. It turns quiet and tranquil. You come upon a charming river that runs smoothly down between the valley’s hillocks. Continue upwards along the river to the pass Høgukinnaskarð, where you have views out along Skálafjørður.<br>As you continue to ascend, all the way up to the pass Oyraskarð, good and large cairns guide your way. Along the path you can enjoy views over the fiord Funningsfjørður and the northern mountains of the isle of Eysturoy, including Slættaratindur, the country’s highest peak.<br>It is not difficult to conjure up the legend about Farmer Ormur (Adder), seeing him riding his horse across these wide, uninhabited plains. He was known for stealing sheep from the neighbouring farmers, the farmer of Funningur to the north and the farmer of Oyri to the west. His is only one of many stories told about the audacious sheep thieves roaming these plains and hills, including the one about Jákup Dintil of Syðrugøta.<br>Continue straight down into the valley Vesturdalur. When you draw near to the gorge Lokkafelsgjógv, there are two ledges you have to navigate down through. Especially the first one is steep in places. So be careful. And take your time to find one of the several easy routes down through it. It is advantageous to use the GPX file.<br>When you have reached Vesturdalur, follow the river that runs gently down to the riding path by the crag. Keep above the crag, turn to the right and continue south along the terrace Høgi Hvíthjalli. Here you will spot a few cairns, but they are not maintained, so several of them are no longer standing. It is easy to walk here, the terrain changing between being grass-covered and rocky. The view over the valley is lovely. When you come to the eastern end of the plain, you will see a small peaky hill by the river below you. It is called Stevnuválur and was the moot of the island of Eysturoy in ages past.<br>When you reach the east side of Mt. Rustin, descend down the steepest part. But do not go further down, stay on the same altitude, walking straight toward Skálafjørður. Keep above the farmer’s fence. The fence will lead you to the waterfall Tippafossur, below the gorge Øksnagjógv. It is recommended that you use the GPX file here.<br>The walk down to the high and lovely waterfall Tippafossur is beautiful and charming. From just above the large gorge Øksnagjógv, the brook runs through a deep gully down to the waterfall and into a deep pool, from which it eventually flows into the river Fjarðará. According to legend, it was here that the aforementioned Farmer Ormur hid the farmer from Oyri and his sons after he had killed them. He gave himself away while talking in his sleep, saying: “The clothes are found under the mill and the bodies under Tippafossur!” The farmhands heard this and found the bodies and the bloodied clothes. His case was heard at Stevnuválur, the moot mentioned above. He was sentenced to death. As the verdict was read, he ran away and was able to flee on his horse, heading toward the village of Skála. But after being pursued on both horseback and foot, he was caught, and his Achilles’ tendons were cut. On horseback he was returned to Stevnuválur, where he was executed and buried.<br>Continue on the last stretch, just above the hill Stórheyggur, and from there go down to the sheepfold by the large church Keldan in Skálafjørður, where you will find a bridge crossing the river. The gate is above the sheepfold.<br>
Les meiraFjøllini í Norðoyggjum eru kend fyri at vera høg og grýtut, men eisini serstakliga stórsligin. Brúgvarnar eru breiðar og brattar, og í erva er lítið og onki vallað øki. Partur av túrinum gongur ígjøgnum hetta økið, og túrurin er tí rættiliga knortlutur – serliga oman gjøgnum Toftaskarð.Leiðin byrjar niðri í Árnafirði og gongur niðan gjøgnum nýggju geilina, líka heimanvert (vestan fyri) húsini á Viðurbyrgi 23.Gøtan er sjónlig í fyrstuni, men tá ið komið verður longri niðan í Svartadal, er hon eitt sindur torfør at síggja. Tó eru nakrir varðar allan vegin niðan. Tað er lætt og sera friðarligt at ganga niðan undir Tólvmarkarknúk, niðan gjøgnum niðasta-, mið- og ovastastíggj og at enda niðan á Toftaskarð. Til ber at ganga nakrar metrar oman ímóti Norðtoftum til tess at fáa enn betri útsýni norður ígjøgnum Hvannasund. Ansið tó eftir, at urðargrótið ikki ryður undan.<strong>Halt leiðina fram ímóti Køtlum</strong>Frá Toftaskarði verður gingið beint yvir móti Køtlum, oman gjøgnum skarðið “Uppi á Gjógv”.Í Køtlum møttust menn úr Norðuroyggjum til vártings. Á sløttu helluni rundan um stóra Tingsteinin liggja fleiri aðrir steinar. Hugsast kann, at hesir steinar hava verið nýttir sum sessir hjá tingmonnum ella til eitthvørt annað endamál í samband við vártingið.<strong>Halt leiðina fram at Áarskarði</strong>Úr Køtlum til Áarskarð verður gingið niðan á staðið, sum verður kallað Niðari Snæhjalli. Varðar eru, men summir kunnu vera torførir at bera eyga við.<br><strong>Halt leiðina fram oman til Árnafjarðar</strong>Gingið verður oman ímóti skótahúsunum, har tú finnur gøtuna, sum byrjar millum báðar tunlarnar. Fylg varðunum og ansa væl eftir, tí bratt er í støðum.Gingið verður fram við stóra Grindasteini. Úr bókini <i>“Árnafjørður – Staðarnøvn”</i> hjá Hanusi Poulsen sæst, at Grindasteinur hevur sítt navn eftir, at her róptu teir grindaboð oman til árnfirðingar.Tað er krevjandi at ganga oman gjøgnum Ovarustígar, eisini kallað uppi í Jørnunum. Tú gongur oman við jarngirðingini gjøgnum stíggjarnar, har nøkur av trinunum eru meitlað inn í helluna. Øll gøtan er væl merkt við varðum og prestum við endurskini.Tað er eitt sindur bratt og leyst undirlendi oman fyri Árnafjørð, so her má ansast væl. Annars er gott at ganga allan vegin. Frá tunlunum og oman í Árnafjørð eru eingir prestar at ganga eftir. Her skal gangast tætt fram við sokallaða Minu-húsinum, og haðani oman eftir Válagøtuni, uppi á rygginum, oman til býlingin beint eystan fyri Stórá og kirkjuna. Árnfirðingar bygdu Minuhúsið undir 2. veraldarbardaga sum eitt skjól ímóti minunum, sum róku inn á víkina og sprongdust.<br>Ongi portur eru út um bøgarðarnar, so neyðugt er at finna hóskandi stað at klíva upp um hegn. Ráðiligt er at hava Gpx-fíluna við sær, so at gingið verður rætta leið út um bøgarðarnar.<br>
Les meiraAv tí at tað er sera bratt gjøgnum hamrarnar í Sunnaraskarði oman fyri Syðradal, er bert viðmælt at ganga gjøgnum hamaran á sumri, tá ið turt er í veðrinum. Tó ber væl til at ganga vestur til Sunnaraskarð at njóta túrin og útsýnið og so ganga aftur til Havnar.Túrurin byrjar uppi á Oyggjarvegnum við parkeringsplássið 200 m oman fyri Marknagil, beint omanfyri, har farið verður inn á kappríðingarbreytina.<br>Beint vestan fyri parkeringsplássið sæst fyrsti varðin uppi á einum stórum steini.<br>Tá ið farið varð úr Vágsbotni í Havn til Syðradals, varð gingið vestur eftir Gríms Kambansgøtu og síðan niðan eftir Dalavegnum. Navnið Dalavegur kemst av, at hetta var farleiðin til Syðra- og Norðradals.<br>Fólk til gongu brúktu gøtuna í neðra, út í Havnardal og haðani niðan tvørtur um Dalsskarð.<br>Tey, sum høvdu klyvjaross, fóru eftir gøtuni í erva, tí ikki var gangandi um Sunnaraskarð í Syðradali við rossi. Tey gingu norður á Sundsháls og haðani niðan tvørtur um Reiðskarð.<br>Leiðin út í Havnardal eftir Landavegnum er seinni brúkt. Tann vegurin varð gjørdur í 1836 fyri at fáa torv heim úr teimum góðu, men óhøgligu torvheiðunum í Havnardali. Tá varð gingið niðan á Havnardalshamar við Gunnisá og haðani norður á Dalsskarð. Vegurin varð lutvíst goldin við torvskatti.<br>Tá ið Oyggjarvegurin í 1950’unum bleiv gjørdur norður um Sundsháls, niðan tvørtur um lítla Runufjall, til Ánna Grøv, varð koyrt hagar norður og síðan gingið tvørtur um Reiðskarð til Syðradals. Eftir hetta er bygdagøtan um Dalsskarð minni og minni brúkt og tískil heldur ikki hildin – heldur ikki varðarnir, sum nú fleiri liggja flatir.<br>Gakk eftir varðunum vestur eftir gøtuni. Gøtan er góð, og her er rættiliga hugnaligt og vakurt at ganga, við góðum útsýni vestureftir, har vit síggja Hest koman undan Velbastaðhálsi. Her møtir tú ofta fólki til gongu og á rossabaki. Møtir tú rossum á gøtuni, er góður skikkur at fara einar 2-3 metrar av gøtuni og bara standa stillur og hyggja, meðan rossini ríða framvið. Hetta er fyri ikki at loypa fjáltur á rossini.<br>Tá ið komið er út til Tvørá, skalt tú av gøtuni og fylgja varðunum niðan millum 119 m høgu vindmyllurnar. Her er gott at ganga í lutfalsliga slætta vallaða lendinum tvørtur um Flatnahaga – bert avbrotið av vegunum til vindmyllurnar. Tá ið vit eru komin nakað oman móti vatnbyrgingini í Havnardali – áraka sjálva byrgingina – sneiða vit oman móti henni. Komin oman á gøtuna við vatnið fylgja vit henni tvørtur um byrgingina og njóta góða útsýnið oman yvir fløtuna í Havnardali. Vatnbyrgingin varð gjørd í 1966, tá ið fólkatalið í Havn var vaksið til 10.000.<br>Komin tvørtur um byrgingina gongur tú tveir triðingar, uml. 350 m, norður eftir vestaru síðu á vatninum. Her er vakurt at ganga, serliga tá ið stilt er í veðrinum, og alt speglast í vatninum. Á rygginum millum tær báðar stóru áirnar á vestaru síðu sært tú ein varða, sum liggur flatur. Hiðani gongur tú beina leið niðan á Dalsskarð eftir vallaðu brekkuni. Næsti varðin er uml. 200 m longur uppi. Haðani standa varðarnir hampiliga tætt allan vegin til Sunnaraskarð oman fyri Syðradal. Seinasta strekkið niðan á Dalsskarð er eitt sindur grýtut, men kortini er gott at ganga.<br>Meðan tú gongur niðan frá vatninum, fært tú alsamt betri útsýni oman gjøgnum Havnardal, har havnarfólk høvdu sínar góðu, men óhøgligu torvheiðar. Sjálvt um eingin sker torv longur, so søkja havnarfólk framvegis nógv út í Havnardal at taka sær av løttum og ganga túrar í náttúruvakra økinum. Her hava havnarfólk nógvar av sínum traðum, skótafeløgini síni felagshús og rossafeløgini síni rossafjós, -breytir og -hallir.<br>Komin næstan niðaná hava vit eisini gott útsýnið út á Nólsoynna og inn móti Eysturoynni, har vit síggja Raktanga og part av Skálafjørðinum við fjøllunum í Eysturoynni og Norðoyggjum í baksýni.<br>Komin niðan á Dalsskarð gerst útsýnið støðugt betri vestureftir. Oman vestureftir gjøgnum dalin, kallaður Millum Skørðini, hava vit hetta avbera vakra útsýnið við Vágum í baksýni.<br>Niðri á eggini á Sunnaraskarði kanst tú sita og njóta útsýnið við einum kaffimunni og so ganga aftur til Havnar, ella tú heldur fram oman gjøgnum brøttu hamrarnar. Men legg til merkis, at hetta er ikki fyri fólk við hæddarræðslu. Og, sum áður nevnt, so er ikki ráðiligt at ganga oman, uttan so at tað er ein góðan, turran summardag – og so eisini at hava góðar fjallaskógvar, vera ansin og ikki vera í klæðum, sum glíða væl í grasinum.<br>Annars er rættiliga nógv gingið henda vegin. Postmaðurin gekk tvær ferðir um vikuna við posti til Syðradals.<br>Tá ið gingið verður oman frá varðanum beint oman fyri Sunnaraskarð, verður gingið oman á norðaru síðu á fossinum, ongantíð longri enn einar 20 m frá fossinum. Gingið verður soleiðis:<br>• Gakk 6 m oman um varðan, halt so til vinstru móti ánni og gakk oman um tað fyrsta hamarsskapilsið.<br>• Gakk 10 m beint oman gjøgnum grasið til niðara partin av hamaranum.<br>• Gakk so til vinstru móti ánni og síðan á skák omaneftir til høgru gjøgnum hamaran, oman til grasið. Hetta er tað torførasta strekkið. Har sum vatn er á helluni, kann verða sera hált. Har er onkustaðni neyðugt at húka ella grulva. Onkur grótlaðing er gjørd at ganga eftir.<br>• Komin oman í grasið skal tú aftur til vinstru yvir móti ánni og síðani sikksakka oman eftir vallaða rygginum, til tú at enda kemur oman í grasið undir hamaranum.<br>Brúka GPX-sporið vegleiðandi.
Les meiraTúrurin byrjar við Visit Tórshavn í Steinatúni. Gakk niðan eftir Niels Finsensgøtu, og snara so til vinstru inn á vegin Við Havnará, har standmyndin Ormabani, eftir listamannin Jóhannes Paturssyni stendur í ánni. Halt fram víðari niðan móti viðarlundini. Tað er so friðsælt at koma inn í hetta hugnaligt øki við ánni, trøum, dunnum, fuglum og øðrum fólkum sum eisini leita sær til hesa perlu ella bara ganga ígjøgnum hana á veg til ella frá arbeiði.<br>Úr viðarlundini gongur tú víðari niðan fram við fótbóltsstadión, svimjihøllini, Tórsbreyt og víðari eftir vegnum Undir Svartafossi, har tú eftir samanlagt 2 km. kemur til Svartafoss. Nógv fólk, og eisini pør, ganga framvið hesum vakra og romantiska fossi, har tveir vatnstreymar so vakurt renna saman til eitt.<br><br>Halt fram eftir smølu gøtuni niðan um fossin og síðani niðan eftir Ternuryggi. Hetta økið var í 1938 stovna sum eitt urtagarðsøki við uml. 130 smærri stykkjum, sum fólk kundu leiga. Tá lá tað langt uttanfyri Tórshavn. Tá kríggið brast á í 1939, og fremmandir sjómenn strandaðu her, ynskti kommunan at gera eitt stuðulsátak soleiðis at hesir menn kundu gera okkurt til nyttu og harvið fortjena sær nøkur oyru. Hesir menn arbeiddu m.a. uppá gøturnar í hesum urtagarðsøkinum. Halt fram niðan um hugnaliga urtagarðsøkið og gakk víðari niðan til Villingafoss. Omanfyri liggur vatnveitingin hjá Tórshavn, har tú m.a. sært stóru vatnbyrgingina frá 1988, sum liggur í uml. 270 m. hædd.Halt fram niðan gjøgnum brøttu gøtuna í Ketturðina. Komin niðaná ert tú komin í helvt á hesum túri. Her er so sera vakurt og friðsælt at ganga her uppi, við avbera góða útsýninum yvir Hoyvík, Tórshavn, Argir, Nólsoynna – ja, og eisini norðureftir inn á Skálafjørðin, Eysturoynna við øllum fjøllunum har norðuri.Á hesum plássið eru ómetaliga nógvir stórir steinar, ið liggja spjaddir allan vegin suður eftir Brúnni – suður til Keldurnar og so aftur við Fjarskiftismastrarnar omanfyri Hotel Føroyar. Hesir kunnu stava frá ístíðini, har teir eru spulaðir út í eini spulirennu undir ísinum.Við góða útsýninum gongur tú víðari suður til Keldurnar har vegurin krossar gomlu bygdagøtuna til Syðra- og Norðadals. Snara oman eftir bygdagøtuni eftir Keldunum – oman móti á Varða har tú kemur til bøgarðsportrið. Beint áðrenn tú kemur til bøgarðsportrið ber til at ganga 150 m. norðureftir, fram við hegninum omanfyri brandstøðina, til Varðholuna, sum er ein kulla í lendinum við einum stórum steini mitt í. Varðholan bleiv brúkt til bæði fólkafundir og at goyma seg fyri sjórænarum. Eisini plagdu skótarnir at gera vikuskiftis útferðir niðan her – hetta lá jú langt uttanfyri Havnina. Halt fram víðari oman gjøgnum bøgarðsportrið, tvørtur um Oyggjarvegin og víðari oman eftir gøtunum inn á vegin Írarók. Niðast á Varðagøtu, gongur tú fram við barndómsheiminum hjá listamanninum og heiðursborgaranum í Tórshavn, Williami Heinesen. Gakk víðari oman í viðarlundina, har tú kemur til minnisvarðan til minnis um teir sjómenn, ið lótu lív undir seinna heimskríggi. Við bæði vøtnini beint niðanfyri minnisvarðan, er ríkt fuglalív – eisini onkur forvitnisligur fuglur. Gakk víðari omaneftir.Tá tú kemur út úr viðarlundini – har sum brúgvin er, skalt tú snara til høgru eftir gøtuni niðan móti Sankta Frans skúla, har tú gongur fram við sera yndisligu bronsustandmyndin av dreymagentuni Tariru – eisini kalla Álvagentan, eftir Hans Paula Olsen, sum bleiv reist til minnis um William Heinesen. Her plaga árligu pisufundirnir at verða hildnir.Halt fram oman eftir Tórsgøtu oman í Steinatún har túrurin endar.
Les meiraTúrurin byrjar við Skúlan á Argjahamri.<br>Gakk niðan millum skúlan og spæliplássið beint sunnanfyri. Omanfyri spæliplássið er stigin tvørtur um hegnið. Ein útstykking er í gongd omanfyri hegnið. Tað kann verða ótespiligt at ganga niðan gjøgnum hetta økið – serliga tá lendið er vátt. Ansa eftir ikki at søkka niður í nakað runudíkið og royn bara sum fragast at koma niðan um. Arbeiðið væntast liðugt seinast í 2023.<br>Komin niðan um hegnið omanfyri útstykkingina, sært tú fyrstu varðarnar omanfyri. Hetta eru varðarnir á bygdagøtuni til Kirkjubøar. Fylg varðunum uml. 400 metrar niðan til Klingrutjørn. Beint eftir Klingrutjørn, snarar tú til høgru av bygdagøtuni og heldur fram niðan vestureftir, fram við Rygsá gilinum. Fylg gilinum beina leið niðan móti teimum trimum stóru varðunum uppi á Kongavarða.<br>Niðan við gilinum er valla og gott at ganga. Á leiðini er ein torvkrógv, og onkur onnur sæst skamt harfrá. Hóast hetta er Kirkjubøarhagi, so vóru tað Havnafólk sum skóru torv her. Argjafólk skóru fyri tað mesta frá Ónadali og sunnanfyri Glyvursreyn, kalla Suðuri í Dalinum. Tey máttu gjalda ein hálvan mans arbeiði fyri hvønn torvskurð. Ein mansskurður eru 60 leypar. Nevnast kann, at eitt ársbrenni vóru tríggir mansskurðir, tvs. 180 leypar.<br>Komin niðan í brekkuna niðan gjøgnum Keksisskarð, gerst tað sera grýtur. Hetta kallast ikki Kirkjubøreyn uttan orsøk. Men teinurin niðan á er stuttur, so tað er skjótt og lutfalsliga lætt at ganga.<br>Navið Keksisskarð (úttalast tjeksisskarð), sigst koma av keksi, sum merkir ein lítil rætt.<br>Tað sigst eisini, at her var ein rætt, sum vargur (t.e. sera styggur seyður), bleiv rikin í. Hetta var áðrenn festini vóru sundurbýtt, tvs. her hevur verið rikið í felag. Seyðurin bleiv rikin inn gjøgnum Botnaskarð, sum er 250 m. vestanfyri, og haðani oman í Keksisskarð. Garðurin sum gongur tvørtur um Keksisskarð, og sum gleiva verður upp um á veg niðan, er har, sum rættin var. Garðurin sum sæst ganga vestureftir er partur av frágarðinum sum gekk vestur um og oman gjøgnum Botnaskarð. Ringt var at reka seyð í hesum grýtuta lendinum við tí fótbúnaði, sum tá var. So seyðurin bleiv ofta vargur.<br>Tað sigst, at alt laðingin í samb. við keksið, bleiv gjørd av navnframi Guttormi í Múla, sum livdi frá 1657 til 1737. Goldið bleiv við peningi frá Skansanum. Arbeiðskraftin vóru fangar úr fongslinum á Skansanum.<br>Komin niðaná Kirkjubøreyn er útsýnið sera gott. Tú sært suður á Sandoynna og Kirkjubøkamb, eystur á Nólsoynna og norðuryvir Norðoyggjar, Eysturoynna, Streymoynna. Eisini er útsýnið oman yvir Havnina og út í Havnardal serstakt og vakurt.<br>Sjálvt reynið her uppi er heilt serligt. Hetta mánakenda landskapið, við einans gróti og klettum sæst ikki nógva aðra staðni í Føroyum. Og í øllum hesum grótinum standa hesir sera stóru varðarnir. Tá danski kongurin vitjaði í 1907, vóru tríggir menn sendir niðan at halda útkikk og varskógva tá skipið kom. Av tí at tað bleiv langdrigið og kalt at bíða, gjørdu teir av, at byggja ein varða, fyri á tann hátt at halda hitan. Tað er tann mittasti varðin, sum er Kongavarði. Hinir eru lagaðir í 1980’unum og 90’unum.<br>Hetta er eitt gott stað at sita og njóta útsýnið við einum góðum dussi.<br>Túrurin oman aftur, er eftir somu leið sum niðan.
Les meiraÍ Fámjin ber til at byrja túrin við kirkjuna. Haðani gongur tú niðan gjøgnum geilina við Fámjinsveg 41 og síðan út á bygdagøtuna. Beint eftir, at komið verður niðan um landsvegin, er neyðugt at klúgva upp um eitt hegn fyri at halda fram eftir bygdagøtuni.<br>Gakk longu brekkuna niðan í Reyðabakka, sum liggur í 375 m hædd. Á veg niðan kanst tú njóta útsýnið yvir fjøllini rundan um Fámjin, ið eru tiltikin vøkur. Komin niðan í Reyðabakka gongur tú víðari suðureftir gjøgnum Fløtuna. Eftir at hava gingið 1,3 km eftir fløtuni kemur tú suður í Bjarghaga, har gingið verður ígjøgnum eitt portur.<br>Í Bjarghaga síggjast fleiri størri og smærri vøtn, harav tey størstu eru Mittvatn í 347 m hædd, og Ryskivatn í 244 m hædd. Útsýnið yvir nógvu vøtnini, sum í ymiskum hæddum liggja spjadd runt í líðum og dølum í Bjarghaga, er serstakt og sera vakurt á at líta. Oman fyri vøtnini eru vøkru fjallatopparnir Borgin og Borgarknappur umframt Glopprókin, sum við stóra stabbagrótinum á sjálvum fjallarygginum allarhelst er eindømi í Føroyum.<br>Halt leiðina fram oman til tað niðasta vatnið, Ryskivatn, sum eisini er tað størsta, og sum síðan 1921 hevur veitt vatn til vatnorkuverkið beint niðanfyri. Gakk víðari fram við vatninum og haðani stutta strekkið yvir á uppdyrkingarvegin, sum tú so fylgir teir 850 metrarnar yvir á Hálsar.<br>Tað er møguligt at seta bilin frá sær á stóra parkeringsplássinum beint niðanfyri vatnbyrgingina á Ryskivatni. Teinurin her frá og til høvuðsvegin í Fámjin er 4,1 km. . Meðan gingið verður yvir til Hálsar, sært tú oman á elverkið í Botni, sum er fyrsta elverk í Føroyum.<br>Tá tú kemur til vatntangan við Hálsar, snarar tú eitt sindur til høgru av vegnum, og fylgir varðunum omaneftir móti Vági. Við góða og vakra útsýninum út eftir Vágs firði og suður á Beinisvørð, heldur tú leiðina fram omaneftir, har tú til seinast kemur til djúpu gjónna við Gjógvará. Nøkur hegn eru á vegnum, sum tú mást gleiva upp um.
Les meiraTúrurin byrjar við bátahylin í Haraldssundi norðast í bygdini. Tað kann vera eitt sindur ringt at finna gøtuna, men tá ið tú hevur gingið eitt petti fram við bakkanum, verður hon sjónligari. Nógv gil og áir eru á veg norður. Ver ansin, har hellan er hál.Nógv samband var millum Haraldssund og Skarð, og gøtan bant bygdirnar saman í øldir.Óvist er, hvussu gomul bygd Haraldssund er. Hildið verður, at bæði Haraldssund, Kunoy og Skarð eru elligamlar bygdir. Haraldssund er kyrrupláss, og í gomlum døgum høvdu allar bygdirnar í Kunoy neyst í Fiskimøl beint sunnanfyri, har tunnilsmunnin er í dag.Gøtan til Skarðs er hugtakandi, tí hon gongur so tætt við sjóvarmálan. Her hoyrir tú aldurnar skvatla inn móti klettinum, og oman fyri teg reisast hamrarnir og ørandi fjøllini. Kunoy er javnt hægsta oyggin í Føroyum og eigur ikki minni enn seks av teimum 10 fjøllunum oman fyri 800 metrar. Illgongt er nógvastaðni, og ráðiligt er ikki at fara í fjøllini í Kunoy uttan staðkendan ferðaleiðara.Tá ið tú hevur gingið á leið 1½ km, kemur tú til Skarðsmannastíggj. Her plagdu skarðsmenn at fara upp, tá ið teir høvdu verið á útróðri við haraldssundsmonnum. Fyrst høvdu teir lagt veiðuna upp á Skarði og róðu so við haraldssundsmonnum suður til stíggin, haðani teir gingu norður aftur á Skarð.Skarðsmenn høvdu neyst í Búðadali, og toftirnar av tí síggjast framvegis beint norðan fyri Búðadalsá, sum var gamla markið millum bygdirnar báðar. Tá ið ov ókyrt var á Skarði, brúktu skarðsmenn Búðadalsneystið ella róðu til Haraldssunds.Eftir einar fimm kilometrar sært tú Skarð og húsatoftirnar, sum tykjast evarska smáar niðri við bakkan. Meðan vit ganga inn í Skarðdal, koma 500 m høgu røkurnar undir Kúvingafjalli og Middagsfjalli alt meira og meira undan. Og tá ið vit koma yvir til Skarð, síggja vit beint niðan i hetta stórbæra Skarðið við Føroya størstu gjógv, grýtutu Skarðsgjógv.Fylg gøtuni norður til bygdina, fram við sjáldsama fossinum í Skarðdalsá. Hinumegin sundið er Skálatoftir, ið eisini er avtoftað bygd. Gingið verður fram við bøgarðinum í erva, til vit brádliga koma til tær mongu húsatoftirnar.Frá bygdini er góð gøta oman á Kleivina, har til ber at síggja, hvussu ólagaligt tað hevur verið hjá skarðsfólki at flota bát.Tá ið skarðsmenn tollaksmessudag í 1913 vóru til útróðrar, brast illveður brádliga á, og teir vunnu ikki inn aftur. Báturin gekk burtur við sjey monnum. Bygdin misti í einum høggi allar arbeiðsførar menn. Lívið gjørdist so tungt, at bygdin í 1919 varð avtoftað. Ein minnisvarði er reistur á Skarði yvir teir sjólátnu.Gev tær stundir at njóta kvirruna og góða útsýnið á Skarði, áðrenn gingið verður heim aftur.
Les meira<span style="color:#222222;">Túrurin byrjar við Visit Tórshavn í Steinatúni . Gakk niðan gjøgnum býin eftir Niels Finsensgøtu inntil tú nært viðarlundina. Nógv fólk leita sær dagliga til hesa perlu, ella bara ganga ígjøgnum hana á veg til og frá arbeiði. Eisini plaga árligu pisufundirnir at verða hildnir her, har røðurnar verða fluttar fram uppi frá stóru steinunum ovast í brekkuni. Beint sunnanfyri talarastólin, stendur sera yndisliga bronsustandmyndin av dreymagentuni Tariru – eisini kalla Álvagentan, eftir Hans Paula Olsen, sum bleiv reist til minnis um William Heinesen.</span><span style="color:#222222;">Halt fram til tú kemur til ta næstu brúnna, har tú snarar niðan til vinstru – niðan til stóra minnisvarðan til minnis um teir sjómenn, ið lótu lív undir seinna heimsbardaga. Við bæði vøtnini beint niðanfyri minnisvarðan, er ríkt fuglalív – eisini onkur forvitnisligur fuglur. Júst sum tú kemur út úr viðarlundini og snarar niðan eftir Dalagøtu, sært tú beint yvir á Williamshús, barndómsheimið hjá áðurnevnda listamanni og heiðursborgara í Tórshavn, Williami Heinesen.</span><span style="color:#222222;">Gakk víðari til tú kemur niðan á endan á Írarók. Halt fram smáar 100 m. niðan eftir smølu gøtuni móti Hotel Føroyar, til tann fyrsta lítla varðan, har tú snarar til høgru niðan tvørtur um Oyggjarvegin og víðari niðan eftir vallaðu gøtuni millum bilasøluna og Brandstøðina. Beint eftir at tú ert kemur út um bøgarðsportrið, ber til at gera eitt rend 150 m. norðureftir, fram við hegninum omanfyri brandstøðina, til Varðholuna, sum er ein kulla í lendinum við einum stórum steini mitt í. Varðholan bleiv brúkt til bæði fólkafundir og at goyma seg fyri sjórænarum. Eisini plagdu skótarnir at gera vikuskiftis útferðir niðan her – hetta lá jú langt uttanfyri Havnina. Halt á fram niðan eftir bygdagøtuni, sum førir norður til m.a. Syðra- og Norðadals. Komin niðan á slætt við á Varða, gerst tað aftur so deiliga friðsælt. Tað er sum um at alt óljóð úr býnum brádliga sløknar.</span><span style="color:#222222;">Við avbera góða útsýninum yvir Hoyvík, Tórshavn, Argir, Nólsoynna – ja, og eisini norðureftir inn á Skálafjørðin og Eysturoynna, við øllum fjøllunum har norðuri, gongur tú víðari niðan eftir Keldunum. Her er rættuliga forvitnisligt við teimum nógvu ómetaliga stórur steinunum, sum liggja á slættanum. Komin eitt sindur niðan um Keldurnar er ein gøta til vinstru, suður omanav til Hotel Føroyar. Tú kanst velja at taka hendan snarvegin oman á kappríðingarbreytina í Marknagili, fyri harvið at droppa túrin út í Havnardal. Tá hálverast túrurin bæði í longd og hæddarmetrum. Við góða útsýninum gongur tú víðari niðan eftir Dalsgøtuni, niðan til Kleynsvarða. Her</span><span style="background-color:white;color:#333333;">steðga</span><span style="color:#222222;">reiðfólkini ofta á her meðan rossini hvíla.</span><span style="color:#222222;">Gakk víðari oman til vatnbyrgingina í Havnardali. Vatnbyrgingin bleiv gjørd í 1966, tá fólkatalið í Havnini var vaksið til 10.000.Fylg gøtuni suðurum byrgingina og oman á vegin. Gakk 200 m. suður eftir vegnum og snara so til høgru oman í sera hugnaligu, og lutfalsliga nýggju, viðarlundina.</span><span style="color:#222222;">Niðan við Tvørá er spæliplássið hjá útifrítíðarskúlanum Spíranum í Havnardali, sum liggur uppi við rossafjósini, og tískil síggjast ofta børn spæla her. Niðri við gøtuna er eitt lítið skýlið har har tú kanst seta teg og ringda møðina við einum kaffimunni, áðrenn túrin niðan fram við ánni.</span><span style="color:#222222;">Gakk niðan á høgru síðu á Tvørá. Eftir 250 m. kemur tú niðan á høvuðsvegin út til vatnbyrgingina. Gakk tvørtur um vegin og halt fram víðari niðan við ánni, her gamla torvgøtan lá. Eftir 130 m. kemur tú til eitt óvanliga stórt niðurdottið torvhús, sum var torvhúsið hjá bakaranum í Hornabø.</span><span style="color:#222222;">Halt fram víðari við hestafjósunum og tvørtur um fjallið, fram við hestakappríðingarbreytini og oman við Marknagilsánni – og njót avbera vakra útsýnið yvir Havnina og fjørðin meðan gingið verður oman. Komin oman um Marknagilsvegin heldur tú fram oman eftir gøtuni millum stóra stásiliga skúlan Glasir og hugnaligu viðarlundina við Rættará beint eystanfyri, har gamla drekkivatnsbyrgingin eisini liggur. Við stóra skorstein skilir gøtan seg. Tann til vinstru fer oman til fram við vatnbyrgingini, meðan tann til høgru – tann sum tú skalt eftir, fer oman fram við stóra Glasir bygninginum. Stutt eftir, kemur tú til Vesturkirkjuna, sum við sínum 42 metrum er Føroya hægsti bygningur.</span><span style="color:#222222;">Gakk víðari oman gjøgnum smølu gongugøtuna á Skálatrøð, har tú til seinast gongur fram við gomlu fabrikkini hjá Østrøm, eisini kallað bollafabrikkin – ein serstakur bygningur frá 1894, sum upp gjøgnum tíðirnar hevur hýst alskins virksemi. Her hava tey framleitt m.a. lýsi, fiskabollar og ís. Hetta var eisini sentrala frystiboksin hjá havnarfólki, høvuðsstøð hjá bretsku hermonnunum, kolasøla, o.a.</span><span style="color:#222222;">Gakk seinasta strekkið yvir til hugnaliga og lívliga umhvørvið í Vágsbotni – kanska liggur onkur útróðrarbátur inni við sølutorgið og selur fisk. Gakk haðani niðan gjøgnum gongugøtuna til Visit Tórshavn, har tú byrjaði.</span>
Les meiraByrjað verður í Mikladali, við stóra svingið í Sevgrøv beint sunnan fyri bygdina, har sniðgøtan sæst ganga niðan í Lítladal. Gøtan er partur av 14,5 km longu farleiðini millum Syðradal og Trøllanes, sum vanliga tók 4,5 tímar at ganga. Gøtan bleiv nógv brúkt, tí bæði Trøllanes og Mikladalur eru brimpláss, har tað ofta ikki var atkomuligt við báti í longri tíðarbil.<br>Gøtan er góð at ganga allan vegin og sæst næstan allan vegin. Tað er at kalla bert tvørtur um Ritudal og Villingadal, at hon ikki sæst.<br>Sera vakurt er at ganga niðan úr Mikladali, við góða útsýninum oman yvir bygdina, 788 m høgu Nestindum omanfyri og bjørgunum eystantil. Hinumegin fjørðin hava vit Kunoynna, sum m.a. er kend fyri síni nógvu høgu og brøttu fjøll. Niðri á helluni niðan fyri bygdina hómast standmyndin av kópakonuni.<br>Tað sýnist skjótt og lætt at ganga suðurum til Ritudal. Komin suður í Ritudal verður gingið beint oman í dalin eftir krókutu sniðgøtuni. Tað er skilligt, eftir hvussu væl gøtan sæst í brekkuni, at hon hevur verið nógv brúkt.<br>Niðri í dalinum, við ein stóran heygg, er ein elligomul pengahola, sum hevði eitt skelti við innskriftini “Til gott endamál”. Tað var siður í síni tíð, at tann, sum gekk framvið, kundi leggja nakrar smápengar í hesa holu. Júst hvussu býtislykilin var, hvør legði í, og hvør tók úr holuni, er ógreitt. <br>Úr Ritudali verður gingið suður gjøgnum Bustina til Villingadal og haðani suður um dalin, suður í Lundurðarnar. Her síggjast tvær gøtur í Lundurðunum. Ansa eftir, at tú tekur ta ovaru, so at tú kemur niðan um Lunnarsgjógv, sum er mark millum Mikladal og Húsar.<br>Við vakra útsýninum niðan á tignarliga Hattardalstind, 644 m, ganga vit seinasta strekkið frá Lunnarsgjógv suður í Hattardal, har bygdagøtan kemur inn á landsvegin.
Les meiraGongdin byrjar í dalinum á leið tríggjar kilometrar vestan fyri Bø. Gøtan byrjar um ein kilometur sunnan fyri (ella vinstrumegin) tunnilsmunnan. Tú sært gøtuna, sum fer lykkjuskotin niðan Gásadalsbrekkuna.Gásadalur var ein tann mest avbyrgda bygdin í Føroyum. Ilt er at koma til bygdina sjóvegis, og tað var ikki fyrr enn í 2004, at bygdinfekk vegasamband við restina av oynni í sambandi við, at bergholið varð gjørt. Gásadalsfólk plagdu at ganga hesa gøtuna, tá ið tey fóru í grannabygdirnar til handils ella í øðrum ørindum. Tyrlan fór at flúgva hagar í 1983.Fyrsti teinurin er brattur og gongur heilt út á fjallatromina. Gakk tí ógviliga varliga, men gloym ikki at njóta frálíka útsýnið yvir Sørvágsfjørð, Tindhólm, Gáshólm og Mykines.Í 2014 kláraðu tveir menn at klíva upp á allar fimm tindarnar í Tindhólmi. Eingin kirkja er í Gásadali, so skúlin verður brúktur til gudstænastur. Kirkjugarðurin er frá 1873. Fyri tað vórðu fólk grivin í Bø, so kistan varð borin upp um fjallið til Bíggjar. Túrurin var tungur, og berararnir kundu bara hvíla seg við Líkstein, sum tú gongur teg framá á hálvari leið.Longri frammi kemur tú til kelduna Vívda. Søga er um, at eitt barn í Gásadali var illa sjúkt og mátti til lækna í Bø. Á veg til Bíggjar versnaði barnið og var um at doyggja. Sambært lutherskari trúgv fær sálin ikki frelsu, er barnið ikki doypt. Tí gjørdi prestur, ið var við á ferðini, ikki mætari enn at víga kelduna og doypa barnið.Heldur tú fram, sært tú Risasporið. Søgn er um tveir risar. Annar búði í Gásadali, hin í Mykinesi. Einaferð teir skeldaðust, ætlaði gásadalsrisin sær til Mykines at fáa enda á ósemjuni. Hann tók dik á seg eftir fjallinum, setti av, og í einum lopi var hann í Mykinesi. Hann setti so harðliga av, at fótasporið sæst tann dag í dag.Av Skarði smýgur gøtan sær ígjøgnum líðina oman í bygdina. Ansa væl eftir leysum gróti! Útsýnið oman yvir Gásadal er ein tann fagrasta sjón, tú sært. Lítla, vakra bygdin er umgird at grønum bøi við trútnum høgum fjøllum. Eitt teirra er Árnafjall, sum við sínum 722 metrum er hægsta fjall í Vágum.Í bygdini eru toftir úr miðøld. Tær nevnast Uppi við Garð og Gæsutoftir.Gøtan er sjónlig tað mesta av vegnum. Tað er møguligt at ganga túrin úr báðum endum. Tað er kanska eitt sindur vakrari at ganga til Gásadals,har einsíðanikann njótaeina løtuí lítlu bygdini.
Les meiraTúrurin byrjar við Bókasavnið beint omanfyri bátahylin. Frá bókasavninum gongur tú skrátt eystur gjøgnum fríøkið og haðani niðan eftir Traðargøtu, niðan um skúlan og haðani eystur um fótbóltsvøllin og síðani niðan á eystaru síðu á Skarðsá, gjøgnum rættina og víðari út gjøgnum bøgarðsportrið. Pelar vísa leiðina víðari niðan fram við Skarðsá.<br>Við bakinum móti Fuglafirði sært tú í vestri Blábjørg, Jøklaskarð, Gjógvaráfjall og Niðan á Hús, hagar fólk í gomlum døgum flýddu undan sjórænarum. Síðan sært tú Nón (sum hevur fingið navnið, av tí at sólin rakar um nón – tað er klokkan trý seinnapartin), Breiðaskarð, Kamb, Trælavatnaskarð og Tyril.Tiltakið Topp Fuglafjørður er stundum í septembur. Talan er um túr niðan á tey 10 fjøllini kring Fuglafjørð. Túrurin er einar 18-20 km og rættiliga krevjandi, men framúr vakur. Nærri kunning fæst á kunningarstovuni á staðnum.<br>Uppi við Botnsbrúgv verður farið vestur um ánna, har tú kemur inn á gomlu varðagøtuna, kallað Sjúrðargøta.<br>. Søgnin sigur, at ein risi kom úr Suðuroy til Oyndarfjarðar at royna sína styrki, men eingin hættaði sær móti honum. Oyndfirðingar eggjaðu Sjúrði bónda at bjóða risanum av. Hann vildi hava yngsta sonin, ið eisini æt Sjúrður, at royna seg. Teir tókust, og Sjúrður vann á risanum. Pápin lønti honum væl fyri roysnið.<br>Fylg varðunum niðan gjøgnum Botn, niðan á Fuglfjarðarskarð. Á skarðinum eru tveir stórir varðar, og gamalt er at leggja tríggjar steinar aftur at vørðunum, hvørja ferð tú gongur fram við teimum, og siga: “Í navni Faðirsins, Sonarins og Heilaga Andans.” Hetta er ætlað bæði at vælsigna teg og verja teg, so tú ikki villist. Av skarðinum sært tú norðureftir móti Oyndarfirði og fjøllini, Tind, Knúk og Sandfelli. Fyrsta sunnudag í august er siður at hava fólkafund við røðu og sangi á Skarðinum.<br>Av Fuglfjarðarskarði ber til at gera eitt rend niðan á Altarið (483 m.), sum er fjallið beint norðanfyri, fyri at njóta serstakliga góða útsýnið. Teinurin er ein km. hvønn vegin. Gingið verður umvegis Á Hálsi, sum er gamla farleiðin yvir í Góðadal, har fuglfirðingar skóru torv. Torvið i Góðadali er tiltikið gott. Aðrar bygdir, sum ikki høvdu so gott torv, fingu eisini torv haðani, t.d. Trøllanes. Eftir røðini niðan á Altarið og serliga uppi á toppinum, er útsýnið avbera gott í allar ættir. Kanska serliga vakurt er at hyggja norðuryvir Oyndarfjørð og Hellurnar og út á Norðoyggjar við eyðkendu vøkru Kalsoynni fremst við djúpum gilum og høga forberginum undir Nestindum og Borgaranum. Men eisini útsýnið oman yvir Góðidal og suður móti Fuglafirði við fjøllunum har rundanum er sera vakurt. Gingið verður sama veg oman aftur á Fuglfjarðarskarð.<br>Tá ið tú gongur oman av skarðinum, eru Hulduheyggjar vestanfyri. Tað var her, jarðarmóðirin á Dalbø í Fuglafirði hjálpti einari huldukonu, ið var komin til at eiga. Hon fekk góða løn afturfyri.<br>Ein onnur søga er um stríð um jørð millum bóndan í Oyndarfirði og Gullbrand bónda í Fuglafirði. Gullbrandur varð dripin og fjaldur í Gullbrandshelli og lagdur í Gullbrandsleiði, sum er næst gøtuni.<br>Tá ið tú nærkast Hellunum, gongur tú oman Kliv og Spreingisbrekku. Tað er eitt sindur bratt, til tú kemur til hagaportrið.
Les meiraTúrurin byrjar vesturi við endan á vegnum við Mýrarnar í dalinum vestan fyri Sandvík. Eitt skelti beint vestanfyri brúnna um Sandvíksá vísir á gomlu bygdagøtuna til Hvalbiar. Gang út gjøgnum portrini og fylg varðunum niðan brekkuna.Sandvík er millum elstu bygdir í Føroyum. Søgnin sigur, at víkingahøvdingin Sigmundur Brestisson svam úr Skúvoy til Sandvíkar einaferð fyrst í 11. øld, eftir at fíggindi hansara Tróndur í Gøtu og menn hansara lupu á hann. Tað mesta av teininum svam Sigmundur við tveimum monnum á bakinum. Útlúgvaður kom hann upp á turt á sandinum í Sandvík, men har drópu bóndin Torgrímur Illa og synir hansara Sigmund.Byrjanin á gøtuni er lagalig, men so gerst tað eitt sindur brattari. Serliga bratt er úr Ovaradali niðan á Leitið har onkur skriða kann verða. Har er eitt sindur langt millum varðarnar, so um tað er myrkt í veðrinum, so kann verða trupult at síggja millum varðarnar.Meðan gingið verður niðan, er gott útsýnið út eftir Sandvík, við Lítlu Dímun uttanfyri.<br>Tá gingið verður frá Leitinum og niðan á, sæst ein varði góðar 100 m. sunnanfyri. Hetta er minnisvarðin á Sandvíksegg, sum sóknin reisti teimum 14 monnunum, sum umkomust í skaðagrindini í Sandvík í 1915. Í 1958 var hesin minnisvarði so illa slitin av vindi og veðri, at tey avvarðandi reistu hann av nýggjum í Sandvík.<br>Komin tvørtur um gongur leiðin oman til Hvalbiar. Hetta er ein langur, lagaliður og hugnaligur teinur eftir slætta og vallaða lendinum, har fitt av heiðafugli er. So við og við sum gingið verður, kemur meira og meira av Hvalba undan. Í byrjanini er tað mest Grímsfjall, Hvalbiareiði, Nes og Høgubjørg, sum skarða framúr, men so við og við kemur eisini stóra fløtan niðanfyri okkum undan, har vit síggja Hvalbiar bygd við stóru sandstrondini og beint innanfyri tær tiltiknu sand-eplavelturnar.<br>Tað kann verða eitt sindur torført at finna leiðina oman. Gang oman gjøgnum geilina, fram við ánni, har ein garður er vinstru megin og eitt hegn høgrumegin. Halt fram omaneftir vinstru megin gamla stoypta vatntanganum, har tú so sært bøgarðsportrið áraka nærmasta húsið.
Les meiraTúrurin byrjar við gamla skúlan á Sandi. Gang eftir vegnum Undir Reynum, og síðani Søltuvíkarvegin.Við høgrulið, umleið 700 metrar frá fráfaringarstaðnum, sæst eyðkenda Gívrinarspor í steini. Um hesa gívrina skrivar V.U. Hammershaimb í "Færøsk anthologi I" í 1891:<i>"Tað er manna søgn, at maður fór heiman av Sandi og niður á botn á holinum at finna gívrina. Hann kom væl fram sína ferð og sá har yvirvaksna kelling standa og mala gull á eini kvørn; eitt lítið barn sat inni hjá henni og spældi sær við eitt gullkelvi. Kellingin var blind, og tí hætti maðurin sær so spakuliga fram at kvørnini og tók til sín av gullinum, ið hon mól.</i><i>Gívurin hvørki sá ella hoyrdi nakað til hansara, men kendi tó á sær, at okkurt ilt mundi vera á ferð og mælti tí: “Annaðhvørt er tað músin, ið melur, ella tjóvurin, ið stjelur - ella ruggar henda gamla ikki rætt”. Maðurin fór nú frá henni við gull-inum, tók gullkelvið frá barninum og sló tað í heysin; tað fór tá so sárt at gráta. Nú, gívurin hetta hoyrdi, grunaði hon ilt og sprakk á føtur, trilvaði eftir honum um alt hellið, men fann ongan, tí at maðurin var tá longu sloppin upp úr holinum, stigin á hestin og tví-sporaði sum skjótast heim við gullinum.</i><i>Gívurin rópaði tí sum harðast eftir grannkonu síni, segði henni frá sínum vanda og bað hana hjálpa sær at taka tjóvin. Hon var ikki sein á føtur at renna eftir honum, ginaði tvørtur um vatnið so fast, at fótasporini síggjast enn í steinunum hvørt spor sínumegin vatnið, og kallast tey “Gívrinar spor”.</i><i>Hann var komin so væl framman undan, at langt var ímillum teirra, til tess hann kom á Vølismýri, tá var hin gívurin komin honum so nær, at hon náddi at tríva um halan á hestinum, og hon slepti honum ikki, men steðgaði hestinum í ferðini; maðurin koyrdi so hart undir hestin, at hann sprakk fram eitt lop, men halin slitnaði frá, tí at gívurin var føst á fótum og orkaði at halda ímóti; hesturin datt, og maðurin fram av honum - tá sást kirkjan, og maðurin var bjargaður, og gívurin, sum tá einki vald hevði á honum, mátti við tí skili venda aftur.</i><i>Enn hoyrist yvir “Gívrinar holi”, hvussu hin gamla blinda gívurin melur gull í tí djúpa hellinum."</i>Við Gróthúsvatn finnur tú eisini tann kenda bindisteinin. Konur á Sandoynni hava bundið uppá risastóra steinin ið er 18 metrar til ummáls.Frá Gróthúsvatni gongur leiðin nakað niðaneftir og umleið ein kilometur seinni er Gívrunarhol, har Gívurin sigst at búgva. Næstu 300 metrarnar er rættiliga brætt vinstrumegin. Lendið hagani og og suður til Saltøvdið, er har, ið fólk av Sandi í gomlum døgum skøru torv í høgari góðsku.Komin vestur til bakkan við Tyrilsvál er gott útsýnið oman á torvheiðarnar. Beinu linjurnar frá skurðinum í lendinum eru sokallaði torveygu. Hagani ber til at fara á ein síðuveg, sum gongur til eitt útsýnisstað beint sunnanfyri Søltuvík. Frá útsýnisstaðnum síggjast tiltiknu bjørgini á vestursíðuni á Sandoynni, og 182 metur høgi drangin, Oknadalsdrangur.Fylg vegnum og Søltuvík kemur so líðandi undan. Har stendur minnisvarði og á honum hesi orðini:<i>“Prinsipia fór úr Dundee í Skotlandi 16. novembur í 1895 til Amerika. Í illveðri 19. novembur kom eldur í skipið og setti kós mótí Skotlandi, men endaði í Føroyum, har tað fór á land á Stóraboða í Søltuvík 21. novembur. Bert einum manni var lív lagað. Hann rak á lastalúku í fjúrtan tímar og varð bjargaður í land í Kirkjubø.”</i>
Les meiraTúrurin byrjar við rulluportrið sunnanfyri Norðoyri, har eitt stórt parkeringspláss er við seyðarættina. Um nógvir bilar eru við rættina, er tað allarhelst tí at tey reka seyð. Tá skulu ørindaleys halda seg burtur. Spyr onkran har um leiðir ella í bygdini, um tey eru á fjalli.<br>Norðoyri er elligomul bygd. Hon verður fyrstu ferð nevnd í skrivligum tilfari í 1584. Men útgrevstur í Íslistoftum vísa, at her búleikaðust fólk longu í víkingatíðini. Íslistoftir liggja niðri við sjóvarmálan millum Torvadal og Skúvadal – kallað Hópurin. Hópur á Norrønum merkir lítil vík.<br>Frá parkeringsplássinum, gongur tú suðureftir, út gjøgnum portrið og víðari 600 m. suður eftir uppdyrkingarvegnum. Her liggur vanliga nógvur seyður á og fram við vegnum. Eftir lembing í mai og juni mánað er ein rúgva av lívligum og spælandi lombum. Hugnaligt!<br>Niðanfyri vegendan, er eitt sker sum kallast Válgarin. Har plagdu Oyramenn at standa á seyðabergi fyri at tjena sær nøkur eyka oyru. Eisini plagdu teir at brúka tað til at meta um útróðrarlíkindini. Um tað dró um skerið, so var ikki veður at fara. Ein bóndi á Uppsala í Klaksvík segðist ikki tíma so væl til útróðrar. Bóndin plagdi at senda ein húskall at kanna líkindini. Og hvørjaferð húskallurin kom aftur og segði, at tað dró um skerið, fekk hann ein válgara. Glaður var bóndin, tí so slapp hann frá at fara til útróðrar. Bóndin hevði allarhelst lagt húskallinum orðini í munnin. Tískil hevur hetta skerið í dag eyknevnið Válgarin.<br>Frá stóra varðanum við vegendan, tekur tú teg niðan suðureftir gøtuni. Hygg væl eftir – og lurta væl, tí her síggjast oftani Spógvar. Í byrjanini er eitt sindur at eyri og leysum tilfari á gøtuni. Men, tá komin er niðan á og gingið verður undir Núpsrókum, sum er tað brattasta strekkið á leiðini, er gøtan sløtt, vallað og sera góð at ganga. Á norrønum merkir Núpur brattlendi. Sum heild er gøtan bæði góð og lutfalsliga løtt at ganga, men hon gerst heldur lang, við tað at vit skulu ganga heimaftur sama veg.<br>Gøtan er nógv brúkt bæði av fjallfólki og skotum – og fyrr eisini av reiðfólki og til torvskurð, so tískil koma eyrur og steinar nógva staðni undan – líka til vit koma í Skúvadal. Har fánar hon burtur í vallaða lendinum. Har frá eru pelar, sum vísa vegin niðan til húsið.<br>Tá tú byrjar at ganga niðan í Torvadal, sært tú suður á Byrgishamar. Hann líkist eitt sindur frá í lendinum, við sínum vøkru sløttu hellum í tí annars so skursluta lendinum og nógva lynginum. Beint oman fyri byrjanina av hamaranum stendur ein klovin steinur – kallaður Klovningasteinur. Søgnin sigur, at Rasmus á Oyri, sonur Guttorm í Múla, kloyvdi hendan steinin – júst sum hann eisini kloyvdi ein stein í søgnini um Trøllið við Sjógv.<br>Sum navnið Torvadalur vísir á, so skóru oyramenn torv uppi í dalinum – nakað omanfyri gøtuna, kallað í Ovara Torvadali. Teir skóru eisini í Skúvadali, umframt longur eysturi – úti í Bjargamansdali, har tað góða, men mest óhøgliga, torvið varð. Har førdu teir torvið heim við báti. Í Bjargamansdali var ein knappar 300 m. dupultur rennistrongur til at føra torvið oman í bátarnar.<br>Meðan tú gongur, byrja oyggjarnar sunnanfyri so við og við at koma undan Borðoyarnesi – fyrst suðuroyggin, síðani eyðkendi Skálhøvdi og Kapilin. Og tá tú so gongur víðaru hugnaligu leiðina suður eftir Breiðhjalla, út móti Skúvadali, sært tú øll eysturoyarnesini Mjóvanes, Nev og Eystnes koma undan í senn – í beinari linju við Havnini í baksýninum. Eisini sæst Lítla Dímun kaga upp um Skálhøvda. Stórsligið!<br>Komin niðan til Skúvadalshúsið er gott at seta seg á bonkin uttanfyri við einum góðum matpakka og bara njóta útsýnið suðureftir – ja, heilt suður á Beinisvørð, alt meðan tú hoyrir heiðafuglarnar láta í bakgrundini. Nú sært tú eisini Bassarnar á Mjóvanesi.<br>Skúvadalshúsið bleiv bygt í 1941 av umleið 20 klaksvíkingum, sum brúktu tað, sum eitt slag av frítíðarstaði. Seinni, í 1949, fingu Nólsoyar Páls skótarnir brúksrætt til húsið. Í 2016 tóku teir so gamla húsið niður og settu hesi nýggju húsini upp á sama stað. Húsið er smíðað av Timburdeildini hjá Tekniska Skúla í Klaksvík. Haðani bleiv húsið flogið eystur í pørtum.<br>Nøkur vøtn liggja longur eysturi. Tey síggjast ikki frá húsinum, tí tey liggja eitt vet hægri. Tað er uml. 600 m. at ganga eystur til tað størsta vatnið – Vatnið við Hólminum, sum liggur 18 metrar hægri enn Skúvadalshúsið. Tað liggur í ein landsynning frá húsinum. Leita eftir lítla varðanum, sum tú sært frá húsinum. Tekur tú túrin eystur á vatnið (minst til at biðja um loyvið frá eigarunum áðrenn), so kanst tú verða heppin, at síggja eitt Lómapar við vatnið. Tað eru kanska bert eini 25 lómapør í Føroyum, so tey eru sjáldsom. Tey eru stygg, so gev teimum frið! Minst til at hava kikara við.<br>Uppi frá vatninum fært tú eitt betur útsýnið yvir fjøllini vestanfyri – heilt norður til Tiril og Gøtunestind. Vakurt!<br>Heim aftur verður gingið sama veg.
Les meiraTúrurin byrjar á parkingsplássinum niðan fyri kirkjuna í hjartanum á Klaksvík. Gakk á leið 100-200 metrar ímóti rundkoyringini. Far til høgru og gakk 25-50 metrar til Vágstún, síðan til vinstru einar 600 metrar eftir Uppsalagøtu og so Nýggjavegi. Far til høgru og halt fram Oman Eið einar 500 metrar, áðrenn tú kemur til rundkoyringina. Far eftir vegnum Niðan Horn einar 400 metrar. Far til høgru og far inn á gøtuna, sum fyri ein part ikki er trádd og hevur fingið eyknevnið Ástarbreytin.Grúsvegurin heldur fram heilt niðan á Háls. Tú kanst eisini koyra niðan á Háls og parkera har. Gev gætur, at grúsvegurin er óslættur í støðum. Hóast gøtan niðan á Klakk ikki er so væl merkt, er lætt at finna. Tá ið tú stendur við hagaliðið miða so eftir hægsta punkti norðan fyri teg. Har stendur eisini ein varði, sum tú sært beinanvegin og kanst ýta teg eftir. Far til gongu gjøgnum gamlar torvheiðar. Tað er vallað heilt niðan á Klakk, og har er nóg illa ein steinur á leiðini. Hetta er eitt av teimum fáu støðum, har til ber at aka á skíð um veturin.<br>Nógvur fuglur eigur her: tjaldur, skúgvur, kjógvi, mýrisnípa, lógv, spógvi og likka. Ravnur sæst eisini her, og grátítlingar húsast í gomlu kráartoftunum.<br>Í dalinum beint sunnan fyri Háls er plássið, tey gomlu kallaðu á Vaktini. Søgn sigur, at har sótu fólk og høvdu eyguni við fíggindaskipum.<br>Tá ið tú ert næstan komin niðaná og hyggur oman vestanfyri, sært tú Føgrulíð. Fólkaháskúlin, sum varð grundaður í 1889, stóð upprunaliga har, áðrenn hann varð fluttur til Havnar. Háskúlamaðurin og skaldið Símun av Skarði skrivaði tjóðsangin ”Tú alfagra land mítt” har í 1906.<br>Ansa tær, tá ið tú kemur niðan á Klakk. Hann er ógviliga brattur í støðum. Útsýnið haðan av tindinum er sjaldsama gott. Vestanfyri sæst Leirvík, Gøtunes og Mjóvanes. Syðri á er Nólsoy, um sýnið er gott. Kalsoy liggur norðanfyri sum ein langur snákur í sjónum. Í mong ár var oyggin eyknevnd “Blokkfloytan” eftir øllum teimum mongu tunlunum. Fýra bygdir eru á Kalsoynni. Syðradalur er á syðra nesinum, so Húsar, Mikladalur og Trøllanes á norðara nesinum, sum ikki sæst av Klakki.<br>Fólk fara til Mikladals at síggja standmyndina av Kópakonuni, sum er grundað á søgnina har í bygdini. Kunoyggin er tann hægsta í landinum. Har eru seks fjøll oman fyri 800 metrar. Eystanfyri sæst Haraldsund, og Klaksvík er niðan fyri teg. Upprunaliga vóru fýra bygdir her: Í Uppsølum, Í Gerðum, Á Myrkjanoyri og Í Vági. Tá ið tú kemur oman av Klakki, hevur tú Halgafelli fyri tær og síðan Háfjall. Hinumegin Klaksvík, sært tú Myrkjanoyrafjall og Kjøl, soleiðis nevnt, tí tað líkist kjølinum á holvdum báti. Túrurin endar, har hann byrjaði.
Les meiraTúrurin byrjar niðri á kaiini, har sum Visit Skopun heldur til. Gakk norður eftir niðasta vegi, Tormansvegi, fram við Samkeyp handlinum, kallaður Búrhandilin. Handilin lat upp í 1856 og er sostatt ein av elsti handlum í Føroyum, sum framvegis er opin.<br>Víðari eftir Tormansvegi gongur tú fram við fleiri áhugaverdum støðum, m.a. minnismerkið yvir fyrstu niðursetufólkini, heimsins størsta bláa postkassa og vakra minnisvarðan yvir tey mistu á sjónum og bjørgunum. Gakk víðari og snara norður eftir Høvdarhagavegnum.<br>Tað er vakurt at ganga norður í Høvdarhaga, har nógv vøtn eru í heyggjuta landslagnum. Eitt av teimum vøkru, sum liggur beint við norðasta býling, er Norðaravatn. Ger eitt rend inn eftir Ognarvegi og nýt vakra útsýnið yvir vatnið, við Koltri og Hestoynni í baksýninum.<br>Tað er sera hugnaligt at ganga norður eftir Høvdarhagavegnum. Útsýnið oman yvir heiðarnar, sum eru sundurstykkjaðar í traðir har nógvur seyður gongur á. Tvey stór vøkur vøtn, Lykkjuvøtnini, koma brádliga til sjóndar – og framvegis við vøkru oyggjunum og fjøllunum í baksýninum. Vakurt!<br>So við og við kemur tú inn í stóra opna dalin í Høvdarhaga, har tú eisini sært niðan á Lírabergsháls. Og eftir 2,8 km. gongd, kemur tú til rættina við vegendan. Beint áðrenn rættina sært tú skeltið sum vísir leiðina niðan á Lírabergsháls. Fylg pelunum teir 700 m. niðan. Meðan tú gongur niðan er sera gott útsýnið oman yvir Høvdarhagan og yvir á Heystoynna, har tú m.a. sært kendu Klæmintsgjógv og Álvastakk. Longur eysturi sært tú suðurendan av Streymoynni og Nólsoynni. Tveir vinarstigar eru á vegnum sum tú gongur upp um.<br>Komin niðan á Lírabergsháls, sært tú suður á veðurbardu vestursíðuna í Sandoynni, við prýðiligu drangunum, tann norðari Svartskorardrangur (170 m) og tann sunnari Oknadalsdrangur (182 m). Bergtakandi!<br>Set teg við steinin og nýt løtuna við einum góðum dussi.<br>Heim aftur verður gingið somu leið.<br>
Les meiraOvaliga á Kinnarvegnum, omanfyri Syðrugøtu, er ein lítil síðuvegur, sum leiðir út til bøgarðsportrið, tætt við gjónna. Haðani verður gingið niðan vestur eftir, fram við gjónni. Onkustaðni sæst gøtan, meðan hon aðrastaðni bert hómast – ella als ikki sæst.<br>Hendan gøtan niðan við Gøtugjógv, um Gjódal og Gjógvhálsar, er gamla gøtan norður í Haga, sum tey kallaðu tað. Gøtan bleiv eisini brúkt til torvskurðin í Gjódali, og til at ganga til bygdirnar norðanfyri.<br>Meðan gingið verður niðaneftir, síggja vit hesa djúpu, vøkru og merkisverdu Gøtugjógv, sum kloyvir landið í tvey - líka úr Gøtugjógv til Saksun.Gingið verður allan vegin niðan við gjónni, til komið verður niðan um gjáarmunnan. Har verður farið norður um ánna at ganga seinasta strekkið niðan gjøgnum Gjódal, fram við Elspugili og víðari niðan á Gjógvhálsar, sum við 278 m. er hægsta punkt á gøtuni.<br>Har gingið verður tvørtur um ánna verður eisini kallað fyri Húskallalopið. Upprunin til navnið sigst verða, at fyri at gerast húskallur niðri við Hús í Syðrugøtu, skuldi ein verða mentur at bera ein geldseyð, allan vegin frá rættini niðri við ósan í Skálafirði niðan tvørtur um Gjógvhálsar og til seinast leypa tvørtur um ánna við Gjómunna (beint omanfyri Gøtugjógv) – uttan at hvíla. Ikki hissini bragd!<br>Uppi á Gjógvhálsum er gott útsýnið norður eftir Skálafjørðinum og fjøllini norðanfyri – norðast Svarbakstindur, sum við sínum 801 m., er tíggjunda hægsta fjallið í Føroyum. Eisini síggja vit norður á Øksnagjógv og Lokkafelsgjógv, sum eru partur av áðurnevndu longu kloyvu, sum kloyvir Eysturoynna og Streymoynna tvørtur um. Beint norðanfyri síggja vit niður yvir Ánadal, har nógv torv bleiv skorið. Beint omanfyri Ánadal er Trælavatnaskarð, har bygdagøtan til Kambsdal gongur upp um.<br>Frá Gjógvhálsar verður gingið beina leið skrátt oman móti Hvíthjalla við Ánir. Á Hvíthjalla, í 100 m. hædd, beint sunnanfyri Norðastuá, kemur gøtan saman við gøtuna oman av Trælavatnaskarði, sum vit síðani fylgja beina leið oman á høvuðsvegin.<br>Sum nevnt, var nógvur torvskurður omanfyri – uppi í Ánadali. Har skóru Søldfirðingar torv. Hetta torv bleiv ført oman á Hvíthjalla við rennistrongi, og haðani víðari oman á Ánasandi við einum øðrum rennistrongi, har tað síðani bleiv ført heim til hús við árabáti. Nógvu kráarløgini á Hvíthjalla bera eisini boð um nógva torvskurðin.Nógvar søgur eru um mongu og freku seyðatjóvarnar víða økinum norðuri í Haga. Ein søgn er um tiltikna kvika húskallin Jákup Dintil. Hann hevði verið norðuri í Haga fyri at hyggja eftir seyði. Tá tað var blivið ov seint til at ganga longu leiðina heim aftur til Syðrugøtu, fór hann inn í eitt felags seyðahús norðuri í Haga, sum teir høvdu til at yvirnátta í. Har legði hann seg heitt og fjálgt upp á skinnini sum lógu strekt tvørtur um bitarnar í erva. Seinni um kvøldið komu brádliga tveir seyðatjóðar inn, fyri at fletta hvønn sín stolna seyð og kóka sær ein bita. Meðan teir sótu og ótu, fekk hann kvett eldbandið sum potturin hekk í soleiðis, at potturin hvølvdist niður yvir teir. Síðan kastaði hann skinnini oman yvir menninar, leyp niður á teir, traðkaði teir og slapp sær so á dyr. Kvikur sum hann var, rann hann nú undan teimum heim til Syðrugøtu at siga frá, har hann var væl løntur av húsbóndanum fyri bragdið.<br>Tað var eisini í hesum víða øki millum Funningsfjørð og Skálafjørð, kallað Millum Fjarða, at menn í gomlum døgum ofta fórust í fyllskapi. Tískil tók Mikkjal sýslumaður í Eysturoy, samb. søgnini, seint í 1500 talinum stig til at fáa fólk at búsetast inni í Skálafirði. Hetta gjørdi eisini torvskurðin nógv lættari, tí tá kundu teir koyra torvi við hestavogni, sum teir læntu í Skálafirði.<br>
Les meiraFerðin byrjar við Fitjarnar vestan fyri Nes. Fylg hegninum millum bøin og hagan niðan á Lítlhamar. Uppi á hamaranum er steinløgd gøta, sum nú er vallað. Gøtan eitur Prestgøta, helst tí at hon er so breið, at ikki var neyðugt hjá presti at fara av rossinum.<br>Leiðin gongur niðan fram við Káragjógv, har søgnin sigur, at Kári prestur datt oman á rossabaki. Beint áðrenn tú kemur niðan til gjónna, deilir hon seg. Tak niðaru gøtuna, sum ikki er so brøtt og halt leiðina longur inn í gjónna fyri at njóta útsýnið niðan gjøgnum hana. Helt fram eftir gøtuni niðan fram við Káragjógv. Hóast tað summastaðni er eitt sindur bratt og í støðum leysur eyrur, so er gøtan góð at ganga. Tvær staðni er riðið undan gøtuni, men í góðveðri er tað ikki nøkur forðing. Men ver tó varin.Hvalba og Sandvík eru millum elstu bygdir í Føroyum, og Hvalba er m.a. kend fyri síni kolanám.<br>Hvalba varð nógv herjað av sjórænarum í gomlum døgum. Søgur eru um eitt stórt álop í 1629, har sjórænarar rændu og myrdu nógv fólk. Annað av sjórænaraskipunum rendi á land í illveðri, og umleið 300 sjórænarar druknaðu. Økið, har teir eru grivnir, kallast Turkagravirnar og liggur við sjóvarmálan, stutt áðrenn tú kemur til Nes.Í øldir var leiðin fram við Káragjógv, eftir Hvalbiarfjalli og oman gjøgnum Mannagjógv í Trongisvági ein av stóru samferðsluæðrunum og knýtti Suðuroynna saman við økinum norðanfjørðs. Fólk, sum komu við báti til Suðuroyar, løgdu at í Sandvík ella Hvalba og fóru so til gongu suður eftir oynni.<br>Ein onnur leið var inn í Botn og upp um Nakk. Hon var styttri og skjótari, men truplari hjá illa gongdum og ókunnufólki.<br>Ferðingin um Káragjógv minkaði munandi við Hvalbiartunlinum, sum kom í 1963. Hetta var fyrsti tunnil í Føroyum. Í mai 2021 læt ein nýggjur Hvalbiartunnil upp fyri ferðslu.Komin niðaná sært tú Hvalbiarfjall framman fyri tær. Gakk eftir varðunum. Fyrsta høvdin, tú kemur til, er Lítli Íslendingur, og beint vestanfyri eru Sigmundarsteinar, sum Sigmundur Brestisson skal hava borið niðan. Søgnin sigur, at gongur tú millum steinarnar, gongur tú ikki av árinum.<br>Sigmundur var høvdingi í Føroyum uml. ár 1000 og er umrøddur í Føroyingasøgu. Hann búði í Skúvoy og kristnaði Føroyar við svørði í hond. Sambært søgnini svam Sigmundur úr Skúvoy til Sandvíkar – meginpartin av teininum við tveimum monnum á bakinum.<br>Mangt er borið og knossað upp um fjallið. Sagt verður, at fyrsta orglið, sum kom til Hvalbiar, varð borið um fjallið fyrst í 1890’unum. Orglið vigaði um 100 kilo.<br>Av Lítla Íslendingi og niðan á Íslending er javnt og slætt. Útsýnið er framúr. Tú sært bæði Lítlu Dímun, Stóru Dímun, Skúvoy, Sandoy og ein part av Hvalbiar bygd. Navnið Íslendingur kemur helst av, at varðin stendur høgur móti norðurættunum og verður skjótt ísklæddur í kulda og kava.<br>Annar varðin sunnan fyri Íslending hevur eina serliga søgu. Ein hvalbingur fór av Tvøroyri til Hvalbiar 1. des. 1917. Illveður við kavaroki brast á, og maðurin steðgaði við varðan. Fyri at halda hitanum fór hann at taka varðan niður og laða hann upp aftur. Maðurin varð funnin á lívi við varðan.Av Íslendingi er góð og sløtt eyrgøta allan vegin til Mannagjógv. Her er friðsælt. Á leiðini sært tú oman í tann vakra Vatnsdal og Vatnsdalsvatn. Tveir hólmar eru á vatninum, har nógvur fuglur heldur til.<br>Vanliga plagdu fólk at rokna tveir tímar til teinin, men dømi eru um munandi skjótari ferðir um Hvalbiarfjall. Stutt eftir 1900 brúkti ein hvalbingur bert trý korter at renna úr Hvalba til doktarahúsini á Tvøroyri eftir heilivági til eitt sjúkt barn. Undir seinna heimsbardaga varð kappast á sama teini, og tá brúkti skjótasti maður 45 min. og 35 sekund um teinin.<br>Tá ið tú kemur til Mannagjógv, er stórsligið útsýni yvir allan Trongisvágsfjørð. Trongisvágur er gomul landbúnaðarbygd og eisini kend fyri kolagrevstur. Í 1800-talinum mentist keypsstaðurin Tvøroyri, og so líðandi vuksu bygdirnar saman.<br>Við Mannagjógv skilir gøtan seg, har tú kanst fara báðar vegir. Tað er torført at síggja har sum gøtan fer sundur, so ansa eftir hesum. Gøtan til høgru fer omaneftir á vestaru síðu á Mannagjógv – móti viðarlundini í Trongisvági, meðan gøtan til vinstru fer meira eysturyvir áðrenn hon kemur oman á høvuðsvegin 1 km. tættari Trongisvági. GPX fílan vísir ta vestaru leiðina, har parkeringsviðurskiftini eru betur. Í viðarlundini eru benkur og borð, har tað ber til at hugna sær við einum kaffimunni og hvíla seg eftir túrin.
Les meiraTúrurin byrjar við Guðrunarløk – 700 m. inn eftir høvuðsvegnum til Húsavík, við rættina beint uttanfyri bøgarðin. Gakk suðureftir høvuðsvegnum til Húsavík.<br>Húsavík er millum elstu bygdir í landinum, og tí eisini søgurík bygd. Her búði Guðrun Sjúrðardóttir – kend sum ríka og mæta Húsfrúgvin í Húsavík. Húsfrúgvin átti nógva jørð og ognir í Føroyum umframt stórar ognir í Noregi og Hetlandi. Allan vegin oman til Húsavík sært tú fleiri vakurt laðaði úthús við flagtaki umframt eina rúgvu av laðaðum grótgarðum. Húsavík er kend fyri tær mongu grótlaðingarnar. Mett verður at uml. 10 km. av væl hildnum grótgarði er í Húsavík.<br>Gakk oman eftir vegnum Fram við Ánni. Snara inn til vinstru eftir Tumbakkavegi, tvørtur um ánna og síðani til høgru oman til kirkjuna eftir steinsetta túninum, kallað Stórastovutúnið. Her sært tú nakrar av toftunum eftir Húsfrúnni, kallað Heimi á Garði, har m.a. hennara Stokkastova stóð. Rundan um lá øll tann gamla bygdin.<br>Tað sigst, at Svartideyði gjørdi av við alla familjuna. Sjálv doyði Guðrun sum tann seinasta í 1405. Tað sigst, at Guðrun liggur grivin í kirkjugarðinum.<br>Gakk inn gjøgnum kirkjugarðin og haðani út aftur móti ánni – út á vegin Fram við Ánna. Niðanfyri kirkjuna, niðri við fjøruna, sært tú gomlu hugnaligu gróthúsini á Tumbakka, sum allarhelst hava verið brúkt til at turka fisk í. Halt leiðina fram tvørtur um oyruna har tú sært onkrar av mongu minumum, sum róku uppá land undir øðrum heimsbardaga. Gakk víðari niðan eftir Bøgøtu, niðan á høvuðsvegin. Snara til vinstru, móti Dali, har tú eftir uml. 200 m. kemur tú til tveir tjúkkar pelar í hegninum omanfyri vegin. Hetta er portrið niðan til rættina uppi við bøgarðin, har bygdagøtan til Dals byrjar. Tað er rættuliga sermerkt uppi við hesa rætt, sum er gamla útdeyða búsetingin, kallað Í Húsi. Í seinnu helvt at 1800-talinum, fluttu fólkini, sum her búðu, til Skopunar. Gakk niðan millum hesar gomlu húsatoftirnar og víðari út gjøgnum rættina.<br>Eisini her sært tú nakrar av mongu gróðlaðingunum í Húsavík – onkrar rættuliga breiðar við grasfløgum omaná. Ein søgn er úr bygdini, sum greiðir frá einum Nyki, sum tey høvdu fingið ræði á, við at rista kross á ryggin á honum. Hendan nykin brúktur tey til at dragsa grót til at laga við – m.a. eisini áðurnevnda Stórastovutúnið hjá Húsfrúnni. Beint eystanfyri har sum Húsavíkarvegurin kemur inn á Skálavíkarvegin, er ein stórur steinur, kallaður Grásteinur. Søgnin sigur, at Húsfrúgvin í Húsavík skuldi brúka Nykin til at dragsa hendan stóra steinin til Húsavíkar. Men tá sólin brádliga reis, mistu tey ræði á nykinum og hann smoygdi seg aftur í Lítlavatn, beint eystanfyri Húsavíkarvegin, har hann vanliga goymdi seg.<br>Gakk niðan móti varðanum, sum sæst uppi á høvdini, beint vestanfyri antennumastrina. Meðan tú gongur niðan kanst tú njóta góða og vakra útsýnið yvir Húsavík. Halt fram eftir varðunum inn eftir líðini undir Heimaruvørðu, inn í Kjarrdal. Hóast líðin er eitt sindur brøtt, so er gøtan breið, vallað og sera góð at ganga eftir. Eisini líðin sunnanfyri Kjarrdal, undir Syðruvørðu, er eitt sindur brøtt men góð at ganga. Henda bygdagøtan hevur verið nógv nýtt. Áðrenn kirkjan kom í Dali í 1957, gingu dalbingar til Húsavíkar í kirkju.<br>Undir Syðruvørðu gongur tú fram við fimm vøkrum grótlaðingum. Tað kann undra, at tær liggja so tætt, og júst her. Orsøkin er, at at ein røktingarmaður hevði hetta til ítriv. Her var jú ovmikið av gróti, og tá tað ikki kundi skaða við nøkrum bólum til seyðin at lemba í, ja so lagaði hann tað til stuttleikar.<br>Her er vakurt og friðarligt at ganga við útsýni suður í røkurnar sunnan fyri Dal og uttast úti Dalsfles. Flesin er kend fyri nógvan kóp. Tá tú kemur suður um bólini, gongur tú víðari vestur móti neytagarðinum. Fylg lítlu pelunum, sum vísa vegin – eitt vet á skák omaneftir, til stóra steinin, kallaður Líksteinur. Tá Dalsfólk bóru líkini til jarðar í Húsavík, hvíldu tey seg her uppi við Líkstein. Gakk víðari yvir til lágt lagaða neytagarðin og haðani tætt oman við honum. Longur niðri í Mannabrekku, við ein lítlan fittan foss, gongur tú inn um garðin. Halt leiðina fram omaneftir miðskeiðis millum neytagarðin og hegnið beint vestanfyri, oman til stóra varðan í Mannabrekku, har hugnaliga bygdin í djúpa dalinum umsíðir kemur til sjóndar. Dalur, sum er kend fyri føroyska dansin og nógvir góðar kvøðarar, er syðsta bygdin í Sandoynni. Bygdin hevur ligið rættiliga avskorin og fekk ikki vegasamband fyrr enn í 1963. Tískil hevði sambandið við varðagøtunum til grannabygdirnar Húsavík og Skarvanes, stóran týdning.<br>Vegurin millum Dal og Húsavík gongur gjøgnum eina bratta líð, har grót og skriðulop javnan koma oman á vegin. Í 2020 varð fyrsta skotið loyst til tunnil millum bygdirnar báðar.<br>Frá varðanum í Mannabrekku gongur tú beina leið oman til seyðahúsið, sum liggur niðri við høvuðsvegin, beint uttanfyri bøgarðin. Gakk gjøgnum portrið innanvert husið, og halt fram oman eftir høvuðsvegnum til bygdina. Komin tvørtur um Stórá, snarar tú til høgru niðan eftir Gerðavegi. Hesin vegur bleiv gjørdur í 1930’unum. Dalbingar skóru torv á hæddini úti ímóti Skorini og brúktu ross at flyta torvið heim eftir torvvegnum. Í dag verður hesin vegurin mest brúktur í sambandi við seyð og rakstur.<br>Við sera góða útsýninum yvir lítlu og hugnaligu bygdina, gongur tú uml. 1,3 km. niðan eftir vegnum, har tú kemur til skeltið, sum vísir út á bygdagøtuna til Skarvanes. Fylg pelunum og varðunum niðan brekkuna, Komin niðan á slættan uppi á hálsinum, kanst tú ganga og njóta góða útsýnið yvir stóru víddirnar við mongu smáu tjørnunum. Í baksýninum sært tú Stóru og Lítlu Dímun, Suðuroynna, umframt eisini Skúvoy har Sigmundur Brestisson búði og liggur grivin. Sigmundur Brestisson var høvdingi. Hann er kendur úr Føroyingasøgu, sum tann, sum við svørði í hond kristnaði Føroyar, uml. ár 1000. Tað sigst, at Sigmundur svam allan tann langa teinin úr Skúvoy til Sandvík í Suðuroy.<br>Tá tú hevur gingið eitt sindur longur, kemur eisini Salthøvdi, Mykines og Mykineshólmur undan. Jú, her er avbera vakurt at ganga!<br>Komin oman á Handastavarða ert tú komin í helvt. Halt fram hugnaligu leiðina oman fram við Gjónni í Gjófelli og víðari oman til Dalsrók. Oman gjøgnum Dalsrók er heldur bratt.<br>Brádliga kemur Skarvanes undan. Her búði Díðrikur á Skarvanesi (1802-1865), eisini nevndur Díðrikur í Kárastovu, sum verður roknaður sum Føroya fyrsti listamálari. Nakrar av hansara serligu fuglamyndum eru varðveittar og kunnu síggjast á Listasavni Føroya.<br>Skarvanes hevur altíð verið lítil bygd, og staðið var millum bestu kornpláss í landinum. Møguleikarnir fyri útróðri hava verið smáir, tí Skarvanes er brimpláss, men er hinvegin gott rekapláss við tiltiknu Sugguni, sum hevur drigið mangan reka til sín.<br>Njót sjóðið av aldunum, sum skola inn móti helluni stutt niðan fyri gøtuna.<br>Beint áðrenn tú kemur til bøgarðin í Skarvanesi, er eitt vegvísingarskelti, sum vísir til antin Skarvanes ella Guðrunarløk. Har snarar tú til høgru niðan stuttu brekkuna og síðan framvið bøgarðinum, móti Guðrunarløki. Beint omanfyri bygdina, uml. 50 m. áðrenn tú kemur til Mataránna, gongur nú niðan gjøgnum stíggin beint omanfyri. Komin niðaná, gongur tú eftir slættanum norður um Mataránna. Við ánna er vakurt at hyggja oman yvir fossin, bygdina og vøkru grótlaðingarnar, við Skuvoy í baksýninum. Men ver varðin! Tað kann verða hált úti á kantinum.<br>Frá Mataránni verður gingið norðureftir móti Torvstíggi, har tú kemur inn á gomlu bygdagøtuna av Skarvanesi til Guðrunarløk. Sum navnið sigur, hevur hendan gøtan eisini verið brúkt til Torvskurð. Júst her við Torvstíggj sært tú eisini fleiri niðurdottin gróthús, har tey goymdu torv.<br>Fylg varðunum og pelunum niðan fram við Dúniavatn.<br>Á gøtuni, 100 m. norðanfyri Dúniavatn, er eitt ból, har tú kanst seta teg eina løtu at hvíla. Hetta er eitt gott stað at njóta ein duss, saman við avbera vakra útsýninum suðuryvir vatnið og oyggjarnar sunnanfyri, áðrenn seinasti teinurin á 2,5 km. verður gingin.<br>Lendið beint norðanfyri er rættuliga váttligt. Ænsa tí eftir, at fylgja nýggju leiðini eitt sindur eystari, uppi undir brekkuni, har tað er turrari. Tað er eisini har at nýggi vinarstigin um hegnið er.<br>Lendið her eru gamlar torvheiðar. Hjá Húsvíkingum vóru torvheiðarnar rættuliga høgligar, tí tey kundu koyra við hestavogni heilt niðan undir røkurnar, og torvið lá bert eina lítla spakadýbd niðriundir.<br>Fram við gøtuni kemur tú til Klovnusteinar – tveir steinar, ið síggja út at vera ein, men sum er klovin. Gamalt var, at gekst tú millum steinarnar, doyði tú, áðrenn árið var liðið.<br>Tá tú ert komin eitt sindur framvið Undir Rókunum, uml. ½ km., sært tú eina urð uppi í brekkuni. Hetta er Runtaurð. Søgnin sigur, at Runti var seyðatjóvur, sum krógvaði seg her. Jóladag hevði hann hættað sær út úr sínum skýli at kóka sær ein bita, tí hann væntaði ikki, at fólk vóru úti tá. Men onkur varnaðist hetta, og Runti varð fangaður.Gakk seinasta strekkið tvørtur um Guðrunarløk, oman móti vegnum – einar 70 metrar norðanfyri rættina.
Les meiraTað er ein góður og friðsælur túrur at ganga bygdagøtuna millum Hvalvík og Leynar. Langi túrurin í friðarliga umhvørvinum, har bara heiðafuglur hoyrist, er balsam fyri sálina.Spennandi og eitt sindur krevjandi er at ganga niðan gjøgnum gjónna og niðan á Húsadalsskarð. Eftir at hava gingið gjøgnum brattan niðan á skarðið er stórbært at koma niðan á víða, opna dalin, sum leiðin síðani gongur oman ígjøgnum.Dalá, leynamegin, er stór, breið og sera vøkur. Beint oman fyri Djúpagil sæst vakurt, liggjandi stabbagrót.Byrjar túrurin í Hvalvík, verður gingið frá Missiónshúsinum. Gingið verður eftir nýggju gøtuni niðan til bøgarðsportrið. Komin gjøgnum portrið, fert tú til vinstru móti hoyggjhúsinum. Halt fram niðaneftir, til tú kemur áraka ovasta grótgarðin. Far síðan suðurum Myllá og gakk haðani skrátt niðaneftir í ein beinan sunnan, har tú sært fyrsta varðan í 145 metra hædd.Gøtan kann gangast báðar vegir, so veðurforsøgn og ferðslumøguleikar eru avgerandi. Kanska er vakrari at ganga úr Hvalvík.<br>
Les meiraTúrurin byrjar við bøgarðsportrið beint oman fyri Undir Kráarbrekku 21 í Klaksvík, eisini kallað Rynkeby. Haðan verður gingið eftir bygdagøtuni norður gjøgnum Myrkjanoyrarhaga, fram við húsunum hjá Archibald Black.Archibald Black er eftirkomari hjá Nólsoyar Pálls, og stendur fyri at endurbyggja Nólsoyar Páls garð á Biskupstøð í Klaksvík. Nólsoyar Páll er kendur sum táttayrkjari, tjóðarhetja og fyri athava bygt Føroya fyrsta deksfar »Royndina fríðu«. Men hann var eisini bóndi, og tað er júst í haganum, har túrurin byrjar, at hann einaferð var bóndi.Gingið verður ígjøgnum gomlu torvheiðarnar hjá klaksvíkingum, og í støðum síggjast leivdir av elligomlum torvhúsum. Fuglalívið í økinum er ríkt; spógvar, tjøldur, lógv, snípa og fiskimási búleikast her.Gingið verður niðan á Áarskarð gjøgnum Ánagjógv. Av Áarskarði er vakurt útsýnið yvir Árnafjørð, sum liggur umgird av høgu fjøllunum. Í ein sunnan sæst Lisshøvdi og í dalinum norðanfyri liggur elligamli tingstaðurin Katlarnir.<i>Umvegurin til Katlarnar</i>Leiðin av skarðinum norður á Katlarnar tekur umleið hálvan tíma, og har stendur so tingsteinurin í 297 metra hædd, og fleiri smærri steinar standa rundan um Tingstein. Tað er ikki vist nær henda steinsetingin varð reist.Tingstaðurin í Køtlum hevur havt stóran týdning fyri Norðoyggjar. Her hildu Norðoyingar várting frá miðøld til síðst í 1600 talinum, tá ið tingið var flutt inn í Vág.Tað var ikki av tilvild, at Katlarnar vórðu valdar til tingstað – Katlarnar eru miðpunktið í Norðoyggjum. At tingstaðurin var uppi millum fjøll heldur enn við sjóvarmálan gevur okkum eina fatan av, at jørðin og hagin har hevði størri týdning í tátíðarinnar samfelag, enn sjógvurin hevði. Seinni var tingstaðurin tó fluttur inn í Vág.Eftir vitjanina í Køtlunum ber til at venda við aftur til Klaksvíkar, ella at halda fram til Árnafjørð.<i>Víðari til Árnafjørð</i>Um gingið verður til Árnafjørð, so er neyðugt at venda við, og ganga á leið 500 metrar aftur til Áarskarð. Ikki er neyðugt at ganga niðan aftur á sjálvt Skarði, men halt teg á hædd við Katlarnar inntil komið verður til Rossastígar. Her er ein rás ímillum klettarnar, har til ber at ganga oman.Halt fram ímóti smáttuni hjá skótunum longri niðri. Har finnur tú gøtuna, sum førir til staðið har tunlarnir møtast uppiyvir í Árnafirði. Fylg varðunum og ver ansin – lendið er ógvuliga bratt í støðum.Gingið verður fram við stóra Grindasteini. Úr bókini “Árnafjørður – Staðarnøvn” hjá Hanusi Poulsen sæst, at Grindasteinur hevur sítt navn eftir, at her róptu teir Grindaboð oman til árnfirðingar.Tað er krevjandi at ganga oman gjøgnum Ovarustígar, eisini kallað uppi í Jørnunum, oman við jarngirðingini gjøgnum stíggjarnar, har nøkur av trinunum eru meitlað inn í helluna. Øll gøtan er væl merkt við varðum og prestum við endurskini.Tað er eitt sindur bratt og leyst undirlendi oman fyri Árnafjørð, so her má verða ansað væl eftir. Annars er tað gott at ganga allan vegin.Frá tunlunum og oman í Árnafjørð eru eingir prestar at ganga eftir. Her skal gangast tætt fram við sokallaða minhúsinum og haðan oman eftir Válagøtuni, uppi á rygginum, oman til býlingin beint eystan fyri Stórá og kirkjuna. Árnfirðingar bygdu minhúsið sum eitt skjól undan minunum, sum róku inn á víkina og sprongdust.Tað er møguligt at ganga túrin úr báðum endum. Kanska er tyngri at koma niðan úr Árnafirði.
Les meiraTúrurin er rímiliga lættur og tekur umleið ein tíma. Varðar vísa vegin, og trappur og rimaverk eru sett upp við hamrarnar, har brattast er at ganga. Á seinasta teininum oman í Norðragøtu eru prestar við endurskini settir.Fleiri áhugaverd og søgulig støð eru á leiðini. Uppi yvir fótbóltsvøllinum í Leirvík er vælhildna torvhúsið hjá Petur Kristiani Jacobsen (í Gerðismørk),sum sigur søguna um knossið hjá forfedrunum, sum gingu her í gomlum døgum.Longri uppi verður gingið fram við Moyggjarhellinum, har tað sigst, at ungar gentur fjaldu seg, tá ið sjórænarar herjaðu her um leiðir.Ein kikari er settur upp á Leirvíksfjalli – tætt við bygdagøtuna. Haðan ber til at njóta útsýnið norður í Djúpini, út á Gøtuvík ella suður í hav. Kikarin verður tikin niður um veturin, men væl ber til at ganga túrin alt árið, bara veðrið er til vildar.Gøtan kann verða gingin báðar vegir, so veðurforsøgn og flutningsmøguleikar kunnu avgera tað.
Les meiraTúrurin byrjar við Royndarstøðina í Kollafirði. Gingið verður niðan fram við norðaru síðu á Brekká. Í byrjanini er tað rættuliga slætt, men tá komið verður niðan undir Oyggjarvegin, gerst tað eitt sindur brattari, men kortini gott at ganga. Tað er hugnaligt at ganga niðan við ánni. Hon er eitt sindur sjáldsom; í støðum rættuliga djúp, men fyri tað mesta sløtt – sum ein russjibani. Meðan gingið verður niðan, er gott útsýnið oman yvir Kollfjarðardal, Signabø og omanfyri 585 m. høga Kaldbakskambi.<br>Gingið verður niðan tvørtur um Oyggjarvegin og víðari niðan við Brekká – niðan til varðan, sum er 140 m. omanfyri Oyggjarvegin. Tíverri er ongin gøta niðan frá Oyggjarvegnum, so ein má bara finna sær eitt gott stað at ganga niðan. Komin niðan til varðan verður sneitt av yvir móti Tjørnini á Brekkunum. Navnið kemst av dalinum Skælingsmegin, sum kallast uppi í Brekkunum. Har skóru Skælingsmenn partar av sínum torvi, og teir skóru so langt niðan á, at Kollafjørður kom undan. Her er rættuliga serstakt at ganga tvørtur um hálsin og víðari oman gjøgnum brekkurnar móti Skælingi við góða útsýninum norður gjøgnum Vestmannasund. Til at byrja við er tað serliga stabbagrótið við Regnsendan, sum er partur av Streymoyarsyllini. Tá tú so ert komin eitt sindur longur oman móti Skælingi, sært tú hvussu hendan syllin, sum er eitt sokallað óregluligt innskot, fer suðureftir, skrátt oman undir Skælingsfjall, sum við sínum 767 m., er fjórðhægsta fjall á Streymoynni. Hetta jarðfrøðiliga spennandi økið, frá Regnsendanum og suður á Stórareyn, er so avbera vakurt – og jarðfrøðingar elska tað. Eisini aðra staðni rundan um teg, eru onnur jarðfrøðilig spennandi viðurskifti, gjáir sum krossast og óregluligir hamrar.<br>Tað er vakurt og hugnaligt at ganga oman til Skæling. Serliga vakurt er niðri við Kálvadalsá, har útsýnið eisini er gott yvir í Ravnagjógv. Gingið verður víðari oman fram við Garðá, norðanfyri stóra fjósið har við, oman á vegin, har gøtan endar.
Les meiraTúrurin byrjar við vatnbrunnarnar í Húsadali í Sørvági. Gingið verður eftir Slættanesgøtuni norður móti Fjallavatni, haðan farið verður um Tunguánna niðan í mjáa Mýrubotnin. Haðan verður gingið norður um fjallaryggin beint norðan fyri Tungufelli og so gjøgnum Slættaneshagan norður til Slættanes.Tað er møguligt at ganga túrin úr báðum endum. Tað valdast eitt sindur, hvaðan komið verður, tí onki vegasamband er til Slættanes – uttan til gongu ella við báti.
Les meiraTá tú frá Skálavíkarvegnum koyrir 700m inn eftir Húsavíkarvegin, kemur tú til eina rætt. 50 metrar áðrenn vegin inn til rættina, nakrar metrar inn frá vegjaðaranum, sært tú eitt lítið skelti, sum er fest niður á ein stein. Her byrjar túrurin og her rennur Guðrunarløkur. Navnið verður sett í samband við Guðruna Sjúrðardóttur, sum um ár 1400 var sera múgvandi kvinna, og hevur verið hildin at vera nógv umrødda Húsfrúgvin í Húsavík.<br>Fylg pelunum í ein útsynning niðan móti Undir Rókunum. Fyrsta teinin er kanska trupult at finna varðarnar, men eftir 400 metrum, tá tú nærkast Undir Rókunum, verða varðarnir sjónligari í landslagnum.<br><br>Her inni undir hamaranum er Runtaurð. Søgnin sigur, at Runti var seyðatjóvur, ið krógvaði seg har. Jóladag vágaði hann sær út úr skjóli sínum at kóka sær ein bita, tí hann væntaði ongan at vera úti tá. Men hann fór skeivur, og hann varð funnin og tikin.<br><br>Stutt haðani gongur leiðin fram við Klovnasteini. Hetta eru tveir steinar, ið standa á ein slíkan hátt, at tað sær út sum ein steinur, ið er klovin í tvey. Sambært pátrúgv mást tú ikki ganga ímillum teir, tí so fert tú at doyggja, áðrenn árið er ligið.<br><br>Lendið her eru gamlar torvheiðar. Tá ið tú ert komin nakað suður um Líðarrøkur, er vakurt útsýni yvir Dúniavatn við Stóru Dímun, Lítlu Dímun og Suðuroynni í baksýni. Eisini sært tú Skúvoy, Salthøvda og Sands bygd, sum verður roknað at vera ein av Føroya elstu bygdum.<br>Her er sera friðsælt og eitt upplagt stað at hvíla seg aftur við áartutli og fuglasongi. Í góðum sýni sæst heilt til Mykines hiðani.<br>Norðanvert við Stóru Dímun er Øssursdrangur, ið er nevndur eftir Øssuri Havgrímssyni, høvdinga í víkingaøld, sum Sigmundur Brestisson drap í valdsstríði. Øssur bað um at verða grivin soleiðis, at høvdið vendi móti Grønuskor, ið er sunnan fyri drangin.<br>Í Skúvoy sigst Sigmundur Brestisson liggja grivin - hann, sum við svørði í hond kristnaði Føroyar, uml. ár 1000. Í Skúvoy ber eisini til at ganga vakra túrin út í Høvdan og Fagradal, sum er karmur um skaldsøguna Rannvá eftir Dagmar Joensen-Næs.<br>Komin fram við Dúniavatni gongur leiðin oman móti Skarvanesi.<br>Gakk oman móti Torvstíggi, men far ikki oman um hamaran. Fylg pelunum eftir slættanum uppi á hamaran, suður um Mataránna. Við ánna er vakurt at hyggja oman yvir høga fossin, bygdina og vøkru grótlaðingarnar, við Skúvoy í baksýninum. Men ver varðin! Tað kann verða hált úti á kantinum.<br>Gakk víðari, uml. 25 m. suður um Mataránna. Har sært tú pelarnar leiða oman gjøgnum stíggin. Fylg pelunum tvørtur um hegnið og víðari suðureftir tætt omanfyri bøgarðin. Í stóra gilinum sunnanfyri bøgarðin, kemur tú inn á bygdagøtuna til Dals, har bøgarðsportrið eisini er.<br><strong>SKARVANES</strong><br>Frá bøgarðsportinum er tað 350 m. oman í lítlu hugnaligu bygdina Skarvanes, har gamla vatnmyllan stendur. Myllan, sum er friðað, varð í gomlum døgum nýtt til at mala korn. Skarvanes var jú millum bestu kornpláss í landinum.<br>Av tí at Skarvanes er brimpláss, hava møguleikarnir fyri útróðri verið smáir. Hinvegin er hetta gott rekapláss við tiltiknu Sugguni, sum hevur drigið mangan reka til sín.<br>Her búði Díðrikur á Skarvanesi (1802-1865), eisini nevndur Díðrikur í Kárastovu, sum verður roknaður sum Føroya fyrsti listamálari. Nakrar av hansara serligu fuglamyndum eru varðveittar og kunnu síggjast á Listasavni Føroya.<br><br><strong>AV SKARVANESI TIL DALS</strong><br>Um tú ikki fert ein túr oman til Skarvanes, halt so bara leiðina fram, á skák suður niðan brekkuna, móti Dali. Niðan gjøgnum hamaran gongur tú gjøgnum Dalsrók, sum fyri onkrum kann sýnast eitt sindur brøtt. Umleið ein hálvan kilometur omanfyri Dalsrók, kemur tú niðan til hugnaligu gjónna í Gjófelli. Víðari gongur gøtan líðandi niðan til Handasta Varða. Á teininum niðan til Handasta Varða, sum er umleið ein hálvan kilometur, sæst mýrilendi og Vatnsdalsvatn liggur sunnanfyri.<br>Komin niðan á slættan uppi á hálsinum, kanst tú ganga og njóta góða útsýnið yvir stóru víddirnar við mongu smáu tjørnunum. Í baksýninum sært tú Stóru og Lítlu Dímun, Suðuroynna, umframt eisini Skúvoy. Áðurnevndi Sigmundur Brestisson sigst, at hava svomið allan tann langa teinin úr Skúvoy til Sandvík í Suðuroy.<br>Komin tvørtur um hálsin eru 2,5 km. eftir oman til Dals. Tað er hugnaligt og sera vakurt at ganga oman gjøgnum dalin. Tá komið er oman til Hamrarnar, sæst bygdin koman undan heilt har niðri í djúpa dalinum.Dalur er sunnasta bygd í Sandoynni. Hon fekk vegasamband til hinar bygdirnar í 1963. Kirkjan í bygdini varð vígd í 1957.
Les meiraSerliga vakurt er at ganga ímóti Leynum, og hetta er eisini ein munandi lættari túrur, av tí at byrjað verður so høgt uppi. Gøtan er nógv gingin, eisini við rossum, og tað sæst væl við nógvu rossasporunum á leiðini.Friðsælt og vakurt er inni í dalinum, tvørtur um Marknagil og víðari niðan, har tú sært niðan í Líraberg og stabbagrótið á Stórareyni.Tað er ikki so væl uppmerkt, har bygdagøturnar byrja í hvør sínum enda, men annars eru nógvir varðar, ið eisini eru í góðum standi. Av tí at gøtan er so mikið nógv traðkað, sæst hon væl allan vegin, tó ikki seinastu metrarnar oman á Oyggjarvegin.Portur eru at ganga um í Leynum.Tað er vakrari og lættari at ganga ímóti Leynum.
Les meiraTúrurin byrjar við at ganga eftir vegnum sunnanfyri. Beint innanfyri bøgarðin er Korndalur, har sagnkendu Prinsessutoftirnar síggjast.Slóðir frá gomlum vatnrørum síggjast uttanfyri bøgarðsportrið. Fylgið gøtuni til komið verður til gomlu vatngoymsluna. Her stendur fyrsti varðin, sum staðfestir leiðina. Leiðin gongur suðureftir á vestaru síðu. Gøtan er góð at ganga og fitt av ábøtum eru gjørdar í samband við átakið Closed for Maintenance, seinastu árini.Á veg niðan verður gingið framvið staðnum, Uppi í Skipi, har tað sigst, at nólsoyingar goymdu seg fyri sjórænarum fyrr í tíðini.Komin niðan á bakkan er Hvíliplássið, har vanligt er at hvíla seg og njóta vakra útsýnið. Komin nakað suðureftir leiðini er Langabrekka, sum gongur beint fram. Her kann lendið vera vátt í støðum. Umframt varðarnir, eru eisini gjørdar brúgvar út timbur.Komin suður til Nólsoyar vita sæst stásiligi bygningurin, sum varð reistur í 1893. Vitin hevði eina óvanliga stóra linsu, næstan 3 metrar høg og vigaði umleið 4 tons. Húsini kring vitan vóru upprunaliga bygd til trýggjar familjur, men í dag býr ongin á Borðuni.Ein annar viti stendur umleið hálvanannan kilometur burtur frá Nólsoyarvita. Tað er hesin, ið sæst lýsa frá Havnini.
Les meira<span style="color:#373737;">Frá Skeiðskarð, har túrurin byrjar, er útsýnið frálíkt. Um veðrið loyvir tí, síggjast Vágar og Trøllkonufingur, og høgrumegin stendur 767 metrar høga Skælingsfjall.Vinstrumegin hevur NATO radaraútgerð staðið á Sornfelli, síðani 1963.</span>Ein hálvan kilometur eftir grúsvegnum síggjast stórir klettar og gingið verður inn í grýtut lendið. Her kann leiðin vera torfør at síggja. Leysa grótið kann glíða undan, og gan varliga. Komin upp um Skorðadalsegg, gerst lendið heilt øðrvísi. Valla og lutfalsliga lítið av gróti.Á hesum teininum er farleiðin eisini eitt sindur trupul at síggja, men gøtan rennur saman við gomlu bygdagøtuni millum Skæling og Norðradal, og her eru leivdir frá stórum og vøkrum varðum.Frá Skoradali verður farið uppum Vatnsdalsegg, har útsýnið yvir oyggjarnar er frálíkt.Niðri í dalinum síggjast vøtn. Minst til at ganga vinstrumegin stóra vatnið og ánna framvið vatninum. Har, áin rennur saman við aðrari á, er ein lítil bakki. Gøtan gongur vinstrumegin bakkan. Ein varði markerar gøtana Áarstíggjur, sum gongur oman til Norðradals. Ansa eftir, tí gøtan kann vera hál.Fylg gøtuni inntil farið verður innum bøgarðin.
Les meiraTað er stórsligið at ganga niðan úr Signabø, har til ber at njóta útsýnið oman í Kollafjørð og inn í Kollfjarðardal.Tá ið komið er niðan á Kambsskarð, er alt friðarligt, og vakurt er at ganga fram við tøttu og vøkru varðunum. Tá ið komið er um Kambsskarð, sæst oman í stóra og vakra dalin oman fyri Kaldbak við nógvu smáu vøtnunum, m.a. Stóravatni og Brúnavatni. Teinurin oman gjøgnum dalin er lutfalsliga langur, men onkur gil á vegnum gera teinin áhugaverdan. Lætt er at koma tvørtur um allar áirnar.Tað er tryggari at ganga av Signabø til Kaldbaks enn øvugt. Tá sæst betur, hvussu leiðin liggur niðan gjøgnum brúgvarnar. Meira óljóð hoyrist frá ferðsluni á Signabø, og betri er at njóta túrin í róliga umhvørvinum í Kaldbak.Av Signabø verður gingið eftir vegnum aftur um fjósið og síðan niðan vestureftir, um eina girðing, síðan gjøgnum eitt portur og skrátt suðureftir niðan móti fyrsta varðanum undir stígginum í niðastu brúnni.
Les meiraNógv havnafólk njóta at ganga túrin fyrsta strekkið frá Sundshálsi og niðan á Reiðskarð, ið er ein lætt atkomiligur túrur við sera vøkrum útsýni. Tað er ikki eins vanligt at ganga seinna partin, oman til Syðradals, ið tó er ein góður gongutúrur. Serliga er tað ein áhugaverdur túrur, um ein víðkar rutuna norður til Norðradals og haðani aftur til byrjanarpunktið á Sundshálsi umvegis Fólkaskarð (í Norðradali kallað Syðraskarð), fyri á tann hátt at ganga rundan um Tungulíðfjall. Á tann hátt fært tú ein góðan og hampiliga langan rundtúr á uml. 12km. og 700 hæddarmetrar, ið býður uppá eina rúgvu av upplivingum. Um ein gongur hendan rundtúrin, og ikki fer oman í Norðradal, er túrurin góðar 10km.Gongutúrurin byrjar í grýtuta lendinum á Sundshálsi. Nógv fólk gongur her dagliga og nógvir smáir varðar seta sítt dám á túrin. Lætt er at ganga gøtuna niðan á Reiðskarð, har tað er sera vakurt rundan um tjørnina. Á veg oman til Syðradals verður gingið eftir gamla vegnum, sum upprunaliga verð gjørdur fyri at fáa ein traktor oman í dalin. Gingið verður oman til nýggja uppdyrkingarvegin niðan í Ovara botn. Haðani er útsýni yvir stóra dalin og bóndagarðin í Syðradali. Haðani verður so gingið gjøgnum portrið oman til høvuðsvegin.Um ein ynskir at halda fram til Norðradals, skal ein fara gjøgnum portrið á høgru hond 400 metrar longur niðri, beint áðrenn ein kemur til høvuðsvegin (sí rutuna Syðradalur – Norðradalur).Tað er møguligt at ganga túrin úr báðum endum, men hann er lættari at ganga frá Sundshálsi. Kanska er tað eisini vakrari at ganga frá Sundshálsi og vestureftir, og haðani til Norðradals og aftur til Sundsháls, umvegis fólkaskarð.<figure class="media"><oembed url="https://vimeo.com/269827605"></oembed></figure>
Les meiraÁVARING: ein skriða ávegis aftur til elduvíkar ger túrin torføran. Elduvík liggur út ímóti sjónum við munnan á longum, grønum dali, ið er girdur av høgum og brøttum fjøllum. Túrurin gongur niðan gjøgnum henda djúpa dalin, ið sýnist so mildur og blíður, við Stórá makliga rennandi eftir slættanum. Komin hálvan vegin inn í dalin, sæst ein rætt. Beint omanfyri er stóra og djúpa Øksnagjógv, og beint niðanfyri rennur Stórifossur. Longri inni í dalinum standa høgu Bláhamrar í andstøðu til tann annars grøna dalin. Hetta er eitt frálíkt stað til ein kaffisteðg, áðrenn tú gongur tann seinasta partin av túrinum niðan á skarðið. Halt leiðina fram ímóti FunningsfirðiÁ veg oman ímóti Funningsfirði er vakurt at ganga fram við stóru áunum. Tað er gott at ganga allan vegin millum Elduvík og Funningsfjørð. Í Funningsfirði er tó rættiliga bratt omanav.Náttúruvakurt er í Funningsfirði, sum liggur í øðrum endanum á dalinum millum báðar teir stóru firðirnar í Eysturoynni. Bygdin er og hevur verið savningarstaður fyri ferðsluna í økinum, og vegirnir til nærmastu bygdirnar eru eyðmerktir sum Sóljuleiðir, ið eru serliga náttúruvakrir vegateinar.Fyrsti partur av túrinum úr Elduvík til Funningsfjarðar er 5.6 km langur og tekur áleið 2,5 tímar. Tað verður ikki verri, um tú støðgar á í Funningsfirði at njóta útsýnið, áðrenn tú gongur aftur til Elduvíkar um Sniðgil.Tú gongur á vegnum teir næstu 3,2 km, gjøgnum Funningsfjørð og víðari um Sniðgil. Tað er lætt at ganga úr Funningsfirði niðan gjøgnum Sniðsgil og um hamaran til Gøtuhjalla. Haðani gongur tú heim eftir Hjallanum til Elduvíkar. Tvey tey fyrstu gilini frá Elduvíksnesi til Elduvíkar (inni í Barmi) eru bæði rapað, so heldur torført er at sleppa yvirum hjá fólkum, sum eru illa gongd. Gøtan á Hjallanum fram við Funningsfirði liggur beint oman fyri landsvegin millum Funningsfjørð og Elduvík, so nakað av óljóði kann vera frá bilum.Fyrsti varðin í Sniðsgili sæst frá vegnum. Varðarnir síggjast ikki úr bygdini elduvíkarmegin.Gøtan sæst ikki allan vegin, og varðar eru ikki allan vegin, so GPX fíla er neyðug.
Les meiraÁVARING: ein skriða ávegis aftur til elduvíkar ger túrin torføran. Túrurin úr Funningsfirði til Elduvíkar um Sniðsgil er onnur av tveimum bygdagøtum millum bygdirnar báðar. Tað er lætt at ganga úr Funningsfirði niðan gjøgnum Sniðsgil og um hamaran til Gøtuhjalla. Haðan gongur tú heim eftir hjallanum til Elduvíkar. Tvey tey fyrstu gilini frá Elduvíksnesi til Elduvíkar (inni í Barmi) eru bæði rapað, so at heldur torført er at sleppa yvirum hjá illa gongdum. Gøtan á Hjallanum fram við Funningsfirði liggur beint oman fyri landsvegin millum Funningsfjørð og Elduvík, so her er ikki fullkomiliga friðarligt. Fyrsti varðin í Sniðsgili sæst frá vegnum. Varðarnir síggjast ikki úr bygdini elduvíkarmegin.
Les meiraGakk vestureftir kappríðingarbreytini, har tú við vestara enda snarar omanav – oman á sokallaðu Rossagøtuna. Tað er eitt sindur ymiskt, hvat fólk skilja við Rossagøtuna. Her eru so nógvar gøtur, sum Tórshavnar Býráð hevur gjørt í Flatnahaga, Havnardali og uppi á Bøllureyni – allar lagdar við grúsi og góðar at ganga. Men tey flestu skilja Rossagøtuna, sum 5,1 km langa túrin rundan um Fjallið og Lítla Fjall. Eftir at tú hevur gingið 30m oman av kappríðingarbreytini, deilir gøtan seg í tvey. Her velur tú, hvønn vegin tú vilt ganga rossagøtuna – við ella ímóti sólini. Snara til høgru niðan brekkuna. Eftir at hava gingið einar 100m kemur tú fram við einum lítlum húsi. Hetta var upprunaliga eitt elligamalt niðurdottið torvhús. Men eitt átak hjá Tekniska Skúla og einum filmsskúla, hevði sum endamál at byggja hetta upp aftur – tó eitt sindur meira nútímans. Og prýðiligt bleiv tað! Tað er vakurt at ganga niðan brekkuna við góða útsýninum oman yvir Havnina, út á Glyvursnes og Nólsoynna. Komin niðan á slætt deilir gøtan seg aftur. Eisini her er útsýnið gott. Tú sært inn í vakra Havnardal og vestur á Kirkjubøreyn, Tvørfelli og Velbastaðháls, har Heystoyggin eisini sæst daga undan. Beint niðanfyri liggja øll tey mongu hestafjósini hjá havnafólki umframt tær stóru hallirnar har tey venja og hava tiltøk í. Inni í Havnardali – t.d. við Kráarheyggi, lógu tær góðu torvheiðarnar hjá havnarfólki, men tær vóru óhøgligar, tí tað var so langt burturi. Í dalinum er nógv gjørt fyri at hugna um hendan hugnaliga dalin, har nógvar gøtur eru lagdar, sum Havnarfólk brúka til bæði at ganga og ríða eftir. Niðri við ánna eru eisini stórar viðarlundir lagdar og brúgvar gjørdar tvørtur um ánna. Eitt deiligt stað til líka at kobla úr í eina løtu. Um tú hyggur niðan móti Oyggjarvegnum, síggjast nakrir stabbar omanfyri Oyggjarvegin. Hetta eru restirnar av eini telegrafstøð, sum Onglendingar gjørdu sær undir krígnum. Hetta lá langt, langt uttanfyri Havnina, so tað tók sína tíð at ganga millum telegrafstøðina og Havnina við boðunum. Snara til vinstru – suðureftir móti hestafjósunum. Tá tú hevur gingið einar 300m, kanst tú líka ganga stutta teinin niðan á Vesturvarða, fyri at njóta góða útsýnið. Vesturvarði bleiv lagaður upp, til at verða brúkt sum peilimerki, tá Havnin bleiv máld upp. Gakk út aftur á Rossagøtuna oman móti hestafjósunum. Serliga á hesi leiðini eftir Rossagøtuni møtir tú ofta hestum. Ansa eftir ikki at kløkka teir. Tað er vanligur skikkur, at tey sum eru til gongu halda av fyri hestunum, gjarna við at tey fara eitt ella tvey skritt av gøtuni har tey eru friðarlig til hestarnir eru farnir fram við. Komin oman á asfaltið við stóru Tølthøllina, gongur tú 200m til vinstru oman eftir vegnum. Við lítlu tjørnina á vinstru hond sært tú hugnaligu skótasmáttuna hjá KFUM við bálstaði bygt sum eitt lítið amfiteatur, kallað Torgarð. Snara til vinstru inn á gøtuna beint eftir skótasmáttuna. Eftir kringlutu gøtuni oman móti Havnini síggjast restirnar av onkrari torvkrógv. Vanlig
Les meiraLink Copied!
Tíð
longd
Hægsta stað
Hæddarmetrar
-